«کمیته حل اختلاف برای رسانهها» تشکیل می‌شود/ معاونت پیشگیری از وقوع جرم باید آستانه تحمل مدیران را بالا ببرد
رئیس کمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه با اشاره به پیشنهاد تشکیل کمیته حل اختلاف برای رسانهها گفت: حدود ۷۰ درصد شکایاتی که برای رسانهها مطرح می‌شود، به تبرئه می‌انجامد؛ معاونت پیشگیری باید آستانه تحمل مدیران را بالا ببرد
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»؛ پیگشیری از وقع جرم یکی از مباحثی است که همواره در دستگاه قضا مورد توجه بوده است، این موضوع تا آن اندازه اهمیت داشته که در بند 5 اصل 156 قانون اساسی به اقدام مناسب برای پیشگیری از وقوع جرم و اصلاح مجرمان اشاره شده و بر همین مبنا معاونتی در رابطه با پیشگیری از وقوع جرم در قوه قضاییه تشکیل شده است.
در همین راستا علی‌اکبر اشعری؛رئیس کمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه و عضو هیئت منصفه دادگاه مطبوعات و حسن اختری؛ دبیرکمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه با حضور در باشگاه خبرنگاران خبرگزاری تسنیم «پویا» در نشست با خبرنگاران این مجموعه به بیان نقطه‌نظرات خود در مورد نقش کمیته اطلاع‌رسانی پیشگیری از وقوع جرم بر کاهش بزه و ساز و کارهای این کمیته پرداختند و پاسخگوی سؤالات خبرنگاران تسنیم بودند.
رئیس کمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه اعتقاد دارد که نخستین مخاطب پیشگیری از وقوع جرم خود قوه قضائیه است و می‌گوید اصرار قوه قضائیه بر این است که مبحث پیشگیری از وقوع جرم را صرفاً درون‌قوه‌ای نبیند و با کمک دستگاه‌ها و مراکز دیگر این اتفاق بیافتد.
در ادامه متن کامل گفت‌وگوی تسنیم با علی‌اکبر اشعری؛ رئیس کمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه را می‌خوانید.
تسنیم: معاونت پیشگیری از وقوع جرم در قالب تشکیل کمیته اطلاع‌رسانی چه ساز و کاری را در مقابل آسیب و بزه‌های جدید انجام داده است؟
امام خمینی (ره) در مقدمه کتاب «شعور و اختیارات ولی فقیه» که امت اسلامی را تبیین و علت نیاز به حکومت اسلامی برای رعایت سایر احکام اسلامی مانند نماز، روزه، حج و ... را مطرح می‌کنند، ایشان در این کتاب زمانی که وارد موضوع قضایی می‌شوند، می‌گویند «اگر قضا آنطور که در اسلام مطرح است، اجرا شود، دیگر جرمی اتفاق نمی‌افتد» لذا این نکته مهمی است که باید به آن توجه کنیم.
ما نیز به قوه قضاییه از دو منظر می‌نگریم؛ اول اینکه جرمی اتفاق افتاده است، بعد از وقوع جرم دستگاه وسیعی به نام قوه قضاییه باید شکل بگیرد و به هر کدام از پرونده‌ها دقیق رسیدگی کند اما اگر بخواهیم دستگاهی در جامعه به وجود بیاوریم که اساساً جرمی در جامعه اتفاق نیافتد، نخستین مخاطب پیشگیری از وقوع جرم خود قوه قضاییه است به طور مثال مسائلی مانند اطاله دادرسی چقدر به جرم کمک می‌کند، عده‌ای در مسائل مالی با شگردهایی، دادرسی‌ها را طولانی می‌کنند و از یک سوء‌استفاده مالی حداکثر بهره را می‌برند، پس مخاطب اصلی در پیشگیری از وقوع جرم باید خود قوه قضاییه باشد.
