به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از سازمان بسیج سازندگی، صاحب منصبانی که از واردات و قاچاق کالا در کشور نفع میبرند، نه تنها از تولید داخلی حمایت نمیکنند بلکه جلوی پای کارخانجات داخلی سنگ اندازی میکنند و خطهای تولید را به ورطه تعطیلی می کشانند و کارگران آنها را بیکار میکنند.
ایران بزرگترین مصرفکننده چادر مشکی در دنیا است و سالانه به 70 میلیون مترمربع پارچه مشکی نیازمند است اما برای تامین این نیاز خود سال هاست که به جای تولید، راه واردات را در پیش گرفته و هر سال حداقل 150 میلیون دلار را به واردات پارچه مشکی اختصاص می دهد. 50 سال است که ایران رتبه نخست مصرف چادرمشکی در دنیا را دارد و با وجود ارزبری بالا متاسفانه هیچگاه مسئولان این عزم و اراده را نداشتهاند که تقاضای بازار را از طریق کارخانجات داخلی تامین کنند و به همین دلیل، ایران همواره واردکننده پارچه چادرمشکی بوده است.
هم اکنون واردات ایران از سوئیس، کره، ژاپن، اندونزی، ویتنام و تایلند صورت می گیرد و این کشورها باوجود اینکه مصرف کننده چادر مشکی نیستند، اما بازار را تشخیص داده و برای ایران و کشورهای عربی، پارچه چادری تولید میکنند؛ درحالی که در داخل کشور با گذشت نیم قرن هنوز این بازار تشخیص داده نشده است!
بر اساس آمارهای موجود، در کشور تنها چهار کارخانه تولید چادر مشکی «حجاب شهرکرد»، «کرپ ناز» در کرمانشاه، «نای زرین» در اصفهان و نساجی «یزد باف» وجود دارد که متاسفانه خط تولید پارچه چادر مشکی تنها در کارخانه نساجی «یزد باف» فعال است و سه کارخانه دیگر تعطیل هستند.
با یک حسابی سرانگشتی متوجه می شویم چنانچه در همه این کارخانجات نیز خط تولید پارچه چادر مشکی فعال باشد تنها می تواند جوابگوی 30 میلیون مترمربع پارچه چادر مشکی مصرفی در کشور باشد و این میزان نیز به علت وجود جنس قاچاق، بازار فروش زیادی نخواهد داشت.
نقش و تاثیر مافیای واردات بر ورشکستگی کارخانجات تولیدکننده پارچه چادر مشکی در ایران محسوس و قابل لمس است. صاحب منصبانی که از واردات و قاچاق کالا در کشور نفع میبرند، نه تنها از تولید داخلی حمایت نمیکنند بلکه جلوی پای کارخانجات داخلی سنگ اندازی میکنند و خطهای تولید را به ورطه تعطیلی می کشانند و کارگران آنها را بیکار میکنند.
ندیمه فلاح پور، صاحب یک کارگاه تولید چادر مشکی و محصولات مرتبط با حجاب در استان البرز است. او کار تولید را 8 سال قبل از منزل خودش شروع کرد و حالا با تاسیس یک کارگاه بزرگ، برای 25 نفر اشتغالزایی کرده است. او مهمترین چالش کارگاهش را تهیه پارچه برای تولید چادر مشکی می داند.
خانم فلاح پور درباره چگونگی ورودش به عرصه تولید پوشاک می گوید: «8 سال قبل با خرید یک دستگاه چرخ خیاطی کار را در منزل آغاز کردم. چندی بعد یکی از دوستانم با من همراه شد و یک چرخ خیاطی دیگر در خانه مستقر کردیم. به مرور متوجه شدیم که به سری دوز و وسط کار نیاز داریم و آن ها نیز به ما اضافه شدند. اوایل تولید محدود و تک فروشی داشتیم اما کیفیت و زیبایی طرح ها مشتری های عمده را برایمان جور کرد. سفارشات عمده دریافت کردیم و توانستیم کار را توسعه دهیم.»
او می افزاید: «با دریافت 30 میلیون تومان وام اقتصاد مقاومتی از بسیج سازندگی توانستیم تعداد زیادی چرخ خیاطی تهیه کنیم و در زیر زمین یک مسجد مستقر شویم. هم اکنون 25 خانم در تولیدی «فاطیما» مشغول به کار هستند. تولیدی ما هر ماه بیش از 10 هزار چادر، روسری، شال، ساق دست و انواع پوشاک مرتبط با حجاب تولید می کند.»
تولیدی فاطیما به دلیل استفاده از طرح های زیبا و در عین حال هماهنگ با فرهنگ اسلامی مشتریان زیادی دارد و به همین خاطر شهرت دارد. خانم فلاح پور در این باره می گوید: «من خودم چادری هستم و همیشه می دانستم که خانم های محجبه ما با مشکل تهیه محصولات حجاب مواجه اند، طراحی چادرها و روسری ها غالبا قدیمی و تکراری است و خانم ها از این مساله رنج می برند. به همین دلیل با علم به این خلاء تصمیم گرفتیم محصولات حجاب را با طراحی جدید و شکیل ارائه کنیم که بسیار هم مورد استقبال قرار گرفت.»
او خاطرنشان می کند: «من فکر می کنم در وهله اول مشغول یک کار فرهنگی هستم تا فعالیت اقتصادی. از خدمت کردن به فرهنگ حجاب و عفاف خوشحالم. خانم های ایرانی دوست دارند زیبا دیده شوند. من به صورت تجربی به این نتیجه رسیدم که میل به زیبا دیده شدن در کنار قدیمی و ناکارآمد بودن طرح های محصولات حجاب عواملی هستند که بانوان علاقمند به زیبا دیده شدن را از حجاب دور می کند. ما تاکید زیادی بر زیبایی طرح ها داریم و معتقدیم حجاب به زیبایی ظاهری مشتری هایمان می افزاید. به همین دلیل بخش عمده ای از مشتری های ما به ویژه در خصوص شال صدف که صد در صد پوشیده است، کسانی هستند که چادری نیستند اما به خاطر زیبایی این شال آن را با اشتیاق تهیه می کنند. خلاصه اش اینکه اگر محصولات حجاب زیبا و شکیل و به روز باشند در ترغیب خانم ها به حجاب موثرند.»
ندیمه فلاح پور درباره مهمترین چالش تولید محصولات حجاب، می گوید: «متاسفانه پارچه چادر مشکی و پارچه های حریر که برای تولید روسری و شال استفاده می شوند، در داخل کشور تولید نمی شود و همه آن ها وارداتی است. به همین دلیل واسطه هایی که می توانند مستقیما از دوبی، ترکیه، ژاپن، چین و سوئیس این پارچه ها را تهیه کنند، سود بسیار زیادی نصیبشان می شود و این اجناس وارداتی را به قیمت گزافی به تولید کنندگان می فروشند و در نهایت قیمت تمام شده محصول افزایش زیادی پیدا می کند.»
او می افزاید: «واقعا دردناک است. ما تنها مصرف کننده چادر مشکی در جهان هستیم و در عین حال تنها وارد کننده پارچه مشکی! وقتی می دانیم که پارچه مشکی نیاز ثابت و همیشگی بانوان ایرانی است، چرا هیچ وقت روی کارخانه تولید چادر مشکی سرمایه گذاری نمی کنیم؟ فکر می کنم برای واردات پارچه مشکی رقم خیلی کلانی ارز از کشور خارج می شود که دقیقا ضد اقتصاد مقاومتی است.»
انتهای پیام/