به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، اکنون که یک سال از انتفاضه سوم می گذرد، نگاهی به مواضع برخی کشورهای منطقه که همواره داعیه دار حمایت از فلسطین بوده اند، نشان می دهد در سالی که مردان و زنان مبارز فلسطینی با ساده ترین سلاح های خانگی به جنگ ارتش رژیم صهیونیستی رفته اند، این کشورها اقداماتی را صورت داده اند که در مخیله سران رژیم صهیونیستی یک آرزوی دور و دراز بود. ایجاد روابط مستقیم با کشورهای اسلامی و شکسته شدن سدِّ بایکوت رژیم صهیونیستی در همین سال کلید خورد. گام نخست را ترکیه برداشت و با عادی سازی روابط نخستین هدیه را به صهیونیست ها تقدیم کرد و دومین اقدام از آنِ سعودی ها بود. سعودی ها با دیدارهای مختلف با سران رژیم صهیونیستی در آستانه ایجاد روابط رسمی قرار گرفتند.
کمک به خاموشی انتفاضه
همواره از سوی رسانه های حامی استعمار این مسئله در فلسطین مطرح شده است که عربستان بیشترین میزان کمک نقدی را به تشکیلات خودگردان کرده است. به همین دلیل سران سعودی خود را حامی اول فلسطینیان می دانند. طبق گفته رسانه های حامی جناح غرب کمک های این کشور به فلسطین طی هر سال قریب 100 تا 200 میلیون دلار بوده است. اما این نکته همواره فراموش شده است که این کمک ها تنها به تشکیلات خودگردان ارائه شده است. در حقیقت عربستان بودجه تشکیلات خودگردان را تأمین می کند، تشکیلات خودگردانی که با دستگاه امنیتی خود مانع اصلی انتفاضه ملت فلسطین است. عربستان تا سال 2013 ماهانه 14 میلیون دلار به خزانه تشکیلات خودگردان کمک می کرد اما از سال 2013 این رقم را به ماهانه 20 میلیون دلار افزایش داد. با احتساب ماهانه 20 میلیون دلار کمک عربستان به بودجه تشکیلات خودگردان، باید گفت عربستان در یک سالی که بر انتفاضه سوم گذشت، 240 میلیون دلار در راستای خاموشی انتفاضه کمک نقدی ارائه کرده است.
دستگاه امنیتی تشکیلات خودگردان پس از گذشت 9 ماه از انتفاضه اعلام کرد، طی 6 ماه نخست انتفاضه از وقوع 200 عملیات فردی جلوگیری کرده است این در حالی است که آمار کل عملیات های فردی طی یک سال اول انتفاضه در حدود 500 عملیات اعلام شده است.
دیدارهای رفت و آمدی با مقامات رژیم صهیونیستی
در عین اینکه پول عربستان همواره برای مقابله با مقاومت ملت فلسطین بوده است و سرمایه های خود را در این جهت به کار گرفته است این بار در سالی که انتفاضه سوم در جریان بود، خود را برای عادی سازی روابط آماده کرد. نخستین جرقه های این امر قبل از شروع انتفاضه رقم خورد. زمانی که دوری گلد، از مدیران سابق موساد با انور عشقی افسر اطلاعاتی بازنشسته سعودی در عربستان دیدار کرد. موجی از مخالفت ها در منطقه با این دیدار به راه افتاد اما با وجود این مخالفت ها چند ماه پس از این دیدارها، این بار این انور عشقی بود که به قدس رفت. هنگامی که سفر وی رسانه ای شد اینگونه سفر خود را توجیه کرد که به فلسطین سفر کرده است و این رسانه های صهیونیستی هستند که گفته اند به اسرائیل سفر کرده است. وی گفت قدس را فلسطینی می داند و به آنجا سفر کرده است.
اما در حقیقت این توجیهی بیش نبود و سعودی ها در حال محک زدن افکار عمومی و شکستن قبح ارتباط با صهیونیست ها بودند. تحلیلگران این دیدار ها را مقدمه ای برای عادی سازی روابط تفسیر کردند و اینکه عربستان در آستانه ایجاد روابط رسمی با رژیم صهیونیستی است.
در این مقطع دو نکته مهم می تواند مسئله را روشن سازد: نخست ؛ عدم واکنش مقامات رسمی سعودی به سفر انور عشقی است. مقامات سعودی اگر مخالف سفر عشقی بودند یا آن را نادرست می دانستند و یا اگر سفر وی یک اقدام شخصی بود می باید اعلام موضع می کردند اما هیچ مقام رسمی سعودی اظهار نظر رسمی در رد اقدام انور عشقی نکرد. دوم اینکه، چند ماه پس از دیدار انور عشقی با مقامات رژیم صهیونیستی مصر اقدام به واگذاری دو جزیره خود در تنگه خلیج عقبه به عربستان کرد. مقامات رژیم صهیونیستی اعلام کرده اند قبلا از این اقدام آگاه بوده اند و طرفی که این جزایر به آنها واگذار می شود مورد اعتماد و وثوق صهیونیست ها است. در همان مقطع بسیاری تحلیلگران آگاهی از این مسئله را با سفر انور عشقی مرتبط دانستند.
ورود به کمپ دیوید با همکاری مصر
عربستان با طرحی که السیسی پیاده کرد و دو جزیره مصر با نام های تیران و صنافیر را به پادشاه سعودی بخشید، عملا عربستان را وارد پیمان کمپ دیوید کرد و عربستان بدون هیچگونه چانه زنی همپیمان صهیونیست ها شد. در قرار داد کمپ دیوید حاکمیت بر این جزیره ذکر شده است و قید گردیده که کشوری که بر این دو جزیره حاکمیت دارد همپیمان صهیونیست ها خواهد بود.
اینکه تمام این اتفاقات در سالی رخ می دهد که انتفاضه سوم در کرانه باختری در جریان است و سعودی ها بدون توجه به آن هم به تشکیلات خودگردان – که سرکوبگر انتفاضه است بیشترین کمک ها را می کنند- و هم به سمت عادی سازی روابط با صهیونیست ها می روند نشانگر این مسئله است که آنها نه تنها حامیان ملت فلسطین و مقاومت آنها نیستند بلکه با دشمن غاصب ملت فلسطین دست در دست دارند. حمایت از فلسطین نقابی است تا خود را پشت آن مخفی کنند و به اهداف شوم دشمنان حقیقی اسلام و فلسطین کمک کنند.
انتهای پیام/.