به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، کودک 7 ساله در حالی وارد دبستان می شود که بارها و بارها در تلویزیون و کتاب های داستان درباره خوبی های محیط مدرسه دیده و شنیده است، امروزه بسیاری از بچه ها با اشتیاق قدم به مدرسه می گذارند و از بودن در این محیط احساس رضایت می کنند.
اما برخی خانواده ها، نگرانی هایی بابت ورود فرزند کلاس اولی خود به یک محیط آموزشی جدید دارند ولی امروزه کمتر شاهد هستیم که دانش آموز کلاس اولی برای قبول چنین موقعیتی دچار مشکل شود و والدین را نگران کند.
برای دانش آموزی که اولین بار سر کلاس درس می نشیند لازم است که بداند باید به صحبت های معلم خود گوش فرا دهد تا مطالب را بهتر آموخته و به حافظه خود بسپارد، پس چه خوب است که اولیاء تا اندازه ای در این موارد دانش آموز را آماده کرده تا توانایی های دانش آموز شکوفا شوند.
مهارت گوش دادن دانش آموز به گفته ها و خواسته های والدین و مربیان، عامل مهمی در یادگیری آنان می باشد و پیشرفت در امور آموزشگاهی و زندگی اجتماعی و رابطه ی عاطفی مناسب را به همراه دارد
فعالیت هایی برای تقویت توجه شنیداری
1- گوش دادن به صداها: بچه ها چشم هایشان را می بندند و به صداهای اطراف گوش می دهند. به طور مثال، به صدای ماشین ها، هواپیما، حیوان ها و سایر صداهای بیرونی، و صداهای اتاق مجاور
2- صداهای ضبط شده: صدای هواپیما، قطار، حیوان ها و زنگ را می توان ضبط کرد، سپس برای دانش آموزان پخش کرد و از آن ها خواست که صداها را تشخیص دهند.
3- تشخیص صدای خوراکی ها: از دانش آموزان بخواهید به صدای انواع خوراکی ها مثل کرفس، سیب یا هویج هنگام خوردن، بریدن یا خرد کردن گوش کنند.
4- تشخیص شئ از طریق صدای به هم خوردن آن: مواد کوچک و سفتی نظیر سنگ ریزه ها، دانه های نخود و لوبیا،گچ، نمک، ماسه یا برنج را داخل ظرف هایی بریزید و در آن ها را ببندید. دانش آموزان باید با تکان دادن ظرف و گوش کردن به صدای آن، شئ داخل ظرف را تشخیص دهند.
اختلال در پردازش شنیداری
علایم
در افراد مبتلا غالباً هیچ نشانه ای از ضایعه مغزی دیده نمی شود و تاریخچه تولد و رشد فرزندان نیز طبیعی است.
بنابر این علیرغم داشتن هوش و شنوایی طبیعی:
- دانش آموز به راحتی حواسش پرت می شود و اصوات بلند یا ناگهانی به صورتی غیر معمول آزارش می دهند.
- در محیط شلوغ کلاس احساس ناراحتی می کند و رفتار و کردارش در زمان های آرام بهتر می شود.
- در دنبال کردن دستورات مشکل دارد.
- بسیار بی نظم و فراموش کار است.
- در روخوانی، هجی کردن، نوشتن یا دیگر موارد گفتاری زبانی مشکل دارد.
- در تفسیر و درک مفاهیم انتزاعی دچار اشکال می شود.
- دنبال کردن گفتگوها برای وی سخت است.
سایر علایم عبارتند از:
- پاسخ ناهماهنگ به تحریکات شنیداری از جمله پاسخ گویی سوال معلم
- دامنه توجه کوتاه
- حواس پرتی در هنگام ارائه تحریکات توام دیداری و شنیداری
- اشکال در جهت یابی صوت
- تقاضای مکرر برای تکرار مطالب مخصوصا موقع نوشتن دیکته
- اختلال در حافظه کوتاه مدت و بلند مدت
- اشکال در ارتباط دادن مطالب شنیده شده به کلمات نوشته شده
- اشکالات احتمالی در هجی کردن
- اشکال در پایش سطح صدای خود
- اشکال در پردازش سریع داده های شنیداری
با توجه به اینکه اغلب نشانه های اختلال در پردازش شنوایی مرکزی، در حوزه ارتباط و زبان ظاهر می شوند (چه زبان شفاهی و چه زبان نوشتاری) به نظر می رسد که مبتلایان قبل از مراجعه به سایر متخصصین توانبخشی به آسیب شناسان گفتار و زبان مراجعه کنند.
بنابر این ضروری است که این همکاران ضمن توجه کافی و همه جانبه به مراجعین خود، در صورت مشکوک شدن به اختلال پردازش شنیداری مرکزی نسبت به ارجاع به موقع وی به همکاران شنوایی شناس اقدام کنند تا آزمون های لازم برای تشخیص قطعی انجام شده و بخشی از درمان که در حیطه شنوایی شناسی قرار دارد در صورت لزوم آغاز شود.
منبع: تبیان
انتهای پیام/