به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، براساس اخباری که طی دو سال گذشته در رسانه های فلسطینی منتشر شده است. محمود عباس در سن 80 سالگی فاصله چندانی با بازنشستگی ندارد. جانشینان مختلفی نیز تا کنون برای محمود عباس در رسانه های معرفی شده اند اما هیچ کدام در طول زمان تکرار نشدند و این بار نوبت به دحلان رسیده است.
سابقه موضوع
محمد دحلان از همان زمان پایان کنگره ششم فتح در آگوست 2009 که در کمیته مرکزی فتح انتخاب شد، به عنوان گزینه جانشین ابومازن معرفی می شد و گفته می شود محمود عباس برای اینکه رقیب خود را از رسیدن به جایگاه ریاست دور کند با اتهامات واهی از جنبش فتح اخراج کرد تا خودش در رأس قدرت باقی بماند. سال 2011 ابومازن با اتهام فساد و خیانت، محمد دحلان را از فتح منفصل کرد.
دحلان به دلیل محبوبیت بالایی که در فتح داشته و دارد از حامیان فراوانی به ویژه در میان مردان امنیتی برخوردار است. لذا اخراج وی موجب ایجاد دشمنی میان صفوف فتح شد و حامیان این جنبش، به دو گروه حامیان ابومازن و حامیان دحلان تقسیم شدند.
این شکاف با گذشت زمان و اقداماتی که ابومازن صورت می داد تا دحلان را از فلسطین دور کند روز به روز در حال توسعه بود تا جایی که جریانی در حمایت از دحلان در نوار غزه شکل گرفت و مقابل محمود عباس ایستاد. از سوی دیگر عده زیادی از فرماندهان و اعضای گردان های شهدای الاقصی با حمایت خود از دحلان بعضا به تهدید محمود عباس پرداختند.
این مسئله در داخل کمیته مرکزی نیز نمود داشت به گونه ای که تعدادی از اعضای کمیته مرکزی فتح در اعتراض به حکم انفصال محمد دحلان از سوی محمود عباس، قصد جدایی از این جنبش را داشتند. مشهورترین شخصیت در این میان محمد غنیم دبیر و شخص دوم کمیته مرکزی فتح بود که با میانجیگری سایر اعضا از فتح استعفا نداد اما حضور وی پس از این ماجرا در فتح کاملا کمرنگ شد.
اما ابومازن دست بردار نبود و تا سال 2015 به این رویه ادامه داد. وی هر کجا که حامیان دحلان را یافت یا از فتح اخراجشان کرد، یا از کرسی های رهبری و فرماندهی پایین کشید و یا حقوق و دستمزد های آنها را قطع کرد.
طرح اعراب سازشکار برای ترمیم شکاف داخلی فتح
براساس طرحی که اردن و مصر ارائه کرده اند و مورد حمایت عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز می باشد این کشورها قصد دارند شکاف داخلی فتح را ترمیم کرده، دو جناح ابومازن و دحلان را متحد کنند.
طرح اعراب شامل سه بخش است که نه تنها فتح بلکه اختلافات داخلی فلسطین را در بر گرفته، به مذاکرات فلسطینی- اسرائیلی ختم خواهد شد. بخش اول ایجاد وحدت بین دو جناح جدا شده فتح (ابومازن و دحلان) است. بخش دوم ایجاد اتحاد بین فتح و حماس می شود و در بخش سوم ایجاد زمینه ای بین المللی برای هموار کردن مسیر مذاکره با رژیم صهیونیستی در قاهره، پاریس و مسکو است.
اخباری از تلاش های محافل داخلی
اخبار داخلی فتح حکایت از آن دارد که کمیته مرکزی فتح اقدامات مقدماتی را برای لغو حکم انفصال دحلان که سال 2011 صادر شد انجام داده است و منتظر است این حکم را لغو نماید. این اقدام در این راستا صورت می گیرد تا شکاف به وجود آمده در داخل فتح از بین رود و فتح به یک جنبش یکپارچه تبدیل شود.
