مقابله با فرهنگ لوکس سواری
زمانی که نقاط کوری در اقتصاد وجود دارد که شاید برطرف کردن آنها نیاز به هزینه‌های سنگین دارد، می‌توان با ابتکارهای ساده فرهنگی که نیاز به هزینه زیادی هم ندارند به پیشرفت های مهمی در جهت حل مشکلات دست یافت.
در حالی که ثروت اندوزی و رفاه‌زدگی اثرات فرهنگی مخرب زیادی بر فضای عمومی جامعه دارد قدمهای کوچکی مثل ایجاد خانه‌های دوچرخه می‌تواند تداعی کننده یک فرهنگ زندگی متعادل در شهرهای امروزی باشد.
تجمل گرایی و رفاه زدگی از آسیبهایی است که انسان امروزی را دچار چالش کرده است. میل به ثروت اندوزی و سبک زندگی مبتنی بر مولفه‌های نظام سرمایه داری یکی از مهمترین آفاتی است که می تواند مسیر پیشرفت و توسعه یک ملت را با اختلال رو به رو کند. به گفته تحلیل گران کشور ما نزدیک به دو دهه است در دام زندگی با مولفه های سرمایه داری گرفتار شده است.
در واقع هر روز مظاهر استیلای سبک زندگی مبتنی بر سرمایه داری را در زندگی روزمره و جای جای شهرها می‌بینیم و متاسفانه روند همه گیر شدن این موضوع سرعت زیادی نیز دارد. با وجود این فضا به نظر میرسد از هر فعالیت کوچکی که بتواند در مقابله با این روند نقطه روشنی را ایجاد کند باید حمایت شود.
وقتی در جامعه تجمل زده تمایل به لوکس سواری به یک ارزش تبدیل شد، استفاده از هر نمادی که با آن تقابل داشته باشد نمی تواند در فضای عمومی، محلی برای اعراب داشته باشد اما راه اندازی خانه دوچرخه و حمایت شهرداری تهران از این اقدام سبب شده رفته رفته، استفاده از دوچرخه در معابر مختلف به یک هنجار خوب شهری تبدیل شود هرچند هنوز تا نقطه تعادل راه زیادی باید پیموده شود.
شاید یک سالی باشد که شهرداری تهران در نقاط مختلف شهر اقدام به راه اندازی خانه‌های دوچرخه کرده است. این طرح در ابتدا با استقبال مردم رو به رو نشد اما رفته رفته خانه‌های دوچرخه شهرداری تهران رو به رونق گذاشته اند و بعضا مراجعین برای دریافت دوچرخه برای استفاده در مسیرهای کوتاه به در بسته نبود دوچرخه می‌خوردند.
در واقع شاید این صحنه که یک آقای 40 ساله سوار بر دوچرخه نارنجی رنگ شهرداری در کوچه‌ها وخیابانهای شهر حرکت می‌کند، صحنه پذیرفته شده‌ای نبود اما به نظر می رسد فرهنگ استفاده از دوچرخه در بین مردم در حال گسترش است.
سالیانه مبالغ هنگفتی صرف همایشها و طرح های بیهوده می‌شود تا فرهنگ سرمایه داری در جامعه کم رنگ شود بدون آن که نتیجه درخوری عاید شود. در واقع برای فضاسازی فرهنگی باید دست به اقدام عملی زد. به نظر می‌آید برای ایجاد فرهنگ متعادل زندگی در جوامع شهری امروزی هر قدر هزینه شود می‌تواند در بلند اثرات کلان و مثبت داشته باشد.
زمانی که نقاط کوری در اقتصاد وجود دارد که شاید برطرف کردن آنها نیاز به هزینه‌های سنگین دارد، می‌توان با ابتکارهای ساده فرهنگی که نیاز به هزینه زیادی هم ندارند به پیشرفت های مهمی در جهت حل مشکلات دست یافت.
*علیرضا رحیمی نژاد
انتهای پیام/
