میهمان ۸ ساله بیمارستان امام رضا (ع)؛ «زینب عزیزی» از حال و هوای برادرش می‌گوید
زینب عزیزی می‌گوید که شرایط جسمی احمد عزیزی و هوشیاری او تغییر چندانی نداشته است و علائم حیاتی در شرایط خوبی قرار دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، هوای این روزهای کرمانشاه سرد شده است و زمستان در وقت اضافه برای حفظ آبرو سرما می‌کند ولی گرمای محبت خواهرِ «احمد عزیزی» هیچ‌گاه تحت تاثیر سرما قرار نداشته است.
زینب عزیزی پرستاری از برادرش را خدمتی ناچیز به او می‌داند و می‌گوید که احساس می‌کنم هیچ‌کاری برای برادرم انجام نداده‌ام و با اینکه منتظر لطف و کرم خداوند هستم اما آرزوی من این است که می‌توانستم او را از این وضعیت نجات دهم.
«احمد عزیزی» از پانزدهم اسفندماه 1386 به علت کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی به کما رفت و از آن زمان تاکنون این شاعر اهل بیت(ع) در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه بستری است.
طبقه هفتم بیمارستان امام رضا(ع)، بستری 726 نشانی این روزهای احمد عزیزی است ولی برای ملاقات وی نیازی به دانستن این اعداد نیست، تنها کافی‌ست به نگهبان بیمارستان بگوییم احمد عزیزی.
پوستری از کنگره شعر احمد عزیزی و تابلویی که به فرمایشی از مقام معظم رهبری در دیدار با شاعران اشاره دارد که ایشان فرموده‌اند: «خدا ان‌شاالله عزیزی را شفا بدهد، یک غصه‌ای شده در دل ما، ماجرای عزیزی» زینت بخش اتاق وی هستند.
زینب عزیزی امیدوار و محکم است و با وجود گذشت چند سال از بیماری برادر، خود را برای او خواهری دلسوز، نگران و البته امیدوار به لطف الهی نگه داشته است و می‌گوید با اینکه علائم حیاتی احمد مناسب است اما گاهی احساس بی‌قراری می‌کند.
زینب عزیزی پرستاری بازنشسته است که در بازنشستگی نیز پرستار برادر شده و اعتقاد دارد که پرستاران پیرو خاص حضرت زینب(س) هستند و اجر خود را در آخرت از ایشان خواهند گرفت زیرا زینب‌وار به بیماران و خانواده‌های آن‌ها کمک می‌کنند.
دانستن اینکه احمد عزیزی آخرین شعر خود را یک هفته پیش از بیماری در وصف امام زمان(عج) سروده سبب می‌شود از خواهر او بخواهیم این شعر را برای ما بخواند.
نگاری نازنین دارم / رخش گلزار حیرانی
به معنی، خسرو خوبان / به صورت، یوسف سانی
ز اوصاف نگار من / همین بس یک قلم مژگان
از خواهر احمد عزیزی سراغ کتاب‌های این شاعر اهل بیت(ع) را می‌گیریم، می‌گوید که احمد پیش از بیماری به صورت جدی چاپ کتاب‌ها را پیگیری می‌کرد اما اکنون هیچکدام از کتاب‌ها تجدید چاپ نمی‌شوند و نیازمند توجه و پیگیری بیش از پیش است.
گویا بسیاری از اشعار کُردی «احمد عزیزی» قبل از بیماری به ناشر سپرده شده‌اند اما تاکنون هیچکدام از این اشعار به چاپ نرسیده است و تنها براساس برنامه‌‌ریزی‌ها کتاب کُردی «شون میلکان» احمد عزیزی در دست چاپ است.
گفته می‌شود، عزیزی در اشعارش تحت تاثیر شاعرانی همچون مولوی و سهراب سپهری است و از آثار برجسته او می‌توان به کتاب شعرهای «کفش‌های مکاشفه»، «یک لیوان شطح داغ»، «باران پروانه»، «روستای فطرت» و «ترانه‌های ایلیایی» اشاره کرد.
خواهر احمد عزیزی با بیان اینکه همیشه و در همه جا نگران وضعیت برادر است، می‌گوید از اینکه به ناچار زمانی از روز را از برادرم دور هستم عذاب می‌کشم؛ به گونه‌ای که شب‌ها همیشه در فکر خسته شدن شانه‌های احمد و جا‌به‌جایی او در بستر هستم.
خواهر «احمد عزیزی» با اشاره به اینکه احساس خواهر و برادری من و احمد دوری ما را عذاب‌دهنده می‌کند، می‌افزاید: احمد انسان بسیار مهربانی بوده است که نسبت به تمام اعضای خانواده محبت و توجه داشته و این رفتار او وضعیت کنونی را برای ما دشوار کرده است.
وی درباره وضعیت حضور خود در بیمارستان می‌گوید: تا چهار سال گذشته از صبح تا شب در بیمارستان حضور داشتم اما بعد از فوت پسرم و به تبع آن مشکلات روحی پیش آمده به اصرار خانواده از صبح تا ظهر را در بیمارستان هستم و بقیه زمان را خواهر دیگر به وی خدمت می‌کند.
بیمه احمد عزیزی یکی از دغدغه‌های خانواده وی در سال‌های گذشته بود که پس از کش و قوس‌های فراوان از اواسط امسال برقرار شد ولی به گفته خواهر بیمه مازاد تنها درصد اندکی از هزینه‌های درمان را متقبل می‌شود.
زینب عزیزی اما این روزها برای تامین هزینه‌های خود و برادر بیمار به سراغ آشپزی رفته و مطبخ «عمه زی» را راه‌اندازی کرده است تا بتواند از پس هزینه‌های سنگین زندگی برآید.
روز به نیمه رسیده است، در طول مصاحبه خواهر احمد عزیزی لحظه‌ای از توجه و مراقبت از برادرش غافل نمی‌شود. وی در جواب آخرین سئوال می‌گوید که سلامتی برادرم را به‌واسطه دعای خیر مردم می‌خواهم و می‌افزاید لطف خداوند همواره شامل حال بندگان اوست.
انتهای پیام /