معنای پیشگیری از وقوع جرم ایجاد رویه‌هایی است که خود به خود از وقوع جرم جلوگیری کند، به طور مثال افرادی که در حال حاضر به عنوان مدیر انتخاب می‌کنیم، این افراد با اکثر قوانین و مقرارتی که در حوزه کاری خود به آن نیاز دارند، ناآشنا هستند، طبیعی است که اگر کسی به قانون ناآشنا باشد و سازمانها نیز به گونه‌ای تنظیم نشده باشند که فرد را به سمت عمل به قانون سوق دهند، خود به خود بی‌قانونی و فرار از قانون شکل می‌گیرد به خصوص اگر تب سیاسی در جامعه وجود داشته باشد، از این اتفاقها زیاد می‌افتد و پس از آن قوه قضاییه باید به تک‌تک این پرونده‌ها رسیدگی کند.
هر پروندهای که مطرح می‌شود یک آثار اجتماعی نیز دارد، زمانی که تعداد پرونده‌های اختلاس و مالی زیاد شود به اعتماد مردم لطمه می‌خورد، شاید مناسب باشد که قوه قضاییه به موضوع پیشگیری از وقوع جرم فراتر از تشکیل یک معاونت بنگرد.
نکته دوم این است که احساس می‌شود مدیرها چون خودشان را در معرض تغییر می‌بینند، زیاد جسارت بلند‌پروازی ندارند و امیدوارم این تب در قوه قضاییه وجود نداشته باشد، این موضوع دو علت دارد، یکی اینکه چون دستگاه‌هایی اجرایی و غیر اجرایی ما برنامه‌محور نیستند، هر مدیری که تازه وارد یک دستگاه اجرایی می‌شود، ابتدا به نقد مدیر قلبی آن دستگاه می‌پردازد و بعد کار خودش را انجام می‌دهد، مدیران ارشد ما چون بر آمده از بدنه دستگاه‌ها نیستد و به خصوص در حوزه‌های سیاسی که از بیرون دستگاه اجرایی وارد می‌شوند، تجربه سنگینی که به بهانه سنگینی به دست آمده را نادیده می‌گیرند، لذا این روحیه که فقط با برنامه‌ریزی چهار ساله مطابقت دارد، به کار کردن اساسی کمک نمی‌کند، اراده اصلاح باید وجود داشته باشد و نگرانی در مورد اینکه شاید تغییر منجر به جنجال شود، نباید وجود داشته باشد.
اگر اراده ملی اصلاح شکل بگیرد به خصوص در نظامی که مبتنی بر ولایت هستیم و شخص مقام معظم رهبری نیز فرد بسیار شجاع و اصلاح‌طلبی است، طبیعتاً این دو عنصر یعنی صلابت و جایگاه رهبری می‌تواند به مدیران در پیشبرد کارشان مؤثر باشد.
البته گفت‌وگو و ارتباط صریح بین امام و امت که از اول انقلاب وجود داشته و اکنون نیز وجود دارد، نمایانگر افقهایی و نشان دهنده گروههای در حال رشدی است که این گروهها نخواهند گذاشت این ناهماهنگی‌ها و خود‌محوریها رشد پیدا کند.
اصرار قوه قضاییه بر این است که مبحث پیشگیری از وقوع جرم را صرفاً درون قوه‌ای نبیند و با کمک دستگاه‌ها و مراکز دیگر این اتفاق بیافتد.
تسنیم: نظر جنابعالی در مورد فضای فعلی حاکم بر رسانه‌های داخلی چیست و آیا رسانه‌های داخل کشور در حال حاضر در نشر اخبار به صورت حرفه‌ای عمل می‌کنند؟
در حال حاضر سایتهایی که با نام خبرگزاری و بدون مجوز فعالیت دارند، فضای خبر را آلوده کرده‌اند، بعضی اوقات خبرگزاری رسمی کشور ناشی‌گری می‌کنند و از منابع بدون مجوز خبر می‌گیرند، تاکنون جریانهای اپوزسیون داخلی در بحث ارتباطات مسلطتر بوده‌اند، جریانهای رسانه‌های خارجی نیز به کمک اینها می‌آیند و فشار رسانه‌ای علیه نظام وسیع و خطرناک است، لیکن کارهایی که در رسانه‌های داخلی انجام می‌شود از اهیمت خاصی برخودار است، رسانه‌های داخلی باید موج را به دست بگیرند نه اینکه رسانه‌های معاند موج ایجاد کنند و رسانه‌های داخلی بخواهند سوار موج شوند، در حال حاضر فضا اینگونه نیست.
