به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، طی یک سالی که انتفاضه فلسطین جریان داشت، کشورهای عرب حامی جناح غربی صهیونیستی که همواره خود را صلح طلب و طالب مذاکره و گفتگو نشان داده اند خدماتی به صهیونیست ها ارائه کردند که صهیونیست ها برای آنها برنامه های چند دهه ای داشتند. در حقیقت این کشورها مجری طرح های صهیونیستی، رژیم اشغالگر شدند. در این مسیر مصر نیز یکی از مجریان بود. البته ملت مصر همواره حامی فلسطین بوده اند اما این حاکمان مصر بوده اند که با خوش خدمتی به آمریکا و غرب سرمایه های مصر را به باد داده اند.
اتمام کار اخوان المسلمین و حضور السیسی
زمانی که اخوان المسلمین مصر با سردمداریِ محمد مرسی در مصر نتوانست پایههای قدرت خود را محکم کند و بدون آنکه برنامه حکومتی ارائه نماید تلاش کردن اعضای تندرو و افراطی را بر سر کار آورد، این امر موجب تشنج در جامعه مصر گردید. با بروز مشکلات اقتصادی و آشکار شدن این مطلب که ذخایر و ثروت موجود در مصر در زمان محمد مرسی تقریبا به صفر رسیده است، تشنج موجود در جامعه در افکار عمومی تبدیل به یک نارضایتی شدید شد و موجب گردید آحاد جامعه مصر به غیر از حامیان اخوان المسلمین علیه مرسی قیام کنند.
به دلیل آنکه جامعه به دو بخش نسبتا مساوی از نظر تعداد حامیان تقسیم شده بود هر گردش و تغییر فکری در یک گروه یا طایفه می توانست پیروزی موافقان یا مخالفان اخوان المسلمین را رقم بزند. لذا مخالفان مرسی که از آینده مصر با اخوان المسلمین به شدت می ترسیدند هر فرصتی را برای کنار زدن وی غنیمت می شمردند. در این زمان که مخالفان به هر ریسمانی برای کنار زدن اخوان المسلمین چنگ می زدند کودتای السیسی برای آنها همان ریسمانی بود که آماده چنگ زدن به آن بودند. لذا با ورود السیسی به عرصه با وجود آنکه کودتا در حال شکل گیری بود اما مخالفان که تقریبا نیمی از مردم بودند به قدرت السیسی راضی شدند. در حقیقت روی کار آمدن السیسی، موافقت با نبود مرسی بود.
فشار بر غزه و در تنگنا قرار دادن مقاومت
السیسی دست نشانده آمریکا بود. وی که برای رسیدن به قدرت به کودتا متوسل شده بود، برای اینکه پایه های قدرت خود را استقرار بخشد آمادگی انجام هر خوش خدمتی را برای رضایت اربابانش داشت. لذا از زمان به قدرت رسیدن السیسی میزان فشار بر نوار غزه بیشتر شد و محاصره غزه تشدید شد. گذرگاه رفح که تنها منفذ تنفسی نوار غزه با خارج محسوب می شود طی سال 2015 کمتر از یک ماه باز شد و در همین زمان های کوتاه بازگشایی نیز رفت و آمدهای محدودی در آن صورت گرفت. السیسی حماس را گروه تروریستی و تحت پیگرد در مصر اعلام کرد. نشست های آشتی ملی را با حمایت هایش از تشکیلات خودگردان نیمه تمام گذاشت و با بازداشت 4 نفر از اعضای حماس که خود به آنها اجازه داده بود از گذرگاه رفح عبور کنند به شدت مقاومت را در تنگنا قرار داد.
آلوده کردن آب غزه
علاوه بر این السیسی از زمان رسیدن به قدرت با جاری کردن آب دریا در منطقه رفح تلاش کرد تونل های موجود در رفح را کاملا از بین ببرد. او با این کار نه تنها موجب فرآیند تخریب تونل ها شد- فرآیندی که از زمان مرسی با سرعت آغاز شده بود- بلکه باعث آلودگی آب های منطقه رفح نیز گردید. از زمان جاری شدن آب دریا در منطقه رفح میزان شوری آب چاه ها و قنوات نوار غزه بالا رفت و در برخی مناطق دیگر آب های زیر زمینی قابل شرب و کشاورزی نیستند.
