به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» حاصل بررسی صرفاً تاریخی ماجرای امام حسین(ع) نتیجهای جز دوری از ارزشها و اهداف قیام حضرت را در پی نخواهد داشت، زیرا تاریخ کربلا را کسانی مانند ابیمخنفها نوشتند که درخواست نصرت امام حسین(ع) را شنیدند و اجابت نکردند، بنابراین هیچگاه نمیتوانند مفاهیم عالی و آسمانی نهفته در ماجرای قیام امام حسین(ع) را در یابند تا برسد به اینکه بخواهند آن مفاهیم را نیز انتقال دهند. با توجه به آنچه که عترت(ع) درباره قیام امام حسین(ع) فرمودند و نیز منظومه سخنان حضرت در مسیر مدینه به سوی کربلا، میتوان منظرهای راهبردی را کشف کرد. حال در این راستا و در ادامه همراهی با کاروان امام حسین(ع) به ذکر دیدار ملائک با حضرت خواهیم پرداخت.
علامه مجلسی در جلد 44 کتاب بحارالانوار از شیخ مفید(ره) نقل میکند: هنگامی که امام حسین(ع) از مدینه خارج شدند، عدهای از فرشتگان نشاندار و پشت سر هم که در دستشان حربههایى بود و سوار بر اسبهاى بهشتى بودند به محضر امام حسین علیهالسلام آمدند و سلام کردند، سپس عرض کردند: «اى حجّت خدا بر خلایق, پس از جدّت رسول خدا(ص) و پدرت على علیهالسلام و برادرت حسن علیهالسلام، خداوند متعال در موقعیتهای بسیاری؛ مواطِنٍ کثیرة1» جدّت رسول خدا(ص) را به وسیله ما یارى کرده و اکنون نیز ما را به یارى تو فرستاده است» امام حسین علیهالسلام در پاسخ آنها چنین فرمود: «وعدهگاه من و شما در گودال و مکانى است که در آنجا به شهادت مىرسم و آن کربلا است؛ الْمَوْعِدُ حُفْرَتِی وَ بُقْعَتِیَ الَّتِی أُسْتَشْهَدُ فِیهَا وَ هِیَ کَرْبَلَاءُ» هنگامى که به آنجا رسیدم نزد من آیید. فرشتگان گفتند: «اى حجّت خدا! خداوند به ما فرمان داده که سخن تو را بشنویم و از تو اطاعت کنیم، اگر ترس آن دارید که دشمنان رو در روى شما قرار گیرند ما همراه تو هستیم» امام حسین علیهالسلام فرمود: «آنها بر من راهی ندارند و به من آسیب نخواهند رساند تا به بقعه خود(کربلا) برسم؛ لَا سَبِیلَ لَهُمْ عَلَیَّ وَ لَا یَلْقَوْنِی بِکَرِیهَةٍ أَوْ أَصِلَ إِلَى بُقْعَتِی» این روایت در لهوف سید ابن طاووس نیز آمده است.
طبق این روایت در مییابیم اهلبیت(ع) تنها امام بر انسانها نیستند بلکه امام بر جن و ملک هستند و آنها نیز تحت فرمان امامان معصوم(ع) قرار دارند و در حساسترین مکانها آمادگی خود را جهت دفاع از حریم عترت(ع) ابراز میکنند. در ماجرای دیدار فرشتگان با امام حسین(ع) از آنجا که خواست خدا بر قیام امام(ع) بود، ایشان درخواست ملائک را قبول نکردند و به راه خود ادامه دادند.
همچنین طبق این فراز از گفتار ملائک: اى حجّت خدا! خداوند به ما فرمان داده که سخن تو را بشنویم و از تو اطاعت کنیم؛ یَا حُجَّةَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ أَمَرَنَا أَنْ نَسْمَعَ لَکَ وَ نُطِیعَ»، خداوند ملائک را خادمان اهلبیت(ع) قرار داده است تا از ایشان حرفشنوی و اطاعت داشته باشند بنابراین درخواست همراهی کردند و گفتند «فَنَکُونَ مَعَکَ؛ تا تو را همراهی کنیم».
متن عربی روایت:
لَمَّا سَارَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ص مِنْ مَکَّةَ لِیَدْخُلَ الْمَدِینَةَ لَقِیَهُ أَفْوَاجٌ مِنَ الْمَلَائِکَةِ الْمُسَوِّمِینَ وَ الْمُرْدِفِینَ فِی أَیْدِیهِمُ الْحِرَابُ عَلَى نُجُبٍ مِنْ نُجُبِ الْجَنَّةِ فَسَلَّمُوا عَلَیْهِ وَ قَالُوا یَا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ بَعْدَ جَدِّهِ وَ أَبِیهِ وَ أَخِیهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَدَّ جَدَّکَ رَسُولَ اللَّهِ ص بِنَا فِی مَوَاطِنَ کَثِیرَةٍ وَ إِنَّ اللَّهَ أَمَدَّکَ بِنَا فَقَالَ لَهُمْ الْمَوْعِدُ حُفْرَتِی وَ بُقْعَتِیَ الَّتِی أُسْتَشْهَدُ فِیهَا وَ هِیَ کَرْبَلَاءُ فَإِذَا وَرَدْتُهَا فَأْتُونِی فَقَالُوا یَا حُجَّةَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ أَمَرَنَا أَنْ نَسْمَعَ لَکَ وَ نُطِیعَ فَهَلْ تَخْشَى مِنْ عَدُوٍّ یَلْقَاکَ فَنَکُونَ مَعَکَ فَقَالَ لَا سَبِیلَ لَهُمْ عَلَیَّ وَ لَا یَلْقَوْنِی بِکَرِیهَةٍ أَوْ أَصِلَ إِلَى بُقْعَتِی.
انتهایپیام/