ایجاد شبه، تردید در میان مردم بسیار راحت شده است، با خبر دروغ می‌توان ذهن مردم را آلوده کرد، چقدر باید هوشمندانه عمل کرد تا مردم مخاطب حرفه‌ای رسانه شوند.
عموم مردم مخاطب حرفه‌ای نیستند و به راحتی خبری را می‌پذیرند در صورتی که مخاطبان حرفه‌ای لزوماً با شنیدن خبر تحت تأثیر آن خبر قرار نمی‌گیرند و منفعل نمی‌شوند رسانه‌هایی مانند تسنیم می‌توانند ذائقه مردم را به نحوی ترسیم کنند که مردم فسق را به سرعت استشمام کنند.
یک راهکار این است که رسانه‌های داخلی مردم را از مراجعه به سایتهای معاند بی‌نیاز کنند؛ آن زمانی که آقای روحانی در شورای امنیت ملی حضور داشتند، بحثی برای رسانه‌ای کردن ماجرای اکبر‌آباد اسلامشهر با وی داشتیم، آن زمان می‌گفتیم که اگر در مورد این ماجراها به قرائت رسانه‌های داخلی خبر تهیه شود خیلی بهتر از این است که رسانه‌های بیگانه در این مورد کار کنند و بعد از اطلاع‌رسانی رسانه‌های معاند، بخواهیم تازه توضیح بدهیم، در حالی که اگر اتفاقی افتادف نخستین منعکس‌کننده خودمان باید باشیم و زودتر اطلاع‌رسانی کنیم.
تسنیم: چرا درباره ماجرای اکبر‌آباد اسلامشهر این اتفاق نیفتاد و از آن ماجرا تنها یک عکس وجود دارد؟
ترس بی‌موردی وجود داشت و هنوز هم دارد که اگر این خبر را منتشر کنیم، جامعه ملتهب می‌شود و به بخشهای دیگر جامعه سرایت می‌کند در حالی که اینگونه نیست؛ خیلی اتفاقات در جامعه می‌افتد، هر چند روز یک بار عده‌ای مقابل مجلس تجمع می‌کنند و هیچ اتفاقی نمی‌افتد؛ نباید از یک اقلیت که گاهی نسبت به آنها ظلمی شده و حق دارند، برآشفته شویم و بگوییم ارکان نظام از هم می‌پاشد و فقط نیاز به مدیریت فضا داریم.
در بعضی از کشورها برای اینکه بتوانند افکار عمومی را به نفع تصمیمی که می‌خواهند بگیرند، بسیج کنند، در رابطه با آن خبر تولید می‌کنند، در پرونده‌های کلان و زمانی که مجرم از منتصبان به ارکانهای دارای قدرت است، فشار بر قاضی پرونده و قوه قضاییه زیاد می‌شود لذا اگر افکار عمومی به نفع دستگاه قضا باشد یک اتفاق و در صورتی که مجرم بتواند مظلوم‌نمایی کند و دستگاه قضا را بتواند طرف سیاسی قلمداد کند، اتفاق دیگری می‌افتد.
گاهی اوقات انتشار یک خبر و ورود به یک پرونده ظاهراً مخالف دولت و قوه قضاییه است و وارد چالش با دستگاه قضا می‌شود اما این به نفع قوه قضاییه است، هم حضرت امام خمینی (ره) طرفدار مردم بودند و هم مقام معظم رهبری طرفدار مردم هستند، زمانی که فضایی در بین مردم ایجاد شود مقام معظم رهبری از مردم حمایت می‌کنند.
