به گزارش حوزه سیاست خارجی خبرگزاری تسنیم، اجلاس وزیران سازمان همکاری اسلامی رسما در استانبول ترکیه گشایش یافت. محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به منظور شرکت در این نشست حضور دارد. این نشست از امروز به مدت دو روز در استانبول به کار خود ادامه خواهد داد. شعار نمادین نشست سازمان همکاری اسلامی یکپارچگی و همبستگی برای عدالت و امنیت خواهد بود.
انتظار می رود وزرای خارجه کشورهای اسلامی در این کنفرانس، تصمیم ها و اقدام های عملی در راستای تقویت وحدت و همبستگی میان اعضاء، حل مشکلات و مسائل جهان اسلام، برنامه ریزی برای تلاش مشترک و تحکیم نقش کشور های عضو سازمان همکاری های اسلامی در دو سطح منطقه ای و بین المللی را برای تصویب در اجلاس سران پیشنهاد نمایند.
ترسیم راهبرد و چشم انداز 10 ساله پیش روی سازمان سازمان همکاری اسلامی در سالهای 2016 تا 2026 شامل اولویت های برقراری امنیت و ثبات، مبارزه با تروریسم و افراطی گری، رعایت حقوق بشر، حمایت از توسعه و کاهش میزان فقر از جمله مهمترین مواردی است که در این نشست مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
وزیران شرکت کننده در اجلاس سازمان همکاری اسلامی مهمترین مسائل جهان اسلام و منطقه ازجمله وضعیت اسف بار فلسطینیان ، ادامه تجاوز گری و جنایت های رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی، ضرورت مساعدت و همکاری مشترک برای برقراری صلح و ثبات در سوریه، یمن، لیبی، افغانستان، سومالی، مالی،جامو،کشمیرو موضوع درگیریهای اخیر میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان را نیز مورد بحث و تبادل نظر قرار خواهند داد.
نشست وزیران امور خارجه امروز آغازو سپس اجلاس سران (سازمان همکاری اسلامی) در روز پنجشنبه به طور رسمی در استانبول افتتاح و تا روز جمعه به کار خود ادامه خواهد داد.
در نشست کارشناسی سازمان همکاری اسلامی که روزهای یکشنبه و دوشنبه برگزار شد، هیاتی از مقامهای بلندپایه جمهوری اسلامی ایران به سرپرستی سیدعباس عراقچی، معاون حقوقی و بینالملل وزارت امور خارجه و با حمید بعیدینژاد حضور داشتند.
نگاهی به تاریخچه سازمان همکاری های اسلامی
سازمان کنفرانس اسلامی با 57 کشور عضو در چهار قاره جهان یکی از سازمانهای بینالمللی کنونی جهان به شمار میرود.
57
عضو سازمان کنفرانس اسلامی (سازمان همکاری اسلامی) در 4 قاره جهان پراکندهاند. جز آلبانی که کشوری اروپایی است و ترکیه که خود را کشوری اروپایی به حساب میآورد و سورینام که عضو آمریکایی سازمان است، دیگر اعضای سازمان از قاره آسیا یا آفریقا هستند. همچنین، اعضاء براساس نوعی تقسیم بندی رسمی، به سه گروه عرب، آفریقایی و آسیایی تعلق دارند. گروه عرب و به ویژه کشورهای عرب عضو شورای همکاری خلیج فارس، کانون اصلی قدرت در سازمان به شمار می آیند.
سازمان کنفرانس اسلامی از زمان نخستین اجلاس سران در سال 1969 (رباط - مغرب) تاکنون 10 اجلاس در سطح سران و 34 اجلاس عادی در سطح وزیران خارجه برگزار کرده است. اجلاس وزیران خارجه، هر سال و اجلاس سران، هر سه سال یک بار، برگزار میشود. میزبانی هر کشور باید از سوی اجلاس رسمی مورد تأیید قرار گیرد.
کشور میزبان برای یک دوره زمانی که تا برگزاری اجلاس بعدی به طول خواهد انجامید، ریاست سازمان را برعهده خواهد داشت. در اجلاس وزیران خارجه و سران، موارد موجود در دستور کار سازمان که شامل امور سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اداری و مالی است، مورد بررسی قرار می گیرد و تصمیمات سازمان درباره آنها طی قطعنامه هایی منتشر می گردد. تعداد کل قطعنامه های اجلاسهای عادی، بیش از 100 مورد است.
در پایان اجلاس سران یا وزیران خارجه، بیانیه ای مشتمل بر نکات اصلی طرح شده در اجلاس و خلاصه تصمیمات انتشار می یابد. اجلاس سران عالی ترین مرجع تصمیم گیری در سازمان است اما اجلاس وزیران خارجه، عملا مرکز عمده تصمیم گیری به شمار می آید.
اهداف سازمان کنفرانس اسلامی هفت مورد است که به ترتیب زیر در منشور آن مشخص شده است:
1 - ارتقاء همبستگی اسلامی میان کشورهای عضو.
2 - حمایت از همکاری میان کشورهای عضو در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، علمی و دیگر موارد اساسی و مشورت میان کشورهای عضو در سازمان های بین المللی.
3 - تلاش در جهت محو تبعیض نژادی و خاتمه بخشیدن به استعمار در تمام اشکال آن.
