به گزارش خبرگزاری تسنیم، دولت در برنامه اخیر خود اعلام کرده که نقدینگی باید به سمت تولید حرکت کند و تزریق منابع مالی در بخشهای مختلف اقتصاد باید به گونهای باشد که خروج از رکود را به همراه داشته باشد. به این معنا که همه توان پولی کشور نباید در یک بخش سرمایهگذاری شود.
دولت برای تجربه نکردن اتفاق تلخ قفل نقدینگی باید بخشهای تشنه نقدینگی را شناسایی کند و اولویت اعطای منابع مالی را به آنها بدهد تا موتور اقتصادی به حرکت درآید و چرخهای صنعت و اقتصاد بچرخد.
مهمترین موضوعی که میتواند به خروج از رکود کشور و همچنین افزایش توان تولید منجر شود، رشد گردش مالی بوده که دولت در این بخش توانسته گامهای موثری بردارد. اکنون دولت با بدهی به نظام بانکی توان این بخش را تحلیل داده و باید از طریق فروش اوراق مشارکت و اوراق قرضه بدهی خود را کاهش دهد تا بانکها بتوانند تسهیلات بهتری ارائه دهند.برخی کارشناسان عنوان میکنند که رشد نقدینگی هنوز باعث افزایش توان تولید نشده اما باید در نظر گرفت توان تولید با نقدینگی افزایش نمییابد و این یکی از شاخصهای افزایش تولید است. مهمتر از نقدینگی خروج از رکود است که باید به آن توجه ویژهای شود. اگر محصولی با تزریق نقدینگی تولید شود اما در بازار خریداری نداشته باشد آن تولید به یک زیان تبدیل خواهد شد که آسیبهای آن به لایههای مختلف اقتصاد از جمله نظام بانکی وارد خواهد شد.
یکی دیگر از راههای هدایت نقدینگی به سمت تولید، کاهش نرخ سود بانکی و اعمال مالیات بر سودهای بانکی است. سود بانکی برای افراد یک درآمد محسوب میشود و تا زمانی که بر این درآمدها مالیات وضع نشود نمیتوان شاهد سرمایهگذاری کلان در بخش تولید بود.
*نایبرئیس کمیسیون پول اتاق بازرگانی تهران
انتهای پیام/