گذشتن از خاک؛ خیانتی که در تاریخ عبرت میشود
السیسی با وجود تمام خوش خدمتی هایی که به جناح غربی – صهیونیستی کرد با گذشتن از بخشی از خاک مصر دست به اقدامی زد که نه تنها تعجب جهانیان را برانگیخت بلکه موجب ایجاد نارضایتی اجتماعی در جامعه مصر گردید.
در بهار سال 2016 میلادی (1395) هنگامی که پادشاه عربستان به مصر سفر و در مجلس مصر سخنرانی کرد، السیسی دو جزیره تیران و صنافیر را – بخشی از خاک مصر در تنگه خلیج عقبه و نزدیک سواحل عربستان بودند- به ملک سلمان پادشاه عربستان بخشید.
خدمت به صهیونیستها، پشت پرده اقدام السیسی
جدا از بخشش بخشی از خاک یک کشور که در هر جای دنیا خیانت به سرزمین و ملت محسوب می شود ، حقیقت این اقدام السیسی چیزی بود که به هیچ وجه در ظاهر آن نشانه ای از این حقیقت نمی شد یافت.
جزایر تیران و صنافیر -که بخشی از خاک مصر هستند- به دلیل اشراف بر تنگه خلیج عقبه و نزدیکی به سواحل مصر موجب می شوند حاکمیت تمامی بخش قابل کشتیرانی تنگه خلیج عقبه در اختیار مصر باشد. این حاکمیت یکی از مظاهر قدرت مصر در این منطقه محسوب می شود چرا که هر گونه عبور و مرور از تنگه خلیج عقبه در اختیار مصر خواهد بود. در خلیج عقبه علاوه بر اردن و عربستان که سواحلی در آن دارند ، رژیم صهیونیستی نیز از طریق بندر ایلات در آن رفت و آمد دارد. با حاکمیت مصر بر خلیج عقبه صهیونیست ها عملا برای عبور از تنگه خلیج عقبه باید از مصری ها مجوز دریافت کنند.
با واگذاری دو جزیره تیران و صنافیر به عربستان، حاکمیت مصر بر تنگه خلیج عقبه از بین می رود و بخشی از قسمت قابل کشتیرانی این خلیج تحت اشراف بین المللی قرار خواهد گرفت که در مواقع ضروری شورای امنیت در مورد آن نظر خواهد داد. با روشن شدن این مسئله آشکار می شود که در حقیقت السیسی با واگذاری این دو جزیره، منافع صهیونیست ها را در تنگه خلیج عقبه تأمین کرده است.
همپیمان کردن عربستان با رژیم صهیونیستی
با انتقال حاکمیت دو جزیره تیران و صنافیر به عربستان، این کشور عملا همپیمان رژیم صهیونیستی می شود. در قرار داد کمپ دیوید ذکر شده است که صاحب این دو جزیره، همپیمان صهیونیست ها خواهد. نکته قابل توجه در این مسئله نوع برخورد صهیونیست ها با آن بود. هنگامی که خبر این انتقال منتشر شد صهیونیست ها واکنشی نشان ندادند و زمانی که رسانه های به سراغ مسئولان امنیتی- سیاسی رژیم صهیونیستی رفتند دو نکته قابل تأمل از سوی صهیونیست ها اعلام شد: اول؛ صهیونیست ها اعلام کردند این مسئله از قبل با نتانیاهو در میان گذاشته شده، وی از آن کاملا آگاهی داشته است. دوم؛ آنها گفتند طرفی که این جزایر را دریافت کرده، مورد وثوق صهیونیست ها است و آنها از این بابت نگرانی ندارند.
همه این امور زمانی رقم خورد که انتفاضه سوم در جریان بود. اعدام های میدانی از سوی سازمان های بین المللی و مردم مصر مورد اعتراض قرار گرفتند اما السیسی حتی یک بار اقدامات صهیونیست ها را محکوم هم نکرد. این در حالی است که همواره از زمان رسیدن به قدرت خود را حامی فلسطین معرفی کرده است. حال قضاوت با خوانندگان است که السیسی حامی فلسطینیان است یا صهیونیست ها؟
انتهای پیام/