کرسی نظریه پردازی اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی کجاست؟
بارها امام خامنه ای هشدار داده اند که اگر نهضت تولید علم و جنبش نرم افزاری در عرصه علمی کشور رقم نخورد، این انقلاب به قتلگاه خواهد رفت، هشداری رندانه و هوشیارانه و مخاطبینی که کمتر به آن توجه دارند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ در جهان پرشتاب کنونی که انقلاب عظیم علمی رخ داده و بشریت در تمام وجوه مرتبط با زندگیش در حال تطور و دگردیسی پیاپی، آن هم با جوهره علم است، ما عمیقا به برنامه‌های متنوع و قابل اجرای کوتاه مدت و میان‌مدت و بلند مدت نیازمندیم که از این قافله عقب نمانیم.
بررسی ها نشان می‌دهد که از قرن 16 میلادی تا کنون، 400 نفر دامنه علم را بسط داده و با نظریه‌پردازی‌های بنیادین خویش، انقلاب عظیمی در عرصه علم رقم زده است تا غرب امروز به جایگاه فعلی برسد. پژوهش‌های علمی - کاربردی نشان می‌ده که غرب کنونی، ابتدا انقلابهای متعددی در عرصه‌های گوناگون جامعه خویش رقم زد و تقریبا تمام ساختمان غرب قرون وسطی و ماقبل آن را بازسازی و متحول نمود تا امروز بتواند به مدرنیته دست بیابد و به وسیله آن، هژمونی خود را بر پیکره جهان کنونی بسط دهد. ابتدا با کانت و ویتگنشتاین فلسفه‌اش را به انقلاب فلسفی، با روچیلدها و جان لوها، اقتصادش را به انقلاب اقتصادی با کوپرنیک و انیشتین، فیزیکش را درگیر انقلاب فیزیکی، با لیبرالیسم، سیاستش را دچار انقلاب سیاسی و.... کرد تا چارچوب ساختمان مدرنیته را پی ریزی کند و بر کرسی فعلی در جهان بنشیند.
در زیر نقشه اربابان و تولیدکنندگان علم را طی چهارصد سال اخیر ملاحظه می‌کنید که توانسته‌اند تغییری در فضای فکری حوزه اندیشه‌ای خود ایجاد کنند.
پس به جرائت می‌توان نوشت که مهمترین علت پیشرفت‌های غرب کنونی، انقلابهای متعدد محتوایی و تئوریک در عرصه های بنیادین جامعه است. این، همان رازی است که متأسفانه بسیاری از دولتمردان کنونی جامعه ما به آن توجهی نداشته و ندارند و همواره پنداشته‌اند که برای پیشرفت خویش، نیازمند آن هستیم که به مدلهای غربی متشبث شویم تا گاهی در برهه‌ای اقتصاد جامعه را به مدلهای صندوق بین المللی پول و بانک جهانی گره بزنیم و در دوره ای دیگر به اندیشه‌های دموکراسی خواهانه مطرح در غرب، گاهی جامعه را دچار اقتصاد نئوکلاسیک آزمون پس داده کنیم و گاهی دیگر مدلهای وارداتی را به نام اقتصاد مقاومتی به خورد ملت بدهیم.
این درحالی است که امام خامنه ای بارها و مکررا هشدار داده اند که اگر نهضت تولید علم و جنبش نرم افزاری در عرصه علمی کشور رقم نخورد، این انقلاب به قتلگاه خواهد رفت. هشداری رندانه و هوشیارانه و البته مخاطبینی آرمیده در غفلت.
ما در دوره ای به سر می بریم که امام جامعه‌مان مدام در سخنانشان بر ضرورت انقلابی بودن و انقلابی ماندن در عرصه های مختلف جامعه تأکید می کنند، این تأکید مستمر ایشان از یک جهت، در راستای همان انقلاب علمی است تا دچار رجعت و بازگشت به گذشته نشویم.
امروزه، علوم انسانی ما در دانشگاه‌ها عمیقا گرفتار رکود علمی است و غالب اساتید دانشگاهی فقط شارح و مدرس هستند نه تولید کننده و مبدع. جامعه ما نیازمند و مبتلا به مسائل مستحدثه بسیاری است که علوم انسانی ما که مبانیشان متعلق به ما نبوده، توان پاسخگویی به آن ها را ندارند و به قول هگل، فیلسوف آلمانی:« هنگامی که پرسش های جدید مطرح بود و شما پاسخ کهنه به آن ها دادید، با بحران مواجه خواهید شد.»
علل مشکلاتی از قبیل خودکشی ، بیکاری، رکود اقتصادی، تورم، بی حجابی و بدحجابی، روابط نادرست انسانی و... که امروزه در جامعه ما کم نیستند را نباید صرفا از وزیر الف و ب مطالبه کنیم بلکه مسئول اصلی پاسخگویی به علت شکل‌گیری این مشکلات و پاسخ به آن ها، اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی ، مسئولین کرسی‌های آزاداندیشی ، علمای حوزه و اساتید دانشگاهی و امثال آن ها هستند.
اخیرا حجت الاسلام علی اکبر رشاد ، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و رییس هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی طی مصاحبه ای بیان کرده‌اند که:« اگر از هفتاد هزار اساتید دانشگاهی، هفتاد نظریه‌پرداز واقعی، وجود داشتند، این کشور به نحو جهشی در حوزه تولید علم و معرفت می توانست خود را به مرزهای معرفت جهانی برساند.»
این جمله درست و دقیق آیت الله رشاد، اگرچه بسیاری از اهل علم و فضل کشور را که دغدغه مند انقلاب و ایران اسلامی هستند محزون و آزار می دهد اما سئوال این است که آیت‌الله رشاد، عالم بزرگوار و دغدغه مند! کرسی نظریه پردازی شما کجاست؟ چرا انگشت اشکالات و ایرادات را ابتدا به سوی خویش دراز نمی کنید؟ اعضای محترم شورای عالی انقلاب فرهنگی که هر کدامشان صاحب علم و فضل و افراد متدین و برجسته نظام علمی کشور هستند، آیا نباید کرسی نظریه پردازی داشته باشند؟
این نکته که اساتید دانشگاهی توان نظریه پردازی را تا کنون نداشته اند نکته ای کاملا صحیح بوده و هست اما برجستگان این اساتید که اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی هستند چرا تا به حال کرسی ای نداشته اند؟
مطالبه جامعه انقلابی و جوانان اهل علم ابتدا از بزرگانی همچون آیت الله رشاد دکتر داوری اردکانی دکتر علی احمدی، دکتر غلامعلی حداد عادل، استاد حسن رحیم پور ازغدی، دکتر حسین کچوئیان و دیگران است.
چه خوب است در انتها این جمله امام خامنه ای را خطاب به آیت الله رشاد تکرار کنیم که:« اگر نهضت تولید علم و جنبش نرم افزاری رقم نخورد، انقلاب به قتلگاه خواهد رفت.»
انتهای پیام/