در بحث برداشتهای نجومی زمانی که موضوع به نگرانی ملی تبدیل شد، رهبر انقلاب به صورت حمایت‌آمیز از مردم وارد صحنه شدند البته حتماً ایشان از قبل مخالف این جریان بودند اما زمانی که مردم ابراز نگرانی کردند، ایشان وارد شدند و موضوع را به دستگاه‌هایی انتقال دادند که باید به این نگرانی رسیدگی کنند.
در شرایط امروز که تمامی مردم به همه سایتها و خبرگزاریهای خارجی دسترسی دارند، زمانی که فکری در غرب شکل می‌گیرد و با ترجمه خودشان وارد جامعه ما می‌شود، بسیار آسیب رسانتر از زمانی است که خودمان با نقد آن فکر را مطرح کنیم، در مورد خبر نیز به همین صورت است، زمانی که خبر را رسانه‌های خودمان منتشر کنیم، طبیعتاً مصالح ملی را در نظر می‌گیریم.
تسنیم: گاهی در کشور حمایت از رسانهها مشاهده نمی‌شود که رسانهها به عنوان رکن دموکراسی بتوانند بر اجرای صحیح عدالت نظارت کنند، با این وجود، کمیته پیشگیری از وقوع جرم در بحث پیشگیری از وقوع جرم در رسانهها چه کاری می‌تواند انجام دهد که رسانهها و خبرنگاران در دام شکایت نیفتند و آیا برنامه‌ای برای آموزش خبرنگاران و رسانهها در این مورد وجود دارد؟
این موضوع از چند وجه قابل گفت‌وگو است، ارتباطات در ایران با ترجمه وارد شده و کار رسانه در ایران هنوز بومی نشده است، در تعریف اولیه خبر می‌گوییم، فرستنده، گیرنده و کانال خبر داریم اما در تعریف دینی یک فرستنده و گیرنده خبر داریم و خدا نیز شاهد است یعنی هر کسی وقتی با دیگری صحبت می‌کند، زماینکه خودش را در محضر خدا می‌بیند، جوری حرف می‌زند که خدا راضی باشد در این صورت حرف اثر‌بخشی بیشتری دارد و فردی که حرف را می‌شنود هم، آن را بهتر درک می‌کند و در نهایت آن حرف آثار معنوی خودش را می‌گذراد.
انسان در زندگی خود ارتباطهای مختلفی دارد، از ساحت وجودی خود گرفته تا ارتباطات بشری و ...، زمانیکه از انسان سخن می‌گوییم ممکن است او را به عنوان موجود تکامل‌یافته یا جانشین خدا در زمین در نظر بگیریم و جا دارد که برای بحث ارتباطات و رسانه فکری بکنیم، در حال حاضر به رسانه با تراز اسلامی هم در داخل کشور و هم در خارج از کشور برای کسانی نیاز داریم که چشم به انقلاب اسلامی دوختند.
از طرف دیگر شناخت موضوع مهم است، یکی از بحثهایی که با دوستان در هیئت منصفه مطبوعات داریم این است که در خود قانون یکی از مسائلی که جرمیت جرم را اثبات می‌کند، انگیزه معنوی مرتکب جرم است؛ چگونه می‌توان انگیزه معنوی جرم را شناسایی کنیم و متوجه شویم که عنصر معنوی جرم وجود دارد یا خیر، در هیئت منصفه برآیند افکاری عمومی جامعه نسبت به اتفاقی که رخ داده و دید آنها نسبت به اینکه اتفاق جرم است یا خیر، بررسی می‌شود و زیاد کاری به قانون و دید قانون‌گذار ندارد و به همین دلیل شاید در 70 درصد پرونده‌هایی که به دادگاه می‌رود، هیئت منصفه رأی به عدم مجرمیت متهم می‌دهد، زیرا در اتفاقی که رخ داده دو اشکال دارد، اول اینکه به دلیل پایین بودن آستانه تحمل شاکی، وی کوچکترین نقدی را بر نمی‌تابد و نسبت به آن شکایت می‌کند و باید به آن شکایت رسیدگی شود، دوم اینکه تشخیص عنصر معنوی جرم است.
