به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، خرداد 92 و در هیاهوی انتخابات ریاست جمهوری یکی از مهمترین شعارهای به اصطلاح مردم پسند شعار ارزانی بود که اتفاقا رئیس جمهور منتخب هم از همین شعار استفاده کرد و توانست کلید پاستور را برای چهار سال از آن خود کند. حجت الاسلام حسن روحانی رئیس جمهوری دو سال قبل و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری به مردم وعده داد که در صورت پیروز شدن در انتخابات چتر ارزانی را در قیمت ها بگستراند.
البته وعده ارزانی قیمت ها که قبل از انتخابات توسط رئیس جمهوری بارها تکرار شده بود، بعد از انتخابات و پیروزی در ماراتن انتخابات هم تکرار شد اما با این تفاوت که با روی کار آمدن دولت یازدهم ارزانی کالاها و تحقق دیگر وعده های رئیس جمهور گره خورد به مشکلات خارجی و تحریم!
همین شد که همزمان با از سرگیری مذاکرات هسته ای در دولت یازدهم، روحانی و یارانش در پاستور مدام به مردم بگویند ارزانی و رفع مشکلات منوط است به رفع تحریم ها، بماند که دست آخر آب خوردن مردم هم گره خورد به گره تحریم!
اما حال که بیش از دو سال از عمر کابینه روحانی می گذرد و رایزنی های مرد ظریف دولت یازدهم برجام را رقم زده و بناست اواسط ماه جاری اجرایی شود مردم و بازاری ها به جای اینکه شاهد فراهم شدن زمینه برای تحقق وعده ارزانی قیمت ها باشند هر روز شاهد اخباری از گرانی و گران شدن هستند.
این درحالی است که بنا بود با برجام ارزانی در بازار کالا و خدمات رخ نمایی کند و مردم شاهد تحقق مهمترین وعده رئیس جمهورشان باشند! اما میل دولت یازدهم به آزادسازی قیمت ها و اجرای این سیاست جدید گویای آن است که نه تنها برجام ارزانی را به ارمغان نخواهد آورد که همزمان با اجرایی شدن این مهم استارت گرانی زده خواهد شد.
البته گرانی و آزادسازی قیمت ها از چند هفته قبل در بخش هایی از اقتصاد ایران از جمله بلیت هواپیما و قطار، لبنیات، لوازم خانگی آغاز شده و بناست در خصوص انرژی و دیگر کالاها ادامه داشته باشد اما این درحالی است که مردم دیگر توان افزایش قیمت ها را ندارند و دادشان از این وضعیت درآمده است!
استارت گرانی ها در حالی زده شده که دولتی ها در روزهای اخیر از تک رقمی شدن تورم نقطه به نقطه سخن می گویند و از این مهم به عنوان یکی از دستاوردهای اقتصادی کابینه نام می برند.
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ تورم در آذر ماه امسال با 0.5 درصد کاهش نسبت به ماه قبل 12.6 درصد و تورم نقطه به نقطه با 0.9 درصد کاهش 9.9 درصد شد.
هرچند که تک رقمی شدن تورم نقطه به نقطه هم با اما و اگرهایی همراه است ولی براحتی می توان آینده تورمی ایران را در سال های پیش رو با سیاست آزاد سازی قیمت ها پیش بینی کرد.
ولی نباید از ذکر این نکته غافل شد که مردم با گذشت دو سال از عمر دولت یازدهم هنوز کاهش تورم را لمس نکرده اند البته دولتی ها در پاسخ به این گلایه مردم بارها گفته اند کاهش تورم به معنای ارزانی نیست بلکه به معنای کاهش رشد قیمت هاست!
حال که شعار آزادسازی قیمت ها از وزارت خانه های مختلف دولت به گوش می رسد باید دید که آیا دولتی ها بازهم شعار ارزانی را سر خواهند داد و به مردم این وعده را می دهند که در صورت پیروزی در انتخابات آینده ارزانی جامعه را فرا خواهد گرفت یا خیر!
ذکر این نکته از آن جهت اهمیت دارد که بسیاری از طرفداران رئیس جمهور منتخب در سال 92 با این انگیزه پای صندوق های رأی آمده بودند که با روی کار آمدن دولت جدید و کلید آقای روحانی قفل گرانی از کالا و خدمات برداشته خواهد شد و مردم رنگ ارزانی را می بینند.
گزارش های مردمی از سطح بازار حکایت از آن دارد که رکود حاکم در اقتصاد دیگر توانی برای تحمل گرانی و افزایش قیمت را باقی نگذاشته است. درخواست اکثر مردم از دولت این است که به جای رجوع به آزادسازی قیمت ها تدبیری برای گشایش قفل رکود داشته باشد.
هرچند دولت در این مدت تلاش زیادی برای کاهش تورم داشته اما دستاوری در خروج از رکود نداشته و همین موجب نارضایتی مردم از وضع موجود و اذعان آنها به ملموس نبودن کاهش تورم شده است.
با این حساب دولت درصدد آن برآمده تا با آزادسازی قیمت ها گامی برای خروج از رکود بردارد اما اینکه چقدر با این سیاست بتواند به هدف خود برسد مورد تردید بسیاری از کارشناسان اقتصادی است اما نکته اینجاست که گذشت زمان و نزدیک شدن به اجرای برجام نشان میدهد که مردم نباید منتظر ارزانی باشند بلکه باید تحمل خود را برای گرانی های پیش رو بالا ببرند.
گزارش از فاطمه محمدی