به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، هرچند فرودگاه زنجان شاهد پروازهای پرتعدادی در ایام هفته نیست ولی نزدیک فرودگاه در شهرک سبز که هیچ موقع ساکنانی را در خود ندید و مخروبه ماند، رقابت دلخراشی را میبینی که هر جمعه عدهای را از سراسر استان و حتی کشور به این مکان میکشاند.
مبارزه خونین سگها، رقابتی که عدهای با اشتیاق چنان محو تماشایش میشوند که انگار به تماشای المپیک نشستهاند، این مسابقات با نظم خاصی هر 2 هفته یک بار نزدیک فرودگاه زنجان برگزار میشود، بدون اینکه کسی و یا نهادی مسئول مانع این کار غیراخلاقی و غیرانسانی این افراد شوند، مکانی که رینگی مربعیشکل در آن در نظر گرفتهاند که گفته میشود 200 میلیون تومان خریداری شده است، استقبال از این رقابتهای خونین و دلخراش چنان است که برخی برای پارک اتومبیلهای خود به زحمت میافتند و دور تا دور رینگ مملو از تماشاگرانی است که از کودک 5ساله تا پیرمرد 70ساله را میتوان در آن دید.
وقتی صبح روز جمعه برای تماشای این مسابقات به این پالتلو یا همان شهرک سبز رسیدیم اتومبیلهای پارکشده سطح این مسابقات را به ما ثابت کرد و کسانی حتی این مسابقات را به بازیهای تیم تراکتورسازی هم ترجیح داده بودند و از تبریز راه 4ساعته را طی کرده و به این مکان آمده بودند، حضور مینیبوسی و تعداد زیاد سواریهای شخصی نیز چنان کنار هم پارک کرده بودند که انگار قرار است دربی بزرگی برگزار شود و پشت وانتها سگهایی را میبینی که صاحبانشان برای رقابتهای خونین گرمشان میکنند.
جمعیت دورتادور بیرون طنابهای کشیده مرتب ایستادهاند و بهشیوه رم باستان در حال تماشای درگیری 2 سگ هستند و با دیدن یک حرکت و ترفندی از یک سگ سوت، دست و جیغ به آسمان بلند میکنند.
به نزدیکی محل برگزاری مسابقات رسیدیم، فردی بههمراه سگش در حال دور زدن بود و بهدنبال حریفی برای سگش میگشت، جثه سگ چنان بزرگ و مخوف بود که بهنظر اگر از دست صاحبش فرار میکرد چند نفری قربانی میگرفت، این سگ چند دقیقهای رینگ مسابقه را دور زد، کسی جرأت نداشت سگش را به میدان سخت با این سگ رهسپار کند.
بعد از اینکه قاطی تماشاگران شدیم مشخص شد این سگ اسمش «جو» است و 9 سال است سگی حریفش نشده و 40 میلیون تومان قیمت دارد، بالاخره رقیبی برای رویارویی با جو پیدا نشد و جو نیز با غروری معنیدار دور افتخاری زد و از میدان خارج شد. به نظر میرسد اسم جو از فیلم «در تعقیب جو» بر گرفته شده است.
بعد از یکهتازی جو، «شیر» برای رقابت با «آلا» به میدان آمد، از اندامهای ورزیده این دو سگ مشخص بود که رقابت سختی در کار است. این دو طولانیترین و خونینترین مبارزه امروز را انجام دادند. در طول مبارزه، این دو بارها به زمین خوردند و سر و صدای جمعیت بلند شد ولی صدای یک نفر خیلی آزار دهنده بود که به طرفداری از «شیر» داد میزد «بذار بکشه، بذار بکشه». یکی با صدای نهچندان بلند گفت «جداشون کنید زبانبستهها همدیگر رو لت و پار کردند».
مبارزه این دو سگ صحنه دلخراشی را رقم زد تا اینکه شیر با شکست آلا رقابت را بهسود خود پایان داد و صاحب آلا از ترس اینکه سگش از دست برود برای جداکردن پیشقدم شد هرچند که صاحب شیر همچنان مایل بود این رقابت دلخراش ادامه داشته باشد.
در حاشیه این میدان سگهایی را میدیدیم که باید تاوان دلخوشی چندساعته عدهای را بدهند. شرطبندی در حاشیه این مبارزه خونین به درگیری لفظی چند نفر نیز منجر شده بود.
در این میان صحبتهای تماشاگران بیشتر جلب توجه میکرد چرا که اطلاعات بیشتری از صحبتهایشان در مورد سگهایی که هفتههای گذشته به میدان رفته بودند در اختیار میگذاشت.
«صدام» اسم یکی از سگهایی بود که تعریفش همچنان بر سر زبانها بود و حاضرین علت غیبتش را زخمهای شدیدش در مبارزه هفته گذشته عنوان میکردند و بر این باور بودند که صدام همانند رئیس رژیم بعث عراق بیرحم است.
تماشاگران مبارزه «طوفان» و «چیل» را با دقت دنبال میکردند چرا که بنا به گفته کسانی که تماشاگر چندین ساله این مبارزات بودند طوفان قبل از جو در مبارزات میدانداری میکرده هرچند که در رقابت با چیل بهدلیل پیری شکست تحقیرآمیزی را متحمل شد و صاحب بیرحمش نیز ملاحظه پیریاش را نمیکرد.
هرکدام از سگها بنا به گفته تماشاگران و صاحبان سگها شگردهای خاص در مبارزه دارند که بهفرض مثال شگرد چیل در آغاز مبارزه سینهای که به سینه سگ مقابل میزند بوده و شگرد بعدیاش نیز ناکار کردن پای حریفش است که این را در مبارزه با طوفان نشان داد. «بویکا» نیز بیشتر مورد تعریف و تمجید حاضرین بود، بویکا از نام بازیگر و رزمیکار انگلستانی برگرفته شده که برای بازی در فیلمهای شکست ناپذیر2 و شکست ناپذیر3 شناخته میشود.
قرار است هفته بعد سگی از خرمدره بهنام «پَله» برای روکمکنی به شهرک سبز بیاید که میگویند شگردش ناکار کردن کمر حریفش است که امیدواریم بیداری مسئولان مانع این کار غیراخلاقی عدهای ماجراجو بشود. این روایت تلخ شاید خواندنی و جذاب باشد ولی کسی که این صحنهها را از نزدیک دیده بهتر به عمق فاجعه پی میبرد.
مسئولان محیط زیست در مقابل این خبر اظهار بیاطلاعی میکنند در حالی که چندین سال است این صحنههای تلخ که در افعانستان رسم است در بیخ گوش منطقه حفاظت شده سهرین زنجان برگزار میشود. با این قدمت و گستردگی این میدان تقریباً محال است که مسئولان از آن بیاطلاع باشند که در آن صورت عذر بدتر از گناه است. کنار محیط زیست نیروی انتظامی نیز در مقابل تجمع این تعداد افراد تا به حال در خواب زمستانی بوده است.
شهرک سبز درست است که مأمن خوبی برای انسانهای متمدن نشد ولی گویا مأمن مناسبی است که دور از چشم قانون و حمایت از حقوق حیوانات، عدهای چند زبانبسته را به جان هم انداخته و از دعوای تا مرز کشتن همدیگر لذت ببرند.
گزارش از علی الماسی و علی شبیری
عکس از محمد جعفری
انتهای پیام/*