به گزارش خبرگزاری تسنیم، قبل از انقلاب رژیم پهلوی و عربستان، رقابت ژئوپلیتیک داشتند، اما پس از انقلاب، علاوه بر رقابتهای ژئوپلیتیک، یک رقابت ایدئولوژیک هم پدید آمد. این رقابت گرچه ریشه در وهابیگری و شیعیگری داشت، اما فقط محدود به این موضوعات نبود زیرا در ایران یک نظام مردم سالار به وجود آمد که قصد داشت این الگو را در جهان اسلام و سایر نقاط جهان گسترش بدهد و الهامبخش باشد و اولین کشوری که از این موضوع احساس خطر میکرد رژیم مستبد عربستان بود. لذا حاکمان عربستان از همان موقع به بهانههای گوناگون و بهصورت غیرمستقیم درگیری با ایران را آغاز کردند که مهمترین جلوه این درگیریها حمایت همهجانبه آنها از صدام بود. در دورههای بعدی به دلیل تغییر چهرههای حاکمیت در عربستان، بعضی از آنها به این نتیجه رسیدند که از درگیری آشکار با ایران پرهیز کنند که در زمان ملک عبدالله، پادشاه پیشین عربستان و ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی، تا حدی این اتفاق افتاد اما نتوانست برای مدت زیادی دوام بیاورد زیرا ریشههای اختلافات پابرجا بود. مخصوصا در تحولات اخیر منطقه و حمایت سریع عربستان از تروریسم، اختلافات این کشور با ایران روز به روز حادتر شد زیرا استراتژی و تاکتیک ایران درست برعکس، مقابله با تروریسم بود.
در طول چهار سال اخیر، عربستان به دلیل تصمیمات عجولانه و بخصوص به علت خام دستی حاکمیت جدید خود، اشتباهات استراتژیکی را در منطقه از جمله در کشورهای عراق، سوریه، لبنان و یمن مرتکب شد و لذا شکستهای استراتژیکی نیز تجربه کرد. این مساله حاکمان عربستان بهخصوص جوانترها را عصبی کرد و تصمیم بر این گرفتند که زمین بازی را از وضع ژئوپلیتیک منطقه به وضع ایدئولوژیک تغییر دهند و جنگ فرقهای و جنگ شیعه و سنی را ترغیب کنند. اقدام آنها در اعدام شیخ نمر به همین دلیل بود و موضعگیری آنها در قبال ایران و مخصوصا قطع ارتباط آنها نیز در همین چارچوب بود.
اما در این قطع ارتباط مطمئنا عربستان بیشتر متضرر خواهد شد زیرا اقدام ریاض در تغییر بازی و ایجاد جنگ شیعه و سنی، حتی مطلوب غربیهایی که اساسا با خود اسلام هم موافقتی ندارند، نیست زیرا گمان میکنند با تشدید این موضوع، تندرویها، رادیکالیسم و بهخصوص تروریسم از قبیل داعش و القاعده، قوت میگیرد و منطقه به شکل خارج از کنترلی به هم خواهد ریخت. از منظر داخل عربستان هم باید گفت که چیزی نزدیک به 10 درصد جمعیت این کشور شیعه هستند و این شیعیان در ثروتمندترین مناطق عربستان از نظر نفتی زندگی میکنند؛ آنها با وجود اینکه در اقلیت هستند حتما به رویهای که عربستان در پیش گرفته عکسالعمل نشان خواهند داد و قطعا امثال شیخ نمر، به مقابله با سیاستهای مستبدانه آلسعود بر میخیزند و بنابراین بازنده در این زمینه عربستانی است که قصد کرده زمین بازی را عوض کند.
منبع: جام جم
انتهای پیام/