به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم، محسن اسماعیلی در مراسم عزاداری شهادت بانوی دوعالم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در محل حسینیه فاطمة الزهرا (س) ، با یادآوری اینکه «چگونگی رفتار انسان با نعمتهایی که به او داده شده است، از مهمترین موضوعات در معارف دینی است» گفت: بدبختترین انسانها کسانی هستند که نعمت را به دست خود تبدیل به نقمت میکنند؛ یعنی آنچه را که میتواند وسیله بهشت رفتنشان باشد موجب جهنم میکنند.
این عضو حقوقدان شورای نگهبان گفت: نعمتهای خداوند بر یکایک ما هم بیاندازه است و هم ابتدایی؛ یعنی بدون آنکه مستحق باشیم، و از روی لطف و تفضل به ما داده شده است. در دعاهای امام سجاد علیهالسلام است که به پروردگار مهربان عرضه میدارد: به رغم همه گناهان و خطاها، باز هم به سوی تو میآیم، «إِذْ جَمِیعُ إِحْسَانِکَ تَفَضُّلٌ وَ إِذْ کُلُّ نِعَمِکَ ابْتِدَاءٌ»؛ چراکه هر احسان که میکنی از روی تفضّل است و هر نعمت که میدهی، بی هیچ سابقه. این طور نیست که نعمت دادن تو منوط به کسب لیاقت و کار خوب ما باشد.
منتخب مردم تهران در پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری افزود: نعمتهای این دنیا را خدای ما از کسی دریغ نمیکند، و البته برای بندگان مومن نعمتهای ویژهای هم دارد. به قول سعدی، «.... باران رحمت بی حسابش همه را رسیده، و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده، پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندارد و وظیفه روزیخواران به خطای منکر نَبُرّد»
اسماعیلی تصریح کرد: پروردگار مهربان ما از دادن نعمت امساک نمیکند، اما نسبت به رفتار ما با عنایتهایش حساسیت فراوان دارد؛ تا آنجا که ممکن است در اثر بدرفتاری خود ما، نعمتها به نقمت و مایه نکبت تبدیل شوند. به همین دلیل است که نعمتشناسی از مهمترین نیازهای هر فرد علاقمند به سعادت است و قسمت عظیمی از معارف دین را به خود اختصاص داده است.
این استاد حوزه و دانشگاه عنوان کرد: واژه «نِعمت»، به کسر نون، را در لغت به معنای راحتی، گشایش، دارایی، و ضدّ سختی و تنگدستی دانستهاند. به تعبیر راغب اصفهانی حالتی را که انسان از آن لذت میبرد، نعمت میگویند. نقطه مقابل نعمت، «نقمت» است. خلاصه آنکه، نعمت به چیزی گفته میشود که موجب آسایش و رفاه و خوشبختی انسان میشود، و نقمت هم به معنای عذاب و بدبختی ناشی از انکار است.
اسماعیلی گفت: اما نکته مهم این است که هر کس آسایش و رفاه و خوشبختی یا گرفتاری و ناکامی و بدبختی را بر اساس اعتقادات و علاقههای خود تفسیر میکند. پس نعمت یا نقمت بودن یک چیز بستگی به جهان بینی و نگاه خود فرد دارد. ممکن است چیزی را که شما موجب سعادت و لذتبخش میدانید، من مایه بدبختی و آزاردهنده تلقی کنم یا بالعکس. مثلاً ممکن است کسی شهادت را مصداق هلاکت میداند و دیگری مایه سعادت.
منتخب مردم تهران در پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: برای انسانی که به خدا و قیامت، و به بهشت و جهنم واقعاً اعتقاد دارد، نعمت چیزی است که او را به خدا برساند و وارد بهشت کند؛ هر چند از نظر دیگران نقمت باشد. در مقابل، هرچه او را از خدا دور کند و وارد دوزخ کند، نقمت است؛ هر چند از نظر دیگران نعمت محسوب شود.
این عضو حقوقدان شورای نگهبان گفت: خوشبختی و بدبختی، و نیز لذت و رنج از امور نسبی هستند و برای هر کس مطابق با بینش و تمایلات خودش تفسیر میشوند. از دیدگاه یک مومن، خوشبختی واقعی در ایمان است و لذت حقیقی در بهشت. پس نعمت از نگاه او چیزی است که او را به این هدف نزدیک میکند؛ هر چند از نگاه غیر مومن چنین نباشد. مثلاً «جهاد» از نگاه مومن نعمت بزرگی است که فقط به اولیای خاص داده میشود، اما از نگاه غیرمومن یک نقمت و نکبت است.
اسماعیلی در ادامه عنوان کرد: مطلب مهم دیگر آن است که نعمتْ ماندنِ نعمت یا تبدیل آن به نقمت هم بستگی به عمل خود ما دارد. خداوند از دادن نعمت دریغ نمیکند؛ یعنی همه وسایل و مقدمات لازم برای لذت بردن ما از زندگی مومنانه و دخول در جنت را در اختیار ما قرار میدهد؛ بدون اینکه استحقاق و طلبی از او داشته باشیم. اما این دیگر دست خود ماست که از آن نعمت درست استفاده کنیم یا آن را به ضدّ خود تبدیل کنیم.
منتخب مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: یکی از هشدارهای مهم و تکاندهنده قرآن همین است که تبدیل نعمت به نقمت دست خود شماست. خداوند نعمتی را که میدهد، پس نمیگیرد؛ مگر اینکه خود انسان موجب آن شود؛ « ذَلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَی قَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ»؛ سنت و قانون الهی آن است که خداوند، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمیدهد؛ جز آنکه آنها خودشان را تغییر دهند.
انتهای پیام/