4 - اتخاذ تدابیر لازم برای پشتیبانی از صلح و امنیت بین المللی مبتنی بر عدالت.
5 - هماهنگ کردن تلاش ها به منظور حفاظت از اماکن مقدس و آزادسازی آنها و پشتیبانی از مبارزه ملت فلسطین و کمک به این ملت درجهت بازپس گرفتن حقوق [خود] و آزادنمودن سرزمینش.
6 - پشتیبانی از مبارزه تمام ملل اسلامی در راه حفاظت از کرامت، استقلال و حقوق ملی شان.
7 - ایجاد جوی به منظور ارتقاء همکاری و تفاهم میان کشورهای اسلامی و دیگر کشورها.
آئین نامه ای نیز درمورد شیوه جریان امور و تصمیم گیری در جلسات رسمی سازمان تهیه شده است که تصمیم گیری در سازمان بر پایه آن صورت می گیرد. همچنین تصمیم گیری در سازمان، براساس رأی گیری اکثریت است اما در عمل، تصمیمات سازمان طی جلسات رسمی، با اجماع اتخاذ می شود.
گستره عضویت سازمان کنفرانس اسلامی عموما شامل کشورهایی است که از یک رشته وجوه مشترک یا نزدیک های تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و... برخوردارند. محور رسمی تجمع آنها، نقطه اشتراکی است که در اعتقادات دینی دارند. تاریخ اسلامی نیز منع الهام اندیشمندان مسلمان و مایه حرکت در میان نیروهای سیاسی جوامع اسلامی است. درواقع، بر مبنای مقایسه ای ساده میان اوضاع وخیم مسلمانان در عصر حاضر و اقتدار و عظمت آنان در طول نزدیک به 13 قرن، نظری واحد در جوامع اسلامی پدید آمده است که علت ضعف کنونی کشورهای اسلامی را در تفرقه و پراکندگی آنها می داند و راه اساسی رهایی از نابسامانی های فعلی را در تمسک به «اتحاد اسلامی» و رشد فرایند «همبستگی اسلامی» می بیند. اعتقاد به «اتحاد» که از زمان ظهور اسلام در جزیرةالعرب به عنوان یک اندیشه بر جوامع اسلامی حاکم بود، از ارزش های سیاسی ریشه می گیرد که پایه ای دینی دارد. در واقع، قرآن کریم، یگانه راهنمای جاودانه مسلمانان، شامل اشارات و تصریحاتی است که ارزش های سیاسی خاص را در این زمینه منعکس میسازد.
با شروع جنگ جهانی دوم، دوره پی گیری افکار پان اسلامیست که در آنها احیای خلاقیت اسلامی نیز مورد توجه بود، به پایان رسید و جهان اسلام، وارد دوره جدیدی از حیات سیاسی خود شد. واقعیات این دوره، اثرات عمیقی بر افکار سیاسی مسلمانان برجای گذاشت. اهم این واقعیت ها عبارت بودند از:
- شکست مسلمانان در جنگ 1948 در فلسطین و تأسیس دولت صهیونیستی؛
- تأسیس کشور اسلامی پاکستان در بخش های مسلمان نشین هند؛
- آغاز عصر استعمارزدایی و استقلال تدریجی کشورهای اسلامی در منطقه؛
- ظهور ناسیونالیسم به عنوان یک نیروی مهم سیاسی؛
بر این اساس، نیروهای اسلام گرا در جهان اسلام خواهان تشکیل جبهه ای متحد از کشورهای اسلامی، در نظام موجود بین المللی بودند. حضور این نیرو، با تشکیل سازمان کنفرانس اسلامی، به نتیجه مشخص و ملموسی انجامید اما تلاش های معاصر جهت تحقق این هدف، به دهه 1950 بازمی گردد. تشکیل «کنفرانس عمومی اسلامی» که با کوشش مصر، عربستان و پاکستان در 1952 صورت پذیرفت، یکی از اولین اقدامات کشورهای اسلامی در این رابطه بود.
شکست 1967 میلادی اعراب از اسرائیل و نیز هم زمان با آن، آتش سوزی در مسجدالاقصی (در 21 اوت 1969)، زمینه را برای عملی ساختن طرح برپایی کنفرانس سران اسلامی فراهم ساخت و موجی از خشم و بدبینی نسبت به یهودیان در جهان اسلام پدید آورد.
با برپایی این کنفرانس در رباط (مغرب) بود که این حرکت صورت عملی به خود گرفت. در پایان این کنفرانس، اعلامیه ای منتشر شد که در آن آمده بود که «دولت ها و ملت های آنها مصمم اند هرگونه راه حلی درمورد مسئله فلسطین را که متضمن بازگشت قدس به وضع پیش از ژوئن 1967 نباشد، رد کنند» و نیز اجلاس های بعدی را تنظیم کردند که در اجلاس سوم وزیران خارجه که (مارس 1972) در جده برگزار شد، منشور سازمان مورد تصویب قرار گرفت و به این ترتیب سازمان کنفرانس اسلامی، رسما موجودیت یافت.
در نشست این دوره سران در استانبول، ریاست دوره ای سازمان سازمان همکاری اسلامی رسما از مصر به ترکیه منتقل خواهد شد.
انتهای پیام/