به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، سرمای هوای زنجان این روزها بسیار زیاد شده است این سوز سرما در بعضی از روزها با وزش باد نیز همراه میشود که تحمل سرما را بسیار مشکل میسازد و رهگذران حتی برای لحظهای درنگ را جایز نمیدانند و با شتاب به دنبال رسیدن به مقصد خود هستند اما در این بین کارگرانی هستند که هر روز این سرما را برای تامین مایحتاج زندگیشان کنار خیابان به جان میخرند و ساعتها منتظرمیمانند و گاهی میتوان دید که لباس گرم مناسبی هم تنشان نیست.
روزهای زمستان و تابستان فرقی ندارد و در طول ایام سال کارگران در این میدانها جمع میشوند اما این روزهای زمستان وضعیت بسیار حادتر و تحمل کردن سرما هم مشکلتر میشود. 6 تا 11 صبح هر روز شاهد حضور کارگران ساختمانی هستیم که با در دست گرفتن کیسهای و یا گونی برنجی در کنار این میدان منتظرند.
اینها مردمان نجیب شهرمان هستند که از وسعت شهر نیمکتی برای نشستن ندارند ولی وقتی پای درد و دل آنها مینشینی به خدا امید دارند و ناشکر نیستند. علی کارگری 65 ساله است که دیگر باید در کنار خانواده خود روزهای بازنشستگی خود را سپری کند اما چون بیمه نداشته مجبور است که هر روز صبح یه اینجا بیاید و منتظر باشد تا روزی خود و خانواده 6 نفره خود را دربیاورد.
وی میگوید که تامین زندگی برای او که انجام کارهای ساختمانی ناتوانش کرده دیگر دشوار شده است و برایش سخت است اما با این وجود کار برایش عار نیست و همین که میتواند پیش خانوادهاش رو سفید باشد که روزی حلال به آنها میدهد راضی است.
وقتی از او درباره ایجاد سرپناه برای نشستن میپرسم با کمی درنگ میگوید اگر وضعیت بازار کار بهتر شود همین سرما و ایستادن را هم تحمل میکند انگار ایجاد یک سرپناه برای کارگران کاری نشدنی و غیر قابل باور است که نشود کرد.
او میگوید سالیان سال است که در همین میدان میآید، باز روزهای تابستان بهتر است چرا که گرما زیاد اذیت نمیکند و بازار ساختوساز هم گرمتر ولی زمستان بازار کارشان کساد است و سوز سرما و ایستادن در اینجا دو چندان آنها را اذیت میکند.
کارگری جوان که شاهد صحبت ماست جلو میآید و میگوید اگر بتوان مکانی برای کارگرها داشت وضعیت ما بهتر میشود اینجا سرویس بهداشتی نداریم و تجمع ما وجه خوبی برایمان ندارد. گاهی باید ساعتها منتظر بمانیم که بعضی وقتها چند روز تا ظهر در اینجا نشستهام و ظهرها به خانه برگشتهام و با رکودی که در ساختوساز مسکن است پاتوق هر روز ما اینجا شده است.
او کارگران میانسال را به ما نشان داده و میگوید دیگر برای آنها سر پا ایستادن سخت است و میبینید که در کنار جدولهای معابر نشستهاند.
کارگر 45 ساله مخالف ایجاد این مکان بوده و ایجاد مکان برای ساماندهی را مساوی با گرفتن بخشی از حقوقشان میداند و میگوید: ایجاد این مکان با گرفتن هزینه از کارگران انجام میشود و ما کارگران چه میزان حقوق دریافت میکنیم که بخشی از آن را هم بابت اسکان در این مکان بپردازیم.
رکود بازار و تعطیلی واحدهای تولیدی سبب افزایش کارگران در این دو میدان شهر شده است و با ایستادن هر ماشینی کارگران که انگار منتظر این لحظهاند به سمت ماشین هجوم میبرند.
یکی از مغازهدارانی که در حاشیه این میدان مغازه دارد میگوید دیگر به این وضعیت عادت کرده است و آنها را همسایههای همیشگی خود میداند اما در این بین کسانی بودند که آنها را مزاحم کسب و کار خود میدانستند و یکی از آنها میگوید تجمع آنها باعث میشود که رهگذران و مشتریان کمتر به مغازه آنها مراجعه کنند.
او میگوید هر روز باید در جلوی ویترین مغازه خود این حضور را بپذیرد که گاهی این حضور برای او دردسر ساز شده و کار به بحث و جنگ و جدال کشیده شده است.
شاید کمتر قشری از جامعه ما را پیدا کرد که این همه بیمهری به آنها شده باشد، نبود پوششهای بیمهای و حقوق پایین که کفاف مخارج زندگی این افراد را نمیدهد و عدم امنیت شغلی و گاهی حذف آنها از پوششهای بیمهای مشکل آنها را دو چندان میکند.
اما در کنار همه اینها میتوان با ساخت سرپناه و محل اسکان محیطی مناسب برای آنها ایجاد کرد تا بتوانند فارغ از دغدغه جا و مکان به فکر سایر مشکلاتشان باشند. در طول سالهای گذشته این موضوع بارها مطرح شده اما هیچ اقدام عملی صورت نگرفته و همه اقدامات تنها در قالب حرفهایی که توپ را به میدان یکدیگر انداختهاند مانده است.
ایجاد مکان ساماندهی کارگران ساختمانی در چند شهر کشورمان کلید خورده است که اجرای آن در شهر زنجان با مشکلاتی از جمله مشخص نبودن متولی ایجاد این مکان مواجه است.
