امضای تفاهمنامه انتقال برق دوشی - بامیان بازی تبلیغاتی است/ توافقنامه ضمانت اجرایی ندارد
جنبش روشنایی افغانستان با صدور بیانیه‌ای ضمن تبلیغاتی خواندن تفاهمنامه ساخت خطوط انتقال برق دوشی - بامیان اعلام کرد که این توافقنامه از لحاظ حقوق ضمانت اجرایی ندارد.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، چند روز قبل تفاهمنامه اجرایی خط انتقال برق از «دوشی» تا «بامیان» بین شرکت «برشنا» و بانک توسعه آسیایی در ارگ ریاست جمهوری افغانستان با حضور «اشرف‌غنی» رئیس جمهور و «محمد محقق» معاون دوم رئیس اجرایی دولت این کشور به امضا رسید.
براساس تفاهمنامه امضا شده، کار ساخت خط انتقال برق 220 مگاواتی دوشی ـ بامیان به طول 125 کیلومتر از اول تیرماه سال جاری آغاز خواهد شد و قرار است تا آذر ماه سال 1398 تکمیل شود.
این در حالی است که ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﻣﺮﺩﻣﯽ جنبش روشنایی افغانستان با صدور بیانیه‌ای در فضای مجازی ﺩﺭ خصوص ﺍﻣﻀﺎﯼ این ﺗﻔﺎﻫﻤﻨﺎﻣﻪ بین ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺮﺷﻨﺎ ﻭ ﺑﺎﻧﮏ توسعه ﺁﺳﯿﺎﯾﯽ ﻭ ﺟﻨﺎﯾﺎﺕ کوچی‌ها ﺩﺭ مناطق ﺑﻬﺴﻮﺩ ﻭ ﺩﺍﯾﻤﯿﺮﺩﺍﺩ ولایت میدان وردک اعلام کرد که ﺣﮑﻮﻣﺖ به اصطلاح ﻭﺣﺪﺕ ملی ﺗﻔﺎهمنامهﺍﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺭﺍ با ﻋﻨﻮﺍﻥ ایجاد خط برق 220 مگاوات ﺍﺯ ﺩﻭﺷﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﻣﯿﺎﻥ ﺩﺭ کاخ ﺭﯾﺎﺳﺖﺟﻤﻬﻮﺭﯼ افغانستان ﺑﻪ ﺍﻣﻀﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪ اما ﻭﺍﺿﺢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ دولت کابل ﻗﺼﺪ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺭﻓﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﮐﺰﯼ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺟﻨﺒﺶ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ انحراف ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻃﺮﺍﺣﯽ ﻭ ﺍﺟﺮﺍ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ.
ﺍﺯ سوی دیگر ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺍﻭﺍﺧﺮ، ﮐﻮﭼﯽﻫﺎﯼ مسلح ﺑﺎ ﺍﺷﺎﺭه کاخ ریاست جمهوری ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ به ﻣﻨﻄﻘﻪ کجاب ﻭ ﺩﺍیمیرﺩﺍﺩ هجوم ﺑﺮﺩه ﻭ ﺟﻨﺎﯾﺖﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ جمله به شهادت رساندن ﺩﻭ نفر ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ کجاب مرتکب شدند ﻭ ﻣﺰﺍﺭﻉ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ تجاوز ﻭ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﻣﺮﺩﻣﯽ افغانستان ﺩﺭ این خصوص اعلام می‌کند:
1. ﻣﺮﺩﻡ ﺁﺯﺍﺩه ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وجه ﺧﯿﺎﻧﺖﻫﺎﯼ ﺣﮑﻮﻣﺖ وحدت ملی این کشور را ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻐﯿﯿﺮ مسیر پروژه توتاژ تأیید نمی‌کند و حاضر به پذیرش خط انتقال برق 220 مگاوات بجای خط 500 مگاوات نیست.
2. ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ روز گذشته ﺩﺭ کاخ ﺭﯾﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﯼ افغانستان ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺩﺍﺩه ﺷﺪ، ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﯾﮏ ﺗﻔﺎهمنامه ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ رسانه‌های دولتی این تفاهمنامه را قرارداد اعلام کردند در حالی که ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺗﻔﺎﻫﻤﻨﺎﻣﻪﻫﺎ ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺣﻘﻮﻗﯽ ﻫﯿﭻ ﺿﻤﺎﻧﺖ ﺍﺟﺮﺍیی ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﻔﺎﻫﻤﻨﺎﻣﻪ تنها کمک مالی ﭘﺮﻭﮊه ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ کلی ﻭ ﻣﺒﻬﻢ ﺑﺪﻭﻥ مشخص کردن میزان کمک وعده داده شده است. ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﺍﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺟﻨﺒﻪ تبلیغاتی ﺩﺍﺭﺩ.
3. ﺣﮑﻮﻣﺖ وحدت ملی افغانستان ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﻀﺎﻋﻒ ﺟﻨﺒﺶ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﺩﭼﺎﺭ ﺩﺭﻭﻍﭘﺮﺍﮐﻨﯽ ﻭ ﺗﻨﺎﻗﺾﮔﻮﯾﯽ ﺷﺪه ﺍﺳﺖ. ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ دولت کابل ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺎﻟﻨﮓ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﭘﻮﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ کمک‌کننده‌ها ﻧﯿﺰ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﭘﻮﻝ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ﺍﺩﻋﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ وحدت ملی ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺎﻣﯿﺎﻥ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ، ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺣﺪﺍﻗﻞ 18 ﻣﺎه زمان ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﭘﺮﺳﺶ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﺻﻮﻝ ﺗﺪﺍﺭﮐﺎﺗﯽ ﻭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ، بین خطوط انتقال برق 220 ﻭ 500 مگاوات ﭼﻪ ﺗﻔﺎﻭﺗﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ؟ ﺍﮔﺮ خط انتقال برق 220 مگاوات ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﯾﮏ ﺷﺒﻪ ﮐﺎﺭﺵ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﻮﺩ، ﮐﺎﺭ خطوط انتقال برق 500 مگاوات ﮐﻪ مسیر بامیان حداقل ﭼﻬﺎﺭﺳﺎﻝ مورد مطالعه قرار گرفته، ﭼﺮﺍ ﺁﻏﺎﺯ نشود؟ ﭘﺮﺳﺶ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ بانک توسعه آسیایی ﺑﺮﺍﯼ خطوط انتقال برق 220 مگاوات ﺣﺎﺿﺮ ﺍﺳﺖ ﺣﺪﻭﺩ ﺻﺪ میلیون ﺩلار بپردازد، چرا ﺑﺮﺍﯼ خط 500 مگاوات که کارایی بیشتری دارد، 25 میلیون ﺩلار ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻧﻤﯽکند؟
4. ﻭﻋﺪه ساخت خطوط انتقال برق 220 مگاوات ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺗﺤﻘﻖ در نهایت 20 ﻫﺰﺍﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮﻕرسانی می‌کند، ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ افغانستان تأثیر چندانی ندارد و این ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺟﻨﺒﺶ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﻧﺒﻮﺩه ﻭ ﻧﯿﺴﺖ.
5. ﺟﻨﺒﺶ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ ﯾﮏ ﺟﻨﺒﺶ ﺿﺪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺍﺳﺖ و ﺍﯾﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺳﺘﻢ ﻭ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺳﯿﺴﺘﻤﺎﺗﯿﮏ ﺗﺎﺭﯾﺨﯽ در افغانستان ﻧﻘﻄﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ. ﺍﺯ ﺍﯾﻦ رو، ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ هجوم ﮐﻮﭼﯽﻫﺎﯼ مسلح ﺩﺭ مناطق هزاره‌نشین ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﻬﻢ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖﻫﺎﯼ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺟﻨﺒﺶ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ است و وظیفه ﺣﮑﻮﻣﺖ این کشور ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ و باید از حملات ﮐﻮﭼﯽﻫﺎﯼ مسلح ﺑﺮ مناطق مرکزی افغانستان جلوگیری کرده ﻭ قاتلین ﺷﻬﺪﺍی این مناطق ﺭﺍ ﻫﺮﭼﻪ سریعتر ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﻭ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ علنی ﻧﻤﺎﯾﺪ.
متن کامل بیانیه شورای عالی مردمی جنبش روشنایی را از اینجا می‌توانید دانلود کنید.
انتهای پیام/.