به نظر من باید معاونت پیشگیری از وقوع جرم باید آستانه تحمل مدیران (از جمله مدیران قوه قضاییه) را بالا ببرد که خیلی زود عصبانی نشوند، همانگونه که در فرمایشات حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری این بالا بودن آستانه تحمل مشاهده شده است، دوم اینکه خبرنگاران با این موضوع آشنا شوند، در این خصوص کمیسیون تصمیم گرفت و مقرر شد معاونت پیشگیری از وقوع جرم با همکاری مرکز آموزش رسانهها، خبرنگاران را آموزش دهند.
کمیته اطلاع‌رسانی پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه به مسئولان قوه قضاییه پیشنهاد تشکیل کمیته حل اختلاف برای رسانهها را داد، همانطور که گفتم حدود 70 درصد شکایاتی که برای رسانهها مطرح می‌شود، به تبرئه می‌انجامد و بدین معنیست که نیاز نیست این همه مسیر را طی کند که به دادگاه برسد، چون شورای حل اختلاف شاکی را نیز متقاعد می‌کند.
تسنیم: در برخی موارد شاهد رفتار دوگانه هستیم، به‌طور مثال در ماجرای مطالبی که یکی از نشریات به‌اصطلاح ارزشی درباره پوشش بازیگران زن منتشر کرد و بازخوردهای بدی در جامعه داشت، هیچ برخوردی با آن نشد و اگر هم شد، رسانه‌ای نشد، این اتفاق شائبه برخورد دو گانه با رسانهها را دامن می‌زند، آیا پروندهای برای این نشریه در هئیت منصفه مطبوعات تشکیل شد؟
این موضوع در هیئت منصفه هنوز مطرح نشده است؛ در هیئت منصفه افرادی با گرایهشای سیاسی و اجتماعی مختلف حضور دارند به همان دلیلی که باید برآیند افکار عمومی باشند، در این گونه مسائل تأکید زیادی بر قواعد دینی داریم، در آموزه‌های دینی ما اینچنین آمده که باید عمل افراد و نه خودشان را نقد کنیم، در تعلیم و تربیت اسلامی آمده است که اگر فرزند کار خطایی انجام داد، کلیت کار فرزند را زیر سؤال نبرید و باید گفت که صرفاً از آن کار خوشمان نیامده است، به همین مبنا نگاه سیاسی نیز در برآیند آرا هیئت منصفه برای یک پرونده دخیل نیست.
یکی از کارهایی که از جنس پیشگیری است ولی ربطی به معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه ندارد، کم کردن روابط بین افراد است، این اتفاق در زمان ریاست آیت‌الله شاهرودی بر قوه قضاییه شروع شد و در زمان ریاست آیت‌الله آملی لاریجانی جدی‌تر گرفته و برای آن معاونت IT تشکیل شد که برای بسیاری از کارها نیاز به روابط حضوری در قوه قضاییه نیست و این پرونده‌ها در شبکه دنبال می‌شود، این موارد به کاهش آثار سوء روابط انسانی کمک می‌کند و به کار نیز سرعت می‌بخشد.
گمان می‌کنم که آیت‌الله آملی لاریجانی نیز در همین راستا معاونت فرهنگی در قوه قضاییه را شکل دادند زیرا کار این معاونت درون تشکیلاتی و پالایش فرهنگی خود قوه قضاییه است.