رزاق محمدی رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی ایجاد مکان ساماندهی کارگران را یکی از مهمترین نیازهای این کارگران می داند و ادامه میدهد: طرح ایجاد مکان ساماندهی کارگران ساختمانی توسط انجمن صنفی در طول سالهای گذشته هم مطرح بوده و امسال نیز طرح و جایابی آن در جلسهای که با معاونت خدمات شهری شهرداری زنجان انجام شده به این معاونت ارائه شده است تا تعیین تکلیف شود.
وی میگوید: ایجاد مکان ساماندهی باید به صورت اصولی بوده و صرفا یک سرپناه نباشد و در طرح ارائه شده نیز سعی شده است تمامی نیازهای کارگران در نظر گرفته شود.
به گفته وی طرح ایجاد این مکان به شهرداری ارائه شده است و از اداره راه و شهرسازی استان هم درخواست زمین شده است که امیدواریم هرچه زودتر این موضوع توسط شهرداری به مرحله اجرا در بیاید.
وی تاکید میکند که باید انجام اینکار تنها به انجمن صنفی کارگران ساختمانی واگذار شود و انجام اینکار تنها وظیفه انجمن صنفی است.
این در حالی است که مدیرعامل شرکت تعاونی ساماندهی کارگران فصلی و ساختمانی زنگان نیز با تأکید بر اینکه وجود شرکتهای تعاونی در این زمینه برای سر و سامان دادن به دغدغه کارگران است، میگوید: این شرکت از سال 84 فعالیت خود را در زنجان آغاز کرده است و در طول این سالها تلاش میکند تا بتواند در قالب موارد مطرح شده در ماده 18 قانون بهبود کسب وکار به ارائه خدمات به کارگران ساختمانی بپردازد.
نجفی ضرورت ایجاد اینگونه شرکتهای تعاونی را ساماندهی کارگران بخش صنعت ساختمان و کارگران فصلی میداند و میگوید: در گام نخستین این شرکت اقدام به تشکیل سامانه اطلاعاتی کرده و در ادامه به دنبال آن است تا با تهیه مجموعهای برای اسکان کارگران و اعزام به کار آنها و تجمیع این صنف در تشکلاتی واحد، نیاز کارفرمایان و دستاندرکاران ساخت و ساز را فراهم کند.
وی میگوید: با ایجاد این مکان میتوان علاوه بر ایجاد رفاه برای کارگران زمینه ارائه آموزشهای مهارتی را نیز با همکاری سازمان فنیوحرفهای ایجاد کرد که در صورت راهاندازی این مکان توسط شرکت تعاونی ماهانه 10 هزار ریال از کارگران گرفته میشود که این مبلغ در مقابل خدمات ارائه شده بسیار ناچیز است.
این در حالی است که در ماده 19 قانون بهبود کسب و کار آورده شده است وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مکلف است زمینه شکل گیری تشکلهای صنفی شاغلان در بخش ساختمان را فراهم کند.
طبق این قانون شهرداریها مکلفند فضاهای ساختمانی مورد نیاز برای این تشکلها را تامین کنند و تشکلها مسئولیت تعیین هویت، طبقه بندی مهارتی، کاریابی، معرفی کارجویان به کارفرمایان، معرفی کارگران و استادکاران به مراکز فنی و حرفهای و پیگیری امور بیمه درمان و بازنشستگی و امور رفاهی شاغلان دربخش ساختمان را برعهده دارند.
در این قانون به صراحت صحبتی از متولی ایجاد مکان برای ساماندهی کارگران آورده نشده است و از فعالیت این شرکتها نیز جلوگیری نکرده است.
احمد غریوی مدیرکل اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی استان نیز با قانونی خواندن فعالیت هر دو مجموعه میگوید که قانون به صراحت موضوع فعالیت شرکتهای تعاونی و انجمن صنفی را مشخص کرده است و فعالیت این دو در کنار هم مغایرتی با این قانون ندارد.
وی میگوید : فعالیت این دو مجموعه باید در راستای ارائه خدمات به قشر کارگران باشد و اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی نیز وظیفه نظارتی را دارد.
این در حالی است که فارغ از دعوای انجمن صنفی کارگران ساختمانی و شرکت تعاونی، شهرداری نیز انجام این کار از وظایف شهرداریزنجان نمیداند.
غلامحسن احمدی معاون خدمات شهری شهرداری زنجان دراینباره میگوید: هیچگونه تکلیفی نسبت به در اختیار گذاشتن زمین از طرف شهرداری برای انجام اینکار وجود ندارد و پیشنهاد شرکت تعاونی اختصاص باشگاهی متعلق به شهرداری در دروازه ارک بوده است که این مکان برای ایجاد پارکینیک اختصاص یافته است.
احمدی با بیان اینکه تاکنون تنها از طریق شرکت تعاونی ساماندهی کارگران به شهرداری طرح ارائه شده است، گفت: شرکت تعاونی درخواستی برای اختصاص فضا از شهرداری داشته است که شهرداری زنجان نیز با توجه به اینکه ایجاد این مکان میتواند برای مناسب سازی سیمای شهر مطلوب باشد در زمینه اطلاع رسانی اعلام همکاری کرده است اما تهیه زمین برعهده خود این شرکت گذاشته شده است.
در شرایطی که رکود و تعطیلی واحدهای تولیدی و صنعتی هر روز کارگران زیادی را بیکار میکند و با رکودی که در بازار ساخت وساز نیز وجود دارد امیدی به بهبود وضعیت ساماندهی کارگران در میادین شهر نیست.
گزارش از هاجر کشاورزی
انتهای پیام/