به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم به نقل از «سپوتنیک»، موضوع قومگرایی و نژاد در نهادهای دولتی افغانستان از مسائل عمده است که به دانشگاههای خصوصی این کشور سرایت کرده است.
بر اساس این گزارش، در بسیاری از نهادهای دولتی افغانستان اگر فردی از یک قوم خاص در رأس باشد، بیشتر کارمندان آن اداره نیز از همان قوم و نژاد هستند. به عنوان نمونه تعدادی از نهادهای کلیدی افغانستان از جمله وزارتهای دارایی، امور خارجه، دفاع، وزارت کشور و ریاست امنیت ملی این کشور از جمله اداراتی هستند که مسئله قومی و نژادی در آنها مطرح است به طوری که این نهادها انحصاری هستند.
وزارت دارایی که از مهمترین نهادهای دولتی افغانستان است، از سال 2001 میلادی، براساس سنت حاکم نهادینه شده، در رأس آن باید یک وزیر پشتون قرار بگیرد. این سنت از همان آغاز حکومت حامد کرزی رئیسجمهور سابق افغانستان بنا نهاده شد و «اشرفغنی» رئیسجمهور کنونی این کشور نیز برخلاف شعارهای انتخاباتیاش مبنی بر اینکه "در افغانستان شهروند درجه یک و درجه دوم و سوم وجود نخواهد داشت"، پا روی سنت رئیسجمهور سابق نگذاشت.
اشرف غنی هربار که برای وزارت دارایی نمازدی را معرفی کرد؛ از قوم مربوط به خودش یعنی پشتون بود. همچنین وزارتهای کشور، دفاع، و امور خارجه و همچنین ریاست امنیت ملی نیز دیگر نهادهایی هستند که بین دو قوم پشتون و تاجیک تقسیم بندی شدهاند.
از سال 2001 میلادی، در رأس این نهادها بجز تاجیک و پشتون از دیگر اقوام معرفی نشده است و مسئله قومیت در ادارات محلی نیز از گذشته تاکنون موضوع مهم بوده است. در ولایاتی که اکثریت را یک قوم خاص تشکیل میدهد، مقامهای ارشد محلی از میان افرادی مربوط به همان قوم و تبار منصوب میشوند.
این مسئله به دانشگاههای خصوصی نیز سرایت کرده است.
«عرفانالله عرفان» نماینده مردم کابل در پارلمان افغانستان، با ارائه گزارشی از وضعیت جاری کابل گفت: در نهادهای تحصیلی خصوصی بحث قومیت بسیار داغ است و هرگاه در رأس یک نهاد تحصیلی فردی از قوم خاص باشد، دانشجویان مربوط به آن قوم از امتیازات و نمرات بالاتری برخوردارند.
عرفان، دانشگاههای خصوصی را به عنوان وسیلهای برای جدایی اقوام دانست و گفت: در دانشگاهی که در رأس آن از قوم تاجیک قرار دارد، دانشجویان تاجیک نمرات عالی میگیرند. در آن دانشگاهی که قوم پشتون در رأس است، دانشجویان پشتون نمرات بالاتری میگیرند و در اداره و نهاد آکادمیکی که از قوم هزاره در رأس قرار دارد، دانشجویان دیگر اقوام از کادر علمی خارج میشوند.
در حال حاضر بیش از 80 دانشگاه خصوصی در کنار 35 دانشگاه دولتی در ولایتهای مختلف افغانستان فعالیت دارند اما کمترین نظارت بر چگونگی فعالیت دانشگاههای خصوصی وجود ندارد.
بیشتر دانشگاههای خصوصی در مناطق خاصی از شهر کابل واقع هستند به عنوان نمونه، دانشگاهی که موسس آن یک فردی از قوم پشتون است، دانشگاه در منطقه پشتوننشین فعالیت دارد و دیگر اقوام نیز به همین شکل است و این مسئله نیز بر ترکیب دانشجویان این دانشگاهها تاثیر گذاشته است.
انتهای پیام/.