لیبرمن؛ نماد حرکت جامعه صهیونیستی به سوی افراط بیشتر

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، آویگدور لیبرمن در سال 1958 در کیشیناو پایتخت مولداوی یکی از اتحادیه های اتحاد جاهیر شوروی متولد شد. هنوز بیست سال نداشت که به عنوان محافظ در یکی از کلوپ های شبانه مولداوی مشغول به کار شد. پیش از مهاجرت به سرزمین های اشغالی در جمهوری آذربایجان مشغول به کار شد و سرانجام در سال 1978 در بیست سالگی به سرزمین های اشغالی مهاجرت کرد. وی پس از مهاجرت وارد ارتش شد.

وی در همین اثنا توانست در رشته علوم اجتماعی از دانشگاه عبری قدس مدرک لیسانس بگیرد. وی در دوره دانشجویی به فعالیت های سیاسی پرداخت و حیات سیاسی خود را با ورود به حزب راستگرای لیکود آغاز کرد. بین سالهای 1993 تا 1996 مدیر کل حزب بود و پس از آن به مدت یکسال در نخستین دوره نخست وزیری بنیامین نتانیاهو، مدیر دفتر وی بود. لیبرمن در سال 1999 با تأسیس حزب «اسرائیل بیتنا» از لیکود جدا شد. حزب تازه تأسیس وی توانست از حمایت یک میلیون یهودی مهاجر اتحاد جماهیر شوروی که در اوایل دهه 90 میلادی از هم پاشیده بود برخوردار شود.

شهرت به افراطی گری و نژاد پرستی

لیبرمن در سرزمین های اشغالی به اظهارات و اقدامات افراطی علیه فلسطینیان و اعراب مشهور است. روند اقدامات سیاسی وی نشان دهنده تندروی و افراطی گری های او است. لیبرمن در سال 2004 به دلیل آنکه شارون قصد داشت در مورد خروج از نوار غزه رأی گیری کند، از دولت دوم آریئل شارون خارج شد. در سال 2008 نیز هنگامی که ایهود اولمرت تصمیم گرفت در آناپولیس با فلسطینی ها مذاکره کند از دولت اولمرت نیز خارج شد. لیبرمن حامی اعدام مبارزان و مجریان عملیات فلسطینی است و به شدت در سرزمین های اشغالی این موضوع را پیگیری کرده است.

در سال 2014 از دولت نتانیاهو هم خارج شد دلیل اصلی خروج وی از دولت به رغم اختلافات مختلف با نتانیاهو، مخالفت با مذاکره با تشکیلات خودگردان، و تلاش وی برای تمام کردن کار حماس در نوار غزه طی حمله ای زمینی بود.

خروج لیبرمن و لیونی از دولت نتانیاهو موجب از بین رفتن اکثریت در دولت و ائتلاف موجود در دولت نتانیاهو شد. انتخابات پیش از موعد برگزار شد و نتانیاهو با کسب اکثریت دولت جدید تشکیل داد. اما حزب لیبرمن با کسب 6 کرسی نتوانست حائز کرسی های فراوان باشد و وارد دولت شود. دلیل اصلی این امر پرونده های فسادی بود که علیه وی و اعضای حزب وی طرح شده بود و همین امر موجب کاهش محبوبیت عمومی وی گردید.

حضور در پست وزارت جنگ

لیبرمن سرانجام در ماه می 2016 با 55 رأی موافق و 43 رأی مخالف از 120 نماینده کنست به عنوان وزیر جنگ رژیم صهیونیستی معرفی شد.
این در حالی بود که در محافل داخلی اسرائیل مخالفت شدیدی نسبت به حضور وی در وزارت جنگ وجود داشت. لیبرمن تنها یک سال و اندی در ارتش خدمت کرده است این در حالی است که وزیر قبلی یعنی موشه یعلون، پیش از وزارت، رئیس ستاد ارکان ارتش بود. حال این سؤال باقی است که چرا با این وجود لیبرمن جای یعلون را در وزارت جنگ گرفت؟

افزایش افراطی گری در جامعه صهیونیستی

براساس ارزیابی ها و نظرسنجی های به عمل آمده در سرزمین های اشغالی، ساکنان سرزمین های اشغالی به شدت به سمت افراطی گری و تمایل به دیدگاه های قومی یهود و نژاد پرستی حرکت کرده اند و امروز جمع کثیری از مردم جامعه صهیونیست خواستار دیدگاه های افراطی هستند.

لیبرمن به لحاظ دیدگاه های افراطی همانگونه که دربالا ذکر شد در طول سوابق خود عملا نشان داده است یک افراطی عملگرا است. لذا به نظر می رسد دیدگاه های وی مورد تأیید افکار عمومی افراطی خواه در حال رشد باشد.

در میان شخصیت های کنونی رژیم صهیونیستی تنها دو نفر از این ویژگی برخودار اند: آویگدور لیبرمن و نفتالی بنت. نفتالی بنت به دلیل عدم مقبولیت حزب متبوعش و همچنین نداشتن سوابق لیبرمن در حیطه سیاسی توان رقابت با لیبرمن را در کوتاه مدت نخواهد داشت. لذا تنها لیبرمن باقی می ماند که می تواند با کسب محبوبیت در جامعه ، در رأس قدرت قرار گیرد.

روزنامه های صهیونیستی از افزایش محبوبیت وی هموار خبر داده اند. این در حالی است که نتانیاهو به دلیل فشارهای بین المللی مجبور به اتخاذ تصمیم هایی شده است که در جامعه صهیونیستی برای وی یک نقطه تاریک در فرآیند افراطی گری محسوب می شود لذا باید عمر سیاسی وی را رو به پایان دانست.

نکته آخر؛ خطر افراطی گری که جامعه جهانی را تهدید می کند

عملکرد ارتش رژیم صهیونیستی در حمله به نوار غزه، ادامه روش افراط گرایانه وی بود. ارتش رژیم صهیونیستی در حمله اخیر به نوار غزه در پاسخ به شلیک یک موشک به سمت "غلاف غزه"، اقدام به حمله هوایی و شلیک 16 راکت زمین به هوا کرد. اقدامی که قصد داشت بگوید هر موشک به سمت غزه با دهها موشک پاسخ داده خواهد شد. این به معنی آن است که آنها اگر قصد از بین بردن مقاومت را در نوار غزه نداشته باشند، دست کم در پی این خواهد بود که بازدارندگی جدیدی ایجاد کند معادله ای جدید: ده ها موشک در مقابل یک موشک. ضمن آنکه برآیند دراز مدت این مسئله در مورد به دست آوردن افکار عمومی و حرکت به سمتی که این جامعه افراطی می پسندد قابل تأمل است. بدین طریق جامعه جهانی باید نگران دیدگاهی باشد که در حال حاضر در میان صهیونیست ها شکل گرفته و توسعه می یابد. این نگاه افراطی امروز با فلسطینیان درگیر است اما در آینده ای نه چندان دور به سراغ مسلمانان خواهد آمد و پس از آن سایر کسانی که آنها دشمن فرض کنند را تهدید خواهد کرد.

انتهای پیام/