در همین راستا اقدامات زیر طراحی شده اند: اول؛ توقف اقدامات مقابله ای از سوی حامیان دو طرف و حرکت به سمت وحدت و آشتی، دوم؛ حضور در فهرست های انتخابی واحد فتح در انتخابات شهرداری ها در کرانه باختری و غزه، سوم؛ بازگرداندن کسانی که از حامیان محمد دحلان بوده اند و از جنبش فتح اخراج شده ، یا دستمزدهای آنها قطع شده است.
توافقات انجام شده در داخل جنبش فتح
منابع نزدیک به فتح گفته اند اخیرا در داخل فتح توافقی صورت گرفته است تا طی آن تمامی کسانی که از جنبش فتح، منفصل شده اند به فتح باز گردند که در رأس آنها محمد دحلان قرار دارد. این منابع گفته اند بر اساس توافقی که با سرپرستی مصر تهیه شده است افراد منفصل از خدمت پیش از آنکه به رام الله باز گرداند دستمزدهایشان دوباره برقرار خواهد شد.
در همین راستا محمد دحلان به عنوان یکی از فرماندهان فتح و عضو مجلس قانونگذاری فلسطین به جنبش فتح بازخواهد گشت ولی دیگر عضو کمیته مرکزی فتح نخواهد بود و می تواند در کنگره هفتم فتح شرکت کند و در آنجا در صورت به دست آوردن آراء لازم عضو کمیته مرکزی شود.
از سوی دیگر گفته شده محمود عباس دستور بازگشت 13 نفر از فرماندهان اخراج شده از فتح را که حکم انفصال آنها را خودش داده بود صادر خواهد کرد که در میان آنها سفیان ابوزایده، ناصر جمعه، عبدالحمید المصری، ماجد ابوشماله و محمود عیسی معروف به «اللینو» مشهورترین شخصیت های منفصل شده می باشند.
براساس طرحی که ارائه شده است بازگشت دحلان با هدف ایجاد وحدت در فتح صورت گرفته است اما این ظاهر اقدام است. کشورهایی که به این اقدام دست زده اند از دو موضوع همواره واهمه داشته اند: نخست؛ موفقیت حماس در انتخابات هایی که در فلسطین برگزار خواهد شد. دوم؛ تحلیل توان جنبش فتح و تشکیلات خودگردان به عنوان نماینده رسمی جناح سازش.
در حقیقت دلیل این عجله 4 کشور عربی هم پیمان با رژیم صهیونیستی در بازسازی فتح نگرانی از وضع بغرنج این جنبش در انتخابات شهرداری ها و شوراهای محلی آتی فلسطین است که طی یک ماه آینده برگزار خواهد شد. اما در نگاهی بلند تر آنها نگران سن بالای محمود عباس هستند که ممکن است هرآن دارفانی را وداع گوید و کاروان سازش بی رهبر بماند.
در میان شخصیت های موجود در فتح هیچ کدام به اندازه محمد دحلان از کاریزما و محبوبیت برای به دست گرفتن سکان کشتی تشکیلات خودگردان و فتح برخوردار نیست، لذا با وجود اختلافات شدید ابومازن وی راضی شده است این اقدام صورت گیرد. البته سابقه ابومازن نشان داده است وی تنها در دستور آمریکایی ها را می پذیرد و محتملا این طرح نیز از سوی آمریکا به وی تفویض شده باشد که موجب پذیرش وی قرار گرفته است.
یک احتمال ضعیف
این احتمال وجود دارد که پس از برگزاری انتخابات شهرداری ها و شوراهای محلی مسئله فیصله پیدا کند مسئله آشتی دحلان نیز به فراموشی سپرده شود. برای اینکه این گزینه ضعیف بدانیم محقق خواهد شد یا نه تا پایان انتخابات شوراهای محلی باید منتظر ماند. اما اگر برقراری دوباره حقوق حامیان دحلان و حضور وی در رام الله، پیش از انتخابات شوراهای محلی اجرایی شود می توان این گزینه را منتفی دانست.
انتهای پیام/