به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه الاهرام در مقالهای به قلم دکتر هدی جمال عبدالناصر با عنوان «نزدیکی به اسرائیل چرا اکنون؟» می نویسد: این سوالی است که پاسخ آن یعنی تلاش برای عدم تداوم درد و رنج فلسطینی ها و تلاش برای پایان درگیری فلسطینی – اسرائیلی و برقراری پل های اعتماد بین طرفین موجب حیرت و شگفتی ام می شود؟! این امر برای نسل من که شاهد جنگ های 56 و 67 و سپس جنگ 73 بوده و به دقت جنگ فلسطین و عملیات راهزنی و دزدی یهودیان قبل از سیطره بر اراضی فلسطینیان را خوانده ، قانع کننده نیست! فراتر از آن شاهد تداوم شهرک سازی اسرائیل در اراضی فلسطینیان و قتل و اخراج فسلطینی ها از کشورشان هستیم. چگونه با وجود همه این ها همچنان از برقراری اعتماد متقابل بین طرفین حرف می زنیم! چگونه می توان بین ملتی که پیش چشم جهان هر روز جان و اموال و دیارش تحت اشغال و یورش بی امان است، با اشغالگران اعتماد برقرار کرد؟
دختر جمال عبدالناصر سپس برخی دلایل مخالفت خود با نزدیکی مصر به رژیم صهیونیستی را این چنین برمی شمارد: 1- دیدار بین وزیر خارجه مصر و نتانیاهو در تل آویو بعنوان نخستین دیدار بعد از انقلاب 25 ژانویه و انقلاب سی ژوئن می باشد، انقلاب هایی که موجب ایجاد احساس قوی ملی در مصر گردید و حد فاصل و تمایزی بین مرحله ناکامی و شکستی بود که هیچ دستاورد سیاسی و اقتصادی و فرهنگی دربرنداشت ، با مرحله جدید هوشمندی درخشان همراه با امید به پیشرفت و شکوفایی در کلیه عرصه های زندگی مصر.
2- من در نزدیکی بین مصر با دشمن اسرائیلی چیزی به جز ضرر و زیان برای مصر و جایگاه این کشور در جهان عرب و آفریقا نمی بینیم، جایگاهی که نتانیاهو با دیدارش با هفت نفر از سران آفریقایی در کامپالا و توطئه چینی علیه مصر به خصوص در مورد مساله آب رود نیل آن را نابود و مخدوش کرد. لازم به یادآوری که در اسناد آمریکایی آمده که آمریکا در چارچوب کمک های اقتصادی خود کمک هایی را برای سرمایه گذاری اسرائیل در آفریقا علیه حضور مصر در دهه نود اختصاص داده بود!
3- اگر هدف از این دیدار منافع مردم فلسطین است، فلسطینی ها خودشان حکومتی دارند که می تواند با استفاده از کلیه وسایل ممکن در این مسیر تلاش نماید و از زمان معاهده کمپ دیوید هم به اثبات رسیده که بکارگیری شیوه های مسالمت آمیز در قبال اسرائیل هیچ نفع و سودی ندارد و بهترین راه و شیوه تقویت مقاومت فلسطینی برای تحمیل اراده خود و آزادی کرانه باختری است.
4- آنچه مایه نگرانی من است اینکه این دیدار مقدمهای برای تلاش در جهت دور جدید عادی سازی بین مصر و اسرائیل باشد. اما اطمینان دارم ملت همانند سی سال گذشته این تلاش را ناکام خواهد گذاشت، ملتی که بعنوان مثال خسارت های وارده از سوی اسرائیل در بخش کشاورزی را فراموش نکرده است.
5- قطع ارتباط بین مصر و دشمن تنها راه مقابله با اسرائیل است زیرا توافق های بیشتر موجب تحمیل امر واقع از سوی دشمنی می شود که نیات توسعه طبانه اش به ضرر مصر و فلسطین و سوریه و لبنان پوشیده و پنهان نیست! چگونه اسرائیل از صلح سخن می گوید در حالیکه همچنان کرانه باختری را در اشغال دارد و ساکنان آن را شهروندان درجه دو می شمارد و با مردم همانند سرخ پوستان در آمریکا رفتار می کند؟ چگونه نزدیکی بین مصر و اسرائیل ممکن است وقتی بلندیهای سوریه همچنان تحت اشغال نیرهای ارتش اسرائیل است؟ از دولت مصر می خواهم در این اقدام خود تجدید نظر و تامل نماید، اقدامی که هیچ توجیهی در تاریخ روابط یهود با اعراب در گذشته و در وضعیت کنونی اسرائیل ندارد که به دنبال بلعیدن اقتصادی و فرهنگی منطقه بعد از اشغال همه سرزمین فلسطین و تفرقه بین مردم این کشور و جدا کردن آنها از مقاومت است.
انتهای پیام/