اگر رسانه‌های ارزشی مانند تسنیم مخاطب حرفه‌ای بپرورانند، عملاً اثرگذاری سوء استفاده‌کنندگان از فضای مجازی کاهش پیدا می‌کند؛ آنها ممکن است در لحظه اثرگذاری داشته باشند اما نمی‌توانند به افکار عمومی و فرهنگ آن را تبدیل کنند، شاید وظیفه ما این باشد که به جای اینکه به هزار کانالی که در بستر فضای مجازی فعالیت دارند وقت بگذاریم، بیشتر اثباتی فکر کنیم، با کمک رسانهها اعتماد عمومی به رسانه‌های رسمی را بیشتر کنیم تا مردم مطمئن شوند که می‌توانند اخبار را از این مراجع رسمی دریافت کنند، در هر موضوعی که رسانه‌های رسمی با دقت و سرعت بیشتر وارد می‌شوند عملاً افرادی که قصد سوء‌استفاده دارند، خلع سلاح می‌شوند البته برای موضوعات اخلاقی و امنیتی فضای مجازی باید فکری کرد، در این موضوع تاکنون کمیته اطلاع‌رسانی پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه کاری انجام نداده است.
در کمیته اطلاع‌رسانی پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه در سه بخش کار تعریف شده است، اول اینکه اساساً چه کنیم که رسانهها مرتکب جرم نشوند، کار دومی که در این کمیته تعریف شد، این بود که رسانهها خود جرم‌آفرین نشوند، برای مثال گاهی رسانه‌هایی که نیازمندیها منتشر می‌کنند، آگهی‌هایی منتشر می‌کنند که خود جرم‌زا و کمک به وقوع جرم است، در این مورد نیز بحثهای مفصلی صورت گرفت که منجر به اصلاح قانون تبلیغات شد و در مورد سوم اینکه اساساً رسانهها در مبحث پیشگیری از وقوع جرم چه کاری را می‌توانند انجام دهند، یکی از کارهایی که در این بخش انجام شد، طراحی جشنوراه‌ای برای رسانهها در قالبهای مختلف بود که تحریکی در بدنه رسانهها انجام شود و رسانهها در تولید محتواهایی برای پیشگیری از وقوع جرم کمک کنند.
تسنیم: کمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه برای اینکه خروجی داشته باشد و کارش به سرانجام برسد، نیاز به هماهنگی‌هایی با سایر ارگانها دارد، آیا این هماهنگی با سایر ارگانها انجام شده است؟ و خاصاً در رابطه با بزه‌هایی که بستر آنها در فضای مجازی شکل می‌گیرد تا کنون ورودی داشته‌اید؟
تاکنون در این حوزه ورودی نداشته‌ایم و جزو مأموریت این کمیته نبوده است اما قوه قضاییه در ساختاری که برای پیشگیری از وقوع جرم تشکیل داد، برای رسانه ملی و فضای مجازی قسمت دیگری را تشکیل داد که پیشنهاد دادیم یک قسمت سیاست‌گذاری در مورد فضای مجازی، رسانه ملی و سایر قسمتهایی که با یکدیگر همپوشانی دارند را انجام دهد و اگر پیشنهاد ما مبنی بر اینکه مجموعه امکانات اطلاع‌رسانی اعم از فضای مجازی و رسانه ملی را یکی بدانیم، به سرانجام برسد، این کار صورت خواهد گرفت.
مستحضرید که جستجو و تحقیق در بخشهای فنی و پزشکی در یک بازه زمانی قابل توجه به نتیجه خواهد رسید اما در حوزه اجتماعی کار پیچیده‌تر است و صرفاً با جمع شدن تعدادی کارشناس نمی‌توان به راه حل اساسی دست پیدا کرد، ما در کنار کمیته اطلاع‌رسانی پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه، یک مرکز مطالعه ایجاد کرده‌ایم که از تجربه‌های موفق جهانی استفاده ببریم؛ در این مطالعات بین‌المللی که صورت گرفته، غالب گزارشهایی که در جلسات داده می‌شود، احساس خطر در مورد فضای مجازی ذکر شده است و حتی کسانی که این دام را برای جهان سوم پهن کرده‌اند، خودشان نیز گرفتار این ماجرا هستند.
