ای همه عباسِ شهادتطلب؛ عید مبارک به شما اهل عشق
میلاد حضرت عباس(ع) و روز جانباز دستخوش سرودن اشعار بسیاری در رثای عملدار کربلا حضرت قمر بنی هاشم(ع) و رزمندگانی است که در جهاد به بزرگ مرد کربلا اقتدا کردهاند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، چند سال پس از شهادت حضرت فاطمه (س) بود، که امیرالمومنین از برادرش عقیل، که به اصل و نسب قبایل آگاه بود، درخواست کرد زنی را از دودمانی شجاع برای او خواستگاری کند و عقیل، فاطمه کلابیه (ام البنین) را برای آن حضرت خواستگاری کرد و ازدواج صورت گرفت. امیرالمومنین (ع) از این بانوی گرامی، صاحب چهار پسر به نامهای عباس، عثمان، جعفر و عبدالله شد. عباس (ع) ازبرادران دیگرش بزرگتر بود و هر چهار برادر به امام خویش، حسین (ع) وفادار بودند و در روز عاشورا در راه آن امام جان خود را نثار کردند. از خاندان عصمت (ع) در مورد حضرت عباس (ع) نقل شده است که فرموده اند: زق العلم زقا، یعنی همان طور که پرنده به جوجه خود مستقیماً غذا می دهد، اهل بیت (ع) نیز مستقیماً به آن حضرت علوم و اسرار را آموختند. علامه محقق، در مورد مقام علمی و معنوی ایشان گفته است: آن جناب از فرزندان فقیه و دانشمندان ائمه (ع) و شخصیتی عادل، مورد اعتماد، با تقوا و پاک بود.
میلاد حضرت عباس(ع) که به نام روز جانباز نامگذاری شده است هر سال بهانه ایست برای تکریم مقام جانبازان انقلاب اسلامی و یاد کردن از حماسهها و ایثارگریهای آنان. منصور نظری به این مناسبت ابیاتی را را با عنوان «قبلۀِ عشاق» سروده و آن را به مدافعان حرم اهلبیت(ع) تقدیم کرده است. این ابیات را رد ادامه بخوانید:
قوس غزل آمده رنگینکمان – گشته قدمگاهِ قمر آسمان
راویِ حق قصۀِ جان میکند - زمزمه از شوق فغان میکند
کودک نوپای جنون قد کشد – سرمه به چشمان زبرجد کشد
ماه به غم پروریِ آفتاب - بادهفروش قدحِ اشکِ ناب
مست، مَلَک از می امالبنین – حور به دیدار قمر در کمین
ماهِ بنیهاشمیان نوظهور - باغ علی گشته طربناکِ نور
از همه سو بانگ اذان میرسد - یاسِ علی خندهکنان میرسد
ماه، دلارام به آغوش او - میکُند از لعلِ بلا نوشِ او
او که قلمدوش سروش آمده - فاطمه را حلقهبهگوش آمده
فاطمه را یوسف درگاه عشق – پا به جهان مینهد آن ماه عشق
قوم قمر هلهله سر میدهند – آمدن عشق خبر میدهند
آمده عباس به وادیِ عشق – غرقه جهان گشته به شادیِ عشق
فاطمه بر گردن او بسته طوق - میچکد از چشم علی اشک شوق
میرسد از رَه قمر علقمه - حلقهبهگوش پسر فاطمه
تا که رود همره زینب دمشق – آمده آن سرور و سالار عشق
این نه قمر، جلوۀ زیبای اوست – او که جهان مستِ تولای اوست
دلشدۀ یاس کبودیست او – داغِ عطش بر دلِ رودیست او
کُهنه شراب غم صدساله است - داغِ نیستان به دلِ ناله است
آینۀ روی علی در وفا - گوشهنشین جگر مصطفا
محرمِ رازِ حرم یاسها - سوز و شرارِ و تبِ احساسها
نو قمر سرزده از مشرقِین – میر و علمدار سپاهِ حسین
ششجهت اقمارِ مدارِ غمش – خلد برین باغِ بهارِ غمش
گُم به خَمِ زلف تَرَش دل بَسی – کاخنشین فلکِ اطلسی
راحت و آرام طمأنینهها - وسمه کِش صورت آیینهها
ساقیِ عطشان میِ کربلا – آینۀِ روی علی را جلا
غالیه سایِ ادبش آیهها – نابترین معجز آرایهها
او که لبش خورده ترک، عشق را – خونجگر ماه فدک، عشق را
بسته میان همچو علی ذوالفقار – ماه علی هیبتِ حیدر وقار
میرسد از رَه مَهِ حیدر قیاس - سروِ گلاندام چمنزار یاس
ساقیِ عطاش و علمدار عشق – فاطمه را تا به ابد یار عشق
چشمۀِ نور است که میجوشد او – بادۀِ عشق است که مینوشد او
فاطمه را عطر خوش آرزو - شور و شعف در دل زینب از او
کیست مگر حیدر ثانی است او – فاطمه را راحتِ جانی ست او
شهره به عالم شده عباس او – داعیهدار علمِ یاس او
بر سر نیها سَرِ عباسیاش – غرقهبهخونها جگر یاسیاش
فاطمه را رونق باغ آمده - نور دل و چشموچراغ آمده
اشرف عُشاق علی آمده – ساقی عشقِ ازلی آمده
آمده عباسِ علی در وجود – در قدمش حور و ملک در سجود
ماه نگویید که شرمندهاش – نُهفلک از فرطِ ادب بندهاش
شمس و قمر قنبر درگاه او – نیست ملک را به خدا راهِ او
کرده خدا لعل لبش را هوس - راه از او تا به خدا یکنفس
صاحب اسرار بلایای عشق - بر سر نی رفته سفر تا دمشق
ساقیِ عطاش علمدارها - مستِ میِ او شده مختارها
تشنۀِ دل تفتۀِ یاسِ کبود- ماه دلارایِ شبستان جود
سکه به نامش زده کروبیان – نغمۀ داوودی روحانیان
میرسد آرام دل زینبی – میر و علمدار سپاه نبی
یوسف حیدر به جهان آمده – فاطمه را پارۀِ جان آمده
آن قمر از پرده برون آمده - ماه بنیهاشمیون آمده
مژده که میلاد مسیحِ علی است – او که ز رتبت به وفا اولی ست
حور و ملک آینهدار رخش - فاطمه گلچین بهار رخش
خیره ملک میکند او را نگه - عشق حسین است که آید زِ رَه
قوم مدافع به حرم در دمشق - مَه به طرب میرسد ای اهل عشق
هلهله و شور به بارآورید - در قدمش جان به نثار آورید
مشکفشان زلف بهاران کنید - سرمه به چشمِ تَرِ باران کنید
قومِ حرم را به میان چون نگین - حادثه جویانِ غرورآفرین
ای همه عباسِ شهادتطلب - غرقهبهخونان دیار حلب
لشکریان علوی در دمشق – عید مبارک به شما اهل عشق
انتهای پیام/