روایت معلمان مناطق محروم از سختی روزهای تحصیل
اگرچه آموزش‌وپرورش معتقد است برای دسترسی تمام دانش‌آموزان به آموزش امکاناتی همچون تشکیل کلاس با یک دانش‌آموز و مدارس روستامرکزی با سرویس رفت‌وآمد را فراهم کرده است اما روایت معلمان مناطق روستایی از سختی روزهای تحصیل برای دانش‌آموزانشان حکایت دارد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، طی کیلومتر‌ها مسیر برای رسیدن به مدرسه آن هم در روستاهای اطراف حکایت ادامه تحصیل دانش‌آموزان روستایی است. دانش‌آموزانی که به دلیل جمعیت کم روستا، مدرسه‌ای برایشان ساخته نشده است به همین دلیل برای رسیدن به مدرسه در روستاهای مجاور باید هر روز مسافتی را طی کنند، مسافتی که گاه به چندین کیلومتر می‌رسد اما به دلیل فراهم نبودن سرویس رفت و آمد باید پیاده طی شود.
دانش آموزانی که به شوق درس خواندن در برف و باران با پای پیاده و از کنار جاده برای رسیدن به مدرسه گام برمی‌دارند و گاهی نیز به دلیل مسافت طولانی مسیر، مدارس شبانه روزی را انتخاب می‌کنند. این مدارس نیز با مشکلات خاص خود از جمله کمبود بودجه و ناتوانی در ارائه غذای گرم به دانش‌آموزان دست و پنجه نرم می‌کنند به همین دلیل مجبورند تا بخشی از هزینه‌ها را از طریق خانواده‌ها که عمدتاً جزو طبقات ضعیف جامعه هستند، تامین کنند.
کم نیست تعدادی دانش‌آموزانی که به دلیل فراهم نبودن سرویس رفت و آمد، مسافت چند کلیومتری خانه تا مدرسه را پیاده طی می‌کنند و در گزارش 12 کیلومتر پیاده روی برای رسیدن به مدرسه، حکایت عزیز دانش‌آموز روستایی استان سیستان و بلوچستان را به تصویر کشیدیم که برای رفتن به مدرسه هر روز 12 کیلومتر مسیر را پیاده طی می‌کرد.
اگر چه آموزش و پرورش معتقد است اقدامات مختلفی را برای محرومیت زدایی و ایجاد دسترسی به آموزش برای همه دانش‌آموزان کشور انجام داده است و در این رابطه به مواردی همچون تشکیل کلاس با یک دانش‌آموز در دوره ابتدایی، تشکیل کلاس‌های چندپایه و تشکیل مدارس روستا مرکزی برای دانش‌آموزانی که امکان رفت و آمد آنها برای تحصیل در یک مدرسه مرکزی وجود دارد با تامین سرویس رفت و آمد اشاره می‌کند اما وضعیت تحصیل دانش‌آموزان روستایی از واقعیت دیگری حکایت دارد.
شهرکی یکی از معلمانی که در استان سیستان و بلوچستان تدریس می‌کند، در رابطه با وضعیت تحصیل دانش‌آموزان در مناطق روستایی و محروم به تسنیم می‌گوید: در بحث مدارس روستا مرکزی به دلیل شرایط فرهنگی خاص حاکم بر منطقه، بسیاری از خانواده‌ها نمی‌پذیرند فرزندانشان به خصوص دختران مسافت زیادی را برای رفتن به مدرسه طی کنند. مسئولان آموزش و پرورش اعلام کرده بودند که برای رفت و آمد دانش‌آموزان به مدارس روستا مرکزی سرویس اختصاص می‌دهند به برخی از مناطق سرویس اختصاص داده شد اما در بسیاری از مناطق سرویس رفت و آمد محقق نشد.
یکی دیگر از معلمان روستای حاجی آباد شهرستان جیرفت عنوان می‌کند: دانش‌آموزان برای رفت و آمد سرویس ندارند و باید برای رسیدن به مدرسه از روستاهای اطراف با پای پیاده بیایند و در برخی مواقع نیز خانواده‌ها اقدام به گرفتن سرویس با هزینه شخصی خود می‌کنند به عنوان مثال دانش‌آموزان من با پراید به مدرسه می‌آیند.
وی می‌افزاید: معلمان هم برای رفت و آمد به مدرسه با مشکل مواجه هستند و بارها دانش‌آموزان و معلمان به دلیل استفاده از سرویس نامناسب در مسیر دچار حادثه شده‌اند. در برخی مواقع که دانش‌آموزان با پای پیاده به مدرسه می‌آیند در طول مسیر مورد هجوم حیوانات قرار می‌گیرند و گاه از ترس اینکه در مسیر حیوان مجدد به آنها حمله نکند، شب را همانجا مانده‌اند و جرئت رفتن به خانه را نداشته‌اند.
این معلم ادامه می‌‌دهد: در برخی مواقع نیز استفاده از سرویس نامناسب که بعضاً وانت برای جابه جایی دانش‌آموزان مورد استفاده قرار می‌گیرد، منجر به وقوع تصادفات و حوادثی شده است.
عزیز محمدی‌منش، معلم دیگری است که برای یافتن دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در مناطق محروم و صعب‌العبور دل به کوه و دشت می‌زند. سال تحصیلی 94ــ93 آقا معلم به جمع دانش‌آموزان روستای پاچوله گرم در مرز لرستان و خوزستان رفت. دانش‌آموزان این روستا که 8 دختر و 5 پسر حدوداً 11ساله بودند تا به حال حتی یک کلاس هم درس نخوانده‌اند و اگر آقا معلم به‌سراغ آنها نمی‌رفت از سال آینده دیگر نمی‌توانستند در مدارس روزانه درس بخوانند. با ورود محمدی‌منش به این روستا، 13 دانش‌آموز موفق شدند تا کلاس اول را طی کنند.
به گزارش تسنیم، اگرچه مسئولان آموزش و پرورش معتقدند در دوره ابتدایی برای پوشش تحصیلی دانش‌آموزان، مدارسی با یک دانش‌آموز تشکیل می‌شود و 110 مدرسه به صورت تک دانش‌آموز در حال فعالیت است،صرف نظر از تحصیل در کلاس‌های چند پایه دوره ابتدایی، دانش‌آموزان برای ورود به دوره متوسطه و ادامه تحصیل با مشکلات جدی از جمله کمبود مدرسه، فراهم نبودن سرویس رفت و آمد، تحصیل در مدارس شبانه روزی و ... مواجه هستند که وجود این مشکلات باز هم به درد کهنه کمبود بودجه مربوط می‌شود اما در سه استان سیستان و بلوچستان، آذربایجان غربی و هرمزگان که اعتبار خاصی برای محرومیت زدایی و افزایش کیفیت آموزش اختصاص یافته نیز این مشکلات همچنان مشهود است.
برقراری عدالت آموزشی در کشور و بازنماندن دانش آموزان مناطق محروم و روستایی از جرگه تحصیل، نیازمند توجه ویژه به این مناطق است، توجهاتی که از سطح همایش‌ها خارج شده و در عرصه عمل ملموس باشد.
انتهای پیام/