جهت‌گیری نهایی ما باید تشکیل نظام رسانه‌ای باشد زیرا نظام رسانه‌ای مانند نظام پزشکی و مهندسی، ساز و کار قانونی دارد و کسی نمی‌تواند در کارش دخالت کند، منتهی باید آسیب‌شناسی در مورد نظام‌های موجود (پزشکی، مهندسی و...) انجام و این نظام رسانه‌ای طراحی شود که قانونی باشد و نخواهد با فشارهای مدنی کارش را پیش ببرد، در این صورت مشکلات رسانه‌های تا حد زیادی حل خواهد شد.
در قرآن آمده است که شما اگر مؤمن باشید حتماً برترید، به همین مبنا زمانی که شخصی اسم انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان را روی خودش می‌گذارد، صرف این نامگذرای مشکلی را حل نمی‌کند و باید محتوی به گونه‌ای باشد که حرف اول را در حوزه رسانه بزند که در این صورت خود به خود جایش را در رسانه باز می‌کند اما متأسفانه از این موضوع غافل هستیم یعنی گاهی اوقات به دلیل اختلافات داخلی، مشکلات درون تشکلها و به خاطر نداشتن نگاه‌های آرمان‌گرایانه ما را زمین‌گیر می‌کند.
همیشه می‌گویم کار فرهنگی مانند ورزش است، برای اینکه بخواهیم جامعه را به ورزش سوق دهیم، کاری می‌کنیم که تک‌تک مردم ورزش کنند و بخشنامه صادر نمی‌کنیم، در حوزه فرهنگ نیز باید کاری کرد که مردم درگیر فرهنگ شوند و خود وارد میدان شوند، اینکه صرفاً داخل کتاب درسی و دانشگاهی مطلب خیلی خوبی بنویسید (کتابی که دانش‌آموز آخر سال آن را به گوشه‌ای پرت می‌کند و نمی‌تواند با آن رابطه عاطفه قوی بر قرار کند) چه تأثیری می‌تواند روی دانش‌آموز و دانشجو بگذارد، باید جوری برنامه‌ریزی کنیم که تک تک مردم درگیر مسائل فرهنگی شوند و این موضوع در صنوف مختلف و کلیت نظام نتیجه می‌دهد.
در ادامه این نشست حسن اختری؛ دبیرکمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه به بیان نقطه نظرات خود درباره این کمیته و رسانهها پرداخت و اظهار داشت: رویکرد جدید قوه قضاییه به طرف اجتماعی شدن و یا استفاده از پتانسیل‌ها و توامندی‌هایی است که در جامعه وجود دارد و طبق قانون اساسی یکی از وظایف قوه قضاییه، پیشگیری از وقوع جرم و اصلاح مجرمان است، منتهی اینکه چرا الان به این نتیجه رسیده باید آن را به فال نیک گرفت.
رسانهها از مجموع گروه‌هایی هستند که در جامعه تأثیرگذارند، رسانه هم دارای دیدگاه‌های مختلف و تکثر هستند، در این رویکرد جدید از توانمندی‌های خود رسانه در رابطه با مأموریتهای پیشگیری از وقوع جرم دعوتی شد که مجموعه کمیته اطلاع‌رسانی معاونت پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه از آن استفاده کند، این کمیته از خود رسانهها تشکیل شده، سعی شده با نمایندگانی از خود رسانهها این تکثر به رسمیت شناخته شود.
هر رسانه‌ای که مراحل قانونی را طی کرده و مجوز دارد، ظرفیتی برای نظام است، در این جلسات سلیقه‌های مختلف حضور دارند و اینکه باید از توانمندی خود رسانهها در رابطه با اصلاح جامعه و مأموریتهایی که قوه قضاییه دارد، استفاده شود، آحاد مجموعه کمیته اطلاع‌رسانی پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه هیچ ارتباط سازمانی با قوه قضاییه نداریم و به عنوان یک کار داوطلبانه و اجتماعی در حال فعالیت هستیم، هیچ محدودیت حضوری برای رسانهها با دیدگاه‌های مختلف در این کمیته وجود ندارد، ظرفیت خوبی نسبت به استفاده از این پتانسیل وجود دارد، در نظام‌های مردم‌سالار رسانهها یکی از ارکان اصلی و تعیین کننده ارتباط بین حومت و مردم هستند.
