به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، روزنامه آرمان در گزارشی نوشت: نشست «دولتمردان دفاع مقدس» ایدهای قابل تحسین بود که از سوی ریاستجمهوری عصر روز شنبه در سالن اجلاس برگزار شد؛ نشستی که ذکر خاطرات دوران 8 سال جنگ تحمیلی با عراق لبخند را بر لبان حاضران آورد اما در عین حال غم و افسوسی در دلهایشان نشاند. آنها به یاد آوردند آنچه رزمندگان در روزهای جنگ تحمیلی درذهن داشتند جز حفظ میهن ومردم این کشور نبود و چه مخلصانه برای رفتن روی مینها از یک دیگر سبقت میگرفتند و افسوس خوردند که امروز هستند آنانی که دیگر حفظ وحدت برایشان اهمیتی ندارد و آنچه در ذهن آنها جریان دارد جز رسیدن به کرسیهای قدرت نیست. عصر شنبه آنانی هم در سالن اجلاس بودند که ذرهای از عهد خود با مردم عقبنشینی نکردند و در روزگاری که عدهای برای تصاحب پول و مقام ارزش ها و اهداف انقلاب را به سخره میگیرند، آنان صبورانه در برابر ناشکیباییهایی و تهمتهایی که به آنان زده شده و میشود، سکوت میکنند، چون میدانند این روزها نیز میگذرد و روسیاهی نصیب آنانی خواهد شد که به اعتماد ملت «نه» گفتند! بهزاد نبوی روزشنبه پس از مدتها در جمع رفقای دیروز که معدودی از آنها امروز سعی در فراموش کردن با هم بودنهای گذشته را دارند لبخند زد تا یادشان بیاید برای چه اهدافی از خود گذشتند و امروز حتی حاضر نیستند از کرسی کوچک در تشکیلات قدرت که برایشان نان دارد بگذرند.غایب ردیف نخست نشست شنبه
اما غایب نشست دولتمردان دفاع مقدس در عصر شنبه همان شخصیتی بود که کرسی خالی کنار رئیسجمهور که در برخی تصاویر مشخص است شاید برای او در نظر گرفته شده بود. پیش از آغاز نشست هم ایسنا نام او را در میان سخنرانان منتشر کرده بود و او شخصیتی نبود جز حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری که از سال 60 تا 64 بر مسند وزیر کشور نشسته بود، یعنی در سال های جنگ در مسندی قرار داشت که از حساسیت فوق العادهای برخوردار و نیازمند وزیر باتدبیر بود که ناطق نوری به خوبی توانست آرامش را در استان ها به ویژه استان هایی که در معرض حملات عراق قرار داشتند، حاکم کند. اما چرا ناطق نوری در این نشست حضور پیدا نکرد؟ غیبت شیخ نور در نشست عصر شنبه تا امروز به یک معما تبدیل شده است؛ چرا که او 4 شهریور در مراسم آغاز سال تحصیلی مدرسه علمیه امام حسن مجتبی(ع) که خود مدیریت آن را بر عهده دارد حضور یافت و سخنرانی کرد.
چرا ناطق نوری نیامد؟
برخی دلواپسان سعی دارند سخنرانی نکردن ناطق نوری در این نشست را تبدیل به یک داستان کنند که پایان آن نشاندهنده اختلاف شیخ نور با میهمانان ردیف نخست سالن اجلاس یعنی آیت ا... هاشمی و دکتر روحانی باشد، اما این تصور بسیار خام و مضحک است و البته نخ نما شده! آرمان امروز چند روز پیش هم به تلاش های بی حاصل دلواپسان در مسیر اختلاف افکنی میان ناطق نوری و دیگر بزرگان اشاره کرده و نوشته بود که «ناطق نوری هم در پاسخ به این تفرقه افکنیها گفته است:«رابطه بنده با آقای هاشمی یک رابطه قدیمی است و سابقه دوستی ما هم مربوط به سال 42 و شروع مبارزه در قم هست و من از آنجایی که آقای هاشمی را از پیشکسوتان انقلاب و مبارزه میدانم، به همین مناسبت احترام ویژهای هم برای ایشان قائل هستم.» از سوی دیگر باز هم آرمان امروز پیش از این از حسنه بودن تعامل میان روحانی و ناطق نوری روایتهای تایید شدهای منتشر کرده بود که نمونه آن همراهی ناطق نوری با رئیسجمهور برای عبور از هجمههای دلواپسان بود که فیشهای حقوقی نمونهای از آنها بود. همین چندی پیش بود که ناطق نوری گفت:«من از دکتر روحانی خواهش میکنم که این موضوع را جدی بگیرند. البته اینها مربوط به این دوره نیست و متعلق به دورههای مختلف است که امری اشتباه است. این پرداختها طبق قانونها و آییننامههای غلط است، مثلا تحت عنوان پاداش در شرکتهای دولتی این حقوقها تعلق میگیرند؟ پاداش چیست؟» بنابراین علت این ماجرا در صف نخست میهمانان نشست سالن اجلاس نیست و شاید باید در ردیف های بعدی به دنبال سخنرانی نکردن ناطق نوری گشت.
پیام غیبت ناطق نوری
طی سالهای اخیر بزرگان سیاست که در دولتهای قبل دارای مسئولیت هایی بودند، گرایشات فکری مختلفی داشتند و مانند زمان دفاع مقدس نبود که همه بدون توجه به سلایق سیاسی و گرایشات جناحی تنها به سمت تحقق یک هدف گام بردارند، بنابراین برخی بودند که آن آرمان ها و اهداف را فراموش کردند و در مسیری گام گذاشتند که برای تحقق اهدافشان باید آن ایثارهای زمان دفاع مقدس را در صندوقچه خاطرات نگه داشته و از مسیرهایی حرکت کنند که سبب دلخوری همرزمان آن روزهای طلایی از خودگذشتگی بود. ناطق نوری اما پایبند به اهداف و عهدهای آن روزها است، چنانکه چندی پیش تعریف کرد:«در بازدید ما از جبههها به خاطر اینکه دست ما به امام رسیده بود ما را میبوسیدند. در یکی از این بازدیدها جوانی گریه میکرد و میگفت که امام را ندیده است، وقتی برادر من به او گفت که تو را میبرم تا امام خمینی (س) را ببینی، آن جوان در پاسخ گفت که تا جنگ هست، پیمان بستم جنگ را ترک نکنم.»این خاطره ناطق نوری پیام های زیادی داشت که مهمترین آن تاکید بر پایبندی به اهدافی بود که برای نیل به آن حاضر بودند از جان و مال خود ایثار کنند و نیامدنش شاید برای دلخوری از مسیرهایی است که برخی میهمانان ردیف دوم تا آخر برای رسیدن به قدرت طی کردند. به هر حال غیبت ناطق نوری در نشست عصر شنبه سالن اجلاس معمایی است که تا اعلام خودش حل نشده باقی میماند.
انتهای پیام/