فیض: ادبیات تعلیمی و دفاع مقدس بهترین منابع ساخت المان‌های نوروزی است
شاعر و طنزپرداز معاصر گفت: ادبیات تعلیمی و دفاع مقدس بهترین منابع ساخت المان‌های نوروزی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، ناصر فیض ظهر در نشست تبیین محور‌های فراخوان المان‌های نوروز 95 که در فرهنگسرای فناوری و رسانه برگزار شد، اظهار داشت: با گذر از آثار هنری و طنز در زمان‌های گذشته در می‌یابیم که چگونه شاعران طنز و شوخ طبعی را در آثار خود به نمایش می‌گذارند؛ این در حالی است که این معیار‌های شوخ طبعی در زمان حاضر بنا به تعریف‌های ناصحیح با مشکلاتی رو به رو شده است.
وی افزود: در حوزه ژانر دفاع مقدس و طنز می‌بینیم که فیلم «لیلی با من است» با چه موفقیتی رو به رو است ولی فیلم دیگر در حوزه ژانر دفاع مقدس داریم که طنز است ولی تفاوت‌های فاحشی با فیلم لیلی با من است دارد.
فیض بیان کرد: آن فیلمی که در برابر این فیلم موفق قرار دارد بیش از 10 میلیارد تومان فروش داشته است؛ سوال بنده این است که چرا باید از این فیلم تا این حد استقبال شود ولی بیننده فیلم لیلی با من است که از نظر تاریحی قوی تر است کمتر باشد.
وی تاکید کرد: در مقایسه این دو فیلم با توجه به اینکه معیار‌ها سرجای خود قرار گرفته‌اند ولی بنا به تعریف یکی از بزرگان باید این نکته را مدنظر قرار داد که در تولید یک اثر طنز، باید فاصله میان شوخ طبعی و لودگی را حفظ کنیم.
فیض خاطرنشان کرد: با آوردن یک شعر در روزنامه می‌توان آن روزنامه را در آستانه تعطیل شدن قرار داد ولی کار طنز پرداز این نیست، بنای کار طنزپرداز این است که در کنار استنباط خاطر شنونده، مردم را نیز به درنگ وادارد.
این طنزپرداز معاصر گفت: در حال حاضر این عقیده مطرح است که در بحث المان‌های نوروزی از مباحثی بهره بگیریم که به تازگی رخ داده است، اگر چه از رخداد‌های زمان حاضر استقبال می‌کنیم ولی باید به گذشته خود نیز اهمیت دهیم، در آذربایجان شرقی مردم به موزیک کمدی قدیمی خود گوش می‌دهند و پس از سال‌‌ها از گذر آن زمان، آن را مورد اهمیت قرار می‌دهند، در این کمدی تنها حس طنز وجود ندارد بلکه حس وابستگی به گذشته نیز به چشم می‌خورد.
فیض با اشاره به اینکه در ادبیات گذشته ما سطح و معیار خواندن و نوشتن، مطالعه گلستان سعدی و قرآن بود، عنوان کرد: بنده معتقد هستم که گلستان سعدی کتابی در سطح ارائه سبک زندگی است، کتابی است که در آن سخنان بزرگان در باب قناعت، ادب، سیرت و جوانی نوشته شده است که رفتار‌های انسان را جهت می‌دهد.
طنز پرداز معاصر با تاکید بر اینکه تمام متون کهن‌مان برای ارتقاء سطح علم است، گفت: با نگریستن در داستان‌های مذهبی درمی‌یابیم که اگر با چراغ به پیش برویم، باید خود را بر مبنای علم تطبیق دهیم، می‌توانیم موفق باشیم، همه این‌ها در حوزه ادبیات تعلیمی است.
فیض اظهار داشت: در حوزه ادبیات تعلیمی می‌توانیم برای ساخت المان سوژه بگیریم، در حال حاضر این سوال مطرح است که چرا فرزندان ما که داستان چوپان دروغگو را در کتاب‌های خود می‌خوانند، نمی‌توانند آن را در قالب المانی در سطح شهر ببینند.
وی گفت: زبانی که شوخ طبعی هنرمندانه داشته باشد می‌تواند در دل جوان‌ها نفوذ کند، معتقدم مسائلی که در ماهواره به نمایش گذاشته می‌شود متناسب با فرهنگ ما نیست، زمانی که این برنامه‌ها و استفاده از ماهواره‌ها هدایت شده نباشد فرزند ما دچار دوگانگی شده و گمان می‌برد که خانواده در برخی مسائل به او دروغ می‌گویند.
طنز پرداز معاصر با تاکید بر اینکه باید از فرهنگ گذشته برای مقابله با خطرات بهره گیریم، اظهار داشت: می‌شود از «کلیله و دمنه» برای ساخت انیمیشن سوژه گرفت، می‌شود حکایت‌های مولانا را با هدف ایجاد جرقه در ذهن برای زنده نگه داشتن فرهنگ بازخوانی کرد و می‌شود از کار‌های تجسمه و تمام سابقه غنی فرهنگی ایران برای ساخت المان بهره گرفت.
فیض عنوان کرد: شوخ طبعی امری اثبات شده است و عده‌ای بر این باور‌ند که در در آن نیز این شوخ طبعی وجود دارد، اینکه خداوند مشرکان را به عذاب الیم بشارت داده است خود نمونه‌ای از شوخ طبعی است، وقتی خداوند در قرآن که جدی ترین منبع برای هدایت بشر است با انسان شوخی می‌کند، خود تاییدی بر شوخ طبعی است.
