به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، کاوه زرگران درباره ضرورت کاهش مصرف نمک ، چربی و شکر در محصولات غذایی و اهمیت بررسی آن و نقش دستگاه های نظارتی و کنترلی در کاهش این مواد درگفت وگوی تلویزیونی برنامه نبض در شبکه خبر اظهار کرد: نگاه فعالان حوزه صنایع غذایی نگاه ملی و در راستای ارتقای حوزه سلامت جامعه و توسعه صنعت غذا است، بنابراین همواره در سیاستهایی که دولت و سازمانهای نظارتی داشته اند همکاری کرده اند.
وی افزود: زنجیره غذا در بخشهای مختلفی وجود دارد که بخش متوسط آن واحدهای صنایع غذایی هستند، یعنی بخش قابل توجهی از مواد غذایی مردم توسط حوزه های دیگر مانند حوزه اصناف و مزارع تولید و تامین و به طور مستقیم مصرف می شود .
رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق تهران ادامه داد: در حوزههای مواد کشاورزی خام و در اصناف به طوردقیق همان کالاها با همان ماهیتی که در کارخانجات تولید می شود هم پوشانی دارند.
کاوه زرگران افزود: در ایران 11 هزار واحد تولید صنایع غذایی فعال است که در تمامی آنها یک نفر کارشناس صنایع غذایی به عنوان مسئول فنی و نماینده سازمان وزارت بهداشت و یک نفر به عنوان مسئول کنترل کیفیت به عنوان نماینده سازمان استاندارد بر فرآیند تولید نظارت می کند و گزارشات آنها توسط بازرسان دوره ای کنترل می شود.
وی ادامه داد: از این حیث شفاف ترین بخش تولید مواد غذایی صنایع غذایی کشور هستند اما مشکلی که وجود دارد فقدان استاندارد برای تولید همان کالاها در اصناف است.
زرگران گفت: یعنی کالاهای مشابهی در صنف بدون داشتن پروانه های استاندارد و بدون داشتن آیین نامه های خاص تولید می شود و در نهایت همه سیاستها و برنامه هایی که دولت در ارتقای سلامت تدوین کرده است به نوعی اجرا نشده و آنچه مدنظر است حاصل نمیشود.
وی گفت: صنعت دارای شناسنامه و هویت است و هر اقدام اصلاحی که در حوزه سلامت قرار است اتفاق بیافتد، از آنجا شروع می شود، اما برای تکمیل فرآیند و رسیدن به هدف نهایی باید استاندارهای مورد نظر اعمال و کنترل شوند.
دبیر کانون صنایع غذایی ایران گفت: از آنجا که سازمانهای نظارت کننده در ایران متعدد هستند و به صورت جزیره ای عمل می کنند، حتی به صورت متضاد یکدیگر نیز دیده می شوند می توان این امر را به عنوان یک نقصان بزرگ درنظر گرفت.
وی افزود: در حال حاضر متولی رسیدگی به اصناف مشخص نیست و گفته می شود بهداشت محیط متولی است اما با توجه به کارشناسانی که این مرکز دارد و با توجه تعدد واحد های صنفی کشور متوجه می شویم که در آنجا اتفاق خاصی از حیث نظارت نمی تواند رخ دهد.
واحدهای صنفی تولیدات غذایی نیاز به مسئول فنی دارند
زرگران گفت: سازمان غذا وظیفه نظارت بر حوزه غذا را دارد اما پیشنهاد صنعت این است که در حلقه اول همان اتفاقی که در صنایع در حال افتادن است رخ دهد و هر 10 یا 20 واحد صنفی یک مسئول فنی داشته باشد و در قالب آن رسیدگی کلی صورت گیرد .
زرگران در رابطه با ضرورت کاهش نمک و چربی و شکر نیز تصریح کرد: این سه ماده در ایران در حد بالا مصرف می شود، بهترین سیاست و راهکار برای کاهش آن فرهنگ سازی و بالا بردن اطلاعات تغذیه ای مردم و به طبع آن کاهش مصرف آنها در سبد غذایی خانوار است .
وی با تاکید بر بحث اطلاع رسانی و تغییر فرهنگ تغذیه مردم گفت : شاهدیم که در ایران در ده سال گذشته فرهنگ پخت غذا از آب پز به سرخ کردنی تغییر کرده است. در حالیکه وزارت بهداشت می توانست با تدابیر صحیح از این تغییر مصرف جلوگیری کند .
رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع غذایی اتاق ایران در رابطه با نمک موجود در نان توضیح داد : در مورد میزان نمک موجود در نان میتوان گفت سرانه مصرف نان در کشور تقریباً 2 برابر متوسط جهانی است ، به طور طبیعی نمک بیشتری از طریق نان به بدنمان می رسد.
میزان نمک در نانهای ایران بیشتر از استاندارد جهانی است
وی گفت:در ایران بر خلاف سایر کشورهای دنیا، گندم را کلاس بندی شده خریداری نمی کنیم، یعنی گندم کلاس 4 را با گندم کلاس 1 به یک قیمت و به صورت تضمینی تهیه می کنیم.
زرگران تاکید کرد: گندمی که مرغوب نیست وقتی در کارخانجات تبدیل به آرد می شود، گلوتن پایینی دارد و نانوا را مجبور می کند برای تقویت شبکه گلوتنی، نمک بیشتری اضافه کند، بنابراین مدیریت صحیح این زنجیره و عملکرد درست، می تواند این اتهام را از نانوا جدا کند .
انتهای پیام/