به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری یو اس ای تودی، زیرساخت های نفتی و گازی ایران پس از 37 سال تحمل تحریم و کسب بیش از 1.6 تریلیون دلار درآمد نفتی اکنون دیگر کارکرد گذشته را ندارند و از مدیریت ضعیف رنج می برند. در نتیجه ، شرکت ملی نفت ایران در آستانه ورشکستگی قرار گرفته و تنها اندکی بیش از 3 میلیون بشکه در روز تولید دارد.
تولید نفت ایران مدتی است افزایش نمی یابد و حجم تولید در یک دهه گذشته روزانه بیش از 200 هزار بشکه کاهش داشته است. کاهش فشار در ذخایر و ادامه کاهش سال به سال تولید ظاهرا از دوره های طولانی محدودیت فنی در عملیات ها و سالخوردگی طبیعی میادین ایرانی ناشی می شود. نبود تکنولوژی جدید برای انجام فعالیت های منظم تعمیر و نگهداری و چشم پوشی از میادین به دلیل تحریم های سال های اخیر موجب آسیب دیدن بیشتر ذخایر نفتی این کشور شده است.
از نظر زمین شناسی، تنزل بالای حجم ذخایر می تواند اتفاق بیافتد و تولید نفت چاه ها کاهش یابد. اگر تزریق گاز نیز برای مدتی در ذخایر اتفاق نیافتد وضعیت بدتر خواهد شد.
بر اساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، شرکت ملی نفت ایران باید روزانه حداقل 260 میلیون متر مکعب گاز به میادین نفتی سالخورده خود تزریق کند. اما در سال های اخیر، این شرکت هرگز توان تزریق بیش از نیمی از این میزان گاز به میادینش را نداشته و اخیرا که تولید گاز کشور به زحمت جوابگوی میزان مصرف داخلی است، دیگر هیچ گازی برای تزریق به میادین باقی نمی ماند. بنابراین، اداره اطلاعات انرژی آمریکا نتیجه می گیرد که میادین نفتی ایران به طور طبیعی در حال از دست دادن فشار هستند و این موجب می شود سالانه 8 تا 13 درصد تولید نفت میادین کاهش یابد. در حال حاضر، بخش عمده نیروگاه های برق در ایران به دلیل کمبود گاز از سوخت مایع استفاده می کنند و این منجر به آلودگی شدید هوا می شود. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، آسیب های ناشی از آلودگی هوا در ایران سالانه به 16 میلیارد دلار می رسد.
میلیاردها دلار از پول نفت ایران که باید در صنعت نفت و گاز این کشور سرمایه گذاری می شد، صرف ساخت پالایشگاه در کشورهایی نظیر سوریه، سودان، زیمبابوه، تانزانیا، گامبیا، بولیوی، اکوادور، کوبا، اوگاندا، سریلانکا و حتی کشور نفت خیز ونزوئلا شده است.
عباس کاظمی، معاون وزیر نفت و رئیس شرکت ملی پالایش و پخش نفت ایران اخیرا گفته: «پس از لغو تحریم ها، سیاست ما خرید پالایشگاه های خارجی و سهام آنها در خارج خواهد بود.»
در حالی که ایران و قدرت های جهانی در ماه جولای به توافقی بر سر برنامه هسته ای این کشور دست یافته اند، توجه شرکت های بزرگ نفتی جهان به سمت بازار انرژی ایران جلب شده است. مقامات ایرانی نیز از این موقعیت استفاده کرده و پیشهاداتی برای سرمایه گذاری های جدید مطرح کرده اند.
بازسازی میادین سالخورده و آسیب دیده ایران کاری دشوار است و مستلزم پول فراوانی است. اما اگر شرکت ملی نفت ایران مشتریان از دست رفته خود را باز بیابد، می تواند این هدف را محقق سازد. کارشناسان معتقدند، ایران برای باز پس گیری سهم خود از بازار که بیش از 3 سال پیش از دست داده، کاری دشوار در پیش خواهد داشت.
انتهای پیام/147