وی خاطرنشان کرد: در کتابی که توسط یکی از بزرگان نوشته شده است، با زبان طنز داستان حضرت ابراهیم(ع) روایت گری شده که علاوه بر مخاطب نوجوان، جوانان و سایر قشر بندی‌های سنی را نیز به خود مجذوب می‌کند.
فیض گفت: نفوذ طنز در زبان و ادبیات است که اثرگذاری متن و گفته را بیشتر می‌کند؛ علاوه بر آن در ضرب المثل‌های ایرانی می‌توان کنایه‌ها و شوخ طبعی را به وضوح دید، شاید بتوان کمتر ضرب المثلی را دید که در آن رگه‌های طنز وجود نداشته باشد.
فیض با تاکید بر اینکه ایرانی‌ها از درک و فهم بالایی نسبت به درک این کنایه‌ها برخوردار‌ند، عنوان کرد: نباید مردم را دست کم بگیریم و بگوییم کنایه‌ها را متوجه نمی‌شوند، خانواده و جمع از گذشته در ایران اهمیت داشته است، چون ایرانی‌ها روحیه جمعی دارند و به همین دلیل مهمان نواز هستند و با دیدن یکیدگر به شوخی می‌پردازند.
طنزپرداز معاصر عنوان کرد: در محیط شهری خود باید به سمتی برویم که علائم و نشانه‌هایی از تعلیم، تربیت، سبک زندگی، آرمان‌ها و اعتقادات زندگی است، افراد در سطح اجتماع باید به سمتی بروند که آرامش و آسایش به واسطه آن تامین شود؛ ما باید به ادبیات غنی خود افتخار کنیم، ما شاهنامه فردوسی در این مرز و بوم داریم که قدمتش چندین برابر کشف قاره‌های جدید است.
وی با اشاره به اینکه در زمان‌های گذشته نیز غار نوشته‌هایی با مضمون طنز وجود داشته است، گفت: متاسفانه ما از این رخداد‌ها استفاده نکرده‌ایم؛ آنچه که باعث تاسف است این است که مسئولی با بنده تماس می‌گیرد و از بنده می‌خواهد در مراسمی که در روز‌های آتی برگزار می‌کند و به نسبت برنامه خشکی است حضور یابم و با خواندن شعر یا متنی مدعوین را شاد کنم، این مسئول نمی‌داند جایگاه طنز و لودگی کجاست و هرکدام چه شانی دارد.
فیض اظهار داشت: باید نگرانی در مورد اینکه آیا مردم این مطلب طنز را می‌فهمند یا نه کنار گذاشت، مردم می‌فهمند این در حالی است که شاید فیلمی را ببینند که فرهیختگی را زیر سوال ببرد؛ وظیفه ما طنز پردازان این است که تعرف حاصله از طنز را تعمیر کنیم، ما حق توهین به دیگران را نداریم و آن را عملی پذیرفته شده نمی‌دانیم، عنصری که با هدف بیان مفهوم انتخاب می‌شود نباید به سمت هجو برود.
طنزپرداز معاصر با بیان اینکه عناصر لفظی و معنوی سبب شگرد در اثر می‌شود، گفت: در جوامعی که تضاد و تناقض وجود دارد کار طنز پرداز سخت است، هراندازه که جامعه آزاد باشد ولی حرکت هنرمندانه حکم می‌کند که هر حرفی را نزنیم؛ دهه 60 دوره‌ای طلایی برای آثار هنری بود، چه اندازه از المان‌های آن زمان هنوز وجود دارد؟
فیض گفت: ما می‌توانیم آن چیز‌هایی که وجود خارجی ندارد را در قالب المان‌ها به تصویر بکشیم،رخداد‌های هشت سال دفاع مقدس، گذشت، ایثار و حس‌هایی که آرامش را به انسان هدیه می‌دهد از جمله مواردی است که می‌توان در قالب المان‌ها به تصویر کشید.
وی تاکید کرد: آیا با آمدن تکنولوژی آسایس به ما ارمغان داده شد؟ خیر، این گونه نیست، موبایل که بنا بود به ما آرامش دهد، آسایش را از ما گرفت ولی متاسفانه ما در برابر آن نتوانستیم کاری بکنیم، باید ابزاری باشد تا به ما یادآوری کند که از خیلی چیز‌ها دور شده‌ایم؛ تکنولوژی در کنار خود پنج معضل برای ما به همراه آورده است.
فیض در پاسخ به این سوال که عملکرد هنرمند در برابر افزایش سطح انتظار مخاطبان با توجه به کمبود بودجه چه است، عنوان کرد: در سال‌های گذشته قانع تر بودیم ولی در حال حاضر یک بار مصرف شده‌ایم و هیچ تعلق خاطری به آنچه که در دسترسمان هست نداریم، وظیفه ما طنزپردازان این است که در مقابله با این امر مبارزه کنیم، پتانسیل طنز می‌تواند در جلوگیری از هجمه‌ها مفید واقع شود.
وی تاکید کرد: در بدترین شرایط هم می‌شود کاری کرد، به شرطی که مدیریت خوبی اعمال گردد؛ برخی به خاطر آرمان‌های خود حاضر‌اند با کمترین هزینه خدمات ارائه دهند، نباید این نکته را فراموش کرد که کار خوب همیشه خریدار خودش را دارد، اینکه سواد و توقق مردم بالا رفته خیلی خوب است، این توقع موجب می‌شود که مردم بخواهند موضوعات جاب تری را ببینند که تلاش ما را می‌طلبد.
انتهای پیام/
