به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، جنبش صهیونیستی در اواخر دهه هفتاد قرن گذشته " اویگدور لیبرمن" جوان روسی الاصل را به رژیم اشغالگر جذب کرد و هنگامی که دانشجویی در دانشگاه العبریه بود، با حمله به دانشجویان فلسطینی در داخل محوطه دانشگاه به همراه بسیاری از دوستانش، به سرعت نژادپرستی خود را افشا کرد. لیبرمن به عنوان نگهبان یک کلوپ شبانه در غرب قدس اشغالی کار می کرد.
به نوشته "رای الیوم"، یکی از اظهارات لیبرمن 58 ساله و رهبر حزب "اسراییل خانه ماست" که در اذهان ماندگار شده است، این بود که در صورت وقوع جنگ با مصر، اسراییل ممکن است سد اسوان را بمباران کند. این اظهارات با محکومیت های بیشماری از سوی مسئولان مصری و اسراییلی روبرو شد و در ترسیم چهره لیبرمن به عنوان یک سیاستمدار افراطی که خطری برای صلح منطقه است، سهیم گشت. قاهره نیز لیبرمن را یک شخصیت نامطلوب در مصر قلمداد کرد.
علاوه بر این، لیبرمن در اظهاراتی از رادیوی اسراییل گفت که تفاوتی میان ابومازن و عرفات وجود ندارد، هر دو از یهودیان متنفرند و به تروریسم ایمان دارند و آن را تشویق میکنند.
وی افزود: تنها تفاوت میان آنها، همین واقعیت است که ابومازن از عرفات خطرناکتر است، زیرا چهره واقعی خود را به نحو بهتری پنهان می کند.
لیبرمن همچنین گفت که نوعی بی نظمی در قدرت وجود دارد و عباس فقط بر سر راه دیگران مانع تراشی میکند. بهتر است عباس حسابهای بانکی خود و پسرانش را برای فلسطینی ها برملا کند. من روابطی با محافل فلسطینی ها برقرار می کنم که درباره طرحهای حماس برای تسلط بر قدرت هشدار می دهند. امروز در قدرت جایگزین های کافی وجود دارد که حماس جزء آنها نیست، اسراییل باید تنفس مصنوعی به عباس را به پایان برساند زیرا مانعی بر سر شکل گیری یک رهبری جدید است و خطر تسلط حماس بر کرانه باختری را می افزاید.
بنا به آنچه که ذکر شد، دشوار نیست که بتوان اظهارات افراطی لیبرمن را پیدا کرد که از درخواست حکم اعدام مجریان عملیات استشهادی تا سخنان بی رحمانه علیه ساکنان عرب اسراییل و ضد چپ گرایان اسراییلی است؛ اما برخی افراد نزدیک به لیبرمن ادعا میکنند که وی یکی از سیاستمدارن عمل گرا در اسراییل است که به راهبرد راستگرایی سخت پایبند نیست.
لیبرمن در گذشته طرح سیاسی جسورانه ای از نقطه نظر اسراییل مطرح کرد که شامل برپایی دولت فلسطین و قرار دادن برخی محله ها در قدس شرقی در حیطه حاکمیت دولت فلسطین می شود. اما آنچه که در این طرح بحث برانگیزتر بود، انتقال شهرهایی در رژیم اشغالگر اسراییل با اکثریت فلسطینی نشین به "فلسطین" در مقابل ملحق کردن شهرکهای صهیونیستی به اسراییل است. لیبرمن شهر ام الفحم، در داخل آنچه که موسوم به خط سبز است، برای ملحق شدن به کشور فلسطین تعیین کرد که این امر خشم اهالی این شهر و فلسطینی های داخل اسراییل را برانگیخت.
اویگدور لیبرمن 58 سال پیش از یک خانواده یهودی در کیشیناو در مولداوی که آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بوده است، زاده شد سپس در سن 20 سالگی به فلسطین اشغالی رفت. زبان عبری را آموخت، ازدواج کرد و به فعالیت در عرصه عمومی و سیاسی پرداخت.
پس از گذشت چند سال، با بنیامین نتانیاهو آشنا شد و این دو جوان به یکدیگر بسیار نزدیک شدند. در دوره اول نخست وزیری نتانیاهو، لیبرمن به عنوان رییس دفتر او مشغول به کار شد. از آن زمان روابط آنها تیره گشت؛ لیبرمن اواخر حتی از عباراتی همچون دروغگو، فریبکار و شیاد علیه نتانیاهو استفاده کرد؛ اما به نظر می رسد که منافع سیاسی نتانیاهو و تمایل برای حفظ منصب نخست وزیری او را وادار کرد تا در نهایت از برخی از این اظهارات لیبرمن چشم پوشی کند.
آنچه که بیش از همه بسیاری از صهیونیست ها را درباره لیبرمن نگران کرده است، محکومیت وی به فساد در چندین پرونده است از جمله تاسیس شرکتی به اسم دخترش میخال(21ساله) که میلیون ها دلار از صاحبان سرمایه به آن منتقل شده است... همچنین مشهور است که لیبرمن اهل خوشگذرانی بوده ؛ به سیگار گرانقیمت و رستورانهای فاخر و مشروب باکیفیت بسیارتمایل دارد و این امر ذهنیت خوبی از وی در افکار عمومی اسراییل که سرانی متواضع تر را ترجیح می دهند، ایجاد نمی کند.
اما فلسطینی ها نگران مواضع وی درباره نزاع میان اسراییلی ها و فلسطینی هاهستند. لیبرمن از صدور حکم اعدام در حق مجریان عملیات استشهادی حمایت میکند؛ زیرا گمان می کند که این امر افراد دیگری را از انجام عملیات استشهادی باز می دارد.
در طول جنگ اسراییل علیه غزه حدود دو سال پیش، لیبرمن با شدت تمام از اقدام های نتانیاهو و یعلون وزیر جنگ انتقاد کرد و خواستار ترور رهبران حماس و پایان دادن به این جنبش در غزه شد. برخی می گویند که وی دوست محمد دحلان و دشمن ابومازن است و به او در رسیدن به ریاست کمک خواهد کرد.
علاوه بر این، وی تهدید کرد که با کمک ماشین های نظامی ارتش، نوار غزه را به استادیوم فوتبال تبدیل خواهد کرد.
بسیاری، افزایش قدرت سیاسی اخیر لیبرمن را به مساله انتفاضه فلسطین بازمی گردانند که سبب شد اسراییلی ها نگران امنیت شخصی خود شوند و به دنبال راه حلهای افراطی می گردند. اما سوال این است آیا لیبرمن به عنوان وزیر امنیت با مسئولیت پذیری و پختگی رفتار خواهد کرد یا وی برای اجرای یک سیاست بحث برانگیز به این سمت دست یافت؟
لیبرمن در شهرک نوکدیم واقع در کرانه باختری اشغالی زندگی می کند و در تبلیغات انتخاباتی اخیر، بر نفرت از عربها تاکید کرد.
انتهای پیام/