در پاسخ به این سؤال که چرا انجمنی یا تشکلی برای روزنامه‌نگاران ایجاد نشده است یا در حال حاضر حضور فعالی ندارد، باید گفت که بخشی از این موضوع به مسائل فرهنگی، بخشی به ساختار مجموعه نظام و بخشی به عملکردها برمی‌گردد، در مورد مسائل فرهنگی که ما کامل‌ترین دین را داریم و بسیار غنی هستیم، ما 14 قرن پیش اسلام را به عنوان اکمل دین پذیرفتیم اما از این فرهنگ غنی استفاده نکردیم، در مسائل ساختاری، کل مجموعه میخواهیم که دموکراسی را پیاده کنیم اما غالب 80 درصد مسائل اقتصادی و سایر مسائل دولتی است و ساختار این اجازه را نمی‌دهد اما آنچه که به عملکرد برمی‌گردد، مربوط به خود رسانهها است.
اگر رسانهها جلسات هماهنگی بین همدیگر و تقسیم کار داشته باشند و هر کدام یک بعد از موضوع را بگیرند و به آن بپردازند، این مشکل حل خواهد شد، در حال حاضر خبرگزاری‌ها به تمامی مسائل می‌پردازند، در صورتی که برخی از خبرگزاری‌ها ما صرفاً می‌توانند فرهنگی، اجتماعی و ... باشند و باید نگاه تخصصی داشته باشند، باید به واقعیت برگردیم، نظام رسانه‌ای باید رسانهها تشکیل دهند، علت تشکیل انجمن و تشکل این است که داریم دستی آب درون چاه می‌ریزیم، چاه رسانه باید خود به چشمه برسد و آب در بیاورد، درست است که فعالیتهای اجتماعی پرهزینه است اما اگر میخواهیم موفق شویم ناگزیر باید این راه را برویم و این شدنی نیست مگر اینکه نگاه حرفه‌ای داشته باشیم، باید تکثر را به عنوان واقعیت بپذیریم اگر همه ما در نگاهمان بخشی از یک موضوع را توصیف کنیم برآیند آن شناخت عمیق کارشناسی دقیق به مخاطب ارائه خواهیم داد.
دولتها می‌آیند و می‌روند، هر دولتی که می‌آید، صف‌بندی می‌شود، عده‌ای سینه و عده‌ای کف می‌زنند، اگر منتظریم جایگاه رسانه را دولت و حاکیمت تعیین کند، معتقدم این کار راه به جایی نخواهد برد و عبث است، رزونامه‌نگار و خبرنگار باید نگاه واقع‌بینانه داشته باشد.
در مورد انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان سؤال شد و چند جایی شنیدم که می‌گفتند سایر انجمنهای روزنامه‌نگاری مگر مسلمان نیستند؟ در این رابطه گمان می‌کنم هیئت مؤسس انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان نگاهی به بیرون داشتند که صف‌بندی بین روزنامه‌نگاران مسلمان و غیر‌مسلمان صورت گیرد و این نگاه هیچ اشکالی ندارد و باید به سمتی حرکت کند که اسمش بامسما باشد و الا در داخلی که 98 درصد آن به جمهوری اسلامی رأی دادند و بیش از 99 درصد مسلمان هستند این اصلاً مفهومی ندارد جز اینکه بین المللی شود و در اساسنامه آن پیش‌بینی شده است که از کشورهای خارجی می‌توانند عضو افتخاری این انجمن روزنامه‌نگاران مسلمان شوند.
انتهای پیام/
