فتوای رهبر انقلاب درباره حرمت اهانت به مقدسات دیگران اوج «بصیرت» است/ هیئت و بسیج ملازم یکدیگر باشند

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» ضرورت آسیب‌شناسی محتوای برخی از  مداحی‌ها در هیئتهای مذهبی،‌ مقابله با تحریفات تاریخ عاشورا، گفتمانی است که سالیان قبل علما و اندیشمندان بزرگ اسلام توجه ویژه‌ای داشتند تا جایی که شهید مطهری(ره) سه جلد کتاب با عنوان «حماسه حسینی» تألیف کردند و در آن ضمن بیان برخی معارف خوب امام حسین(ع) به برخی از تحریفات تاریخ عاشورا پاسخ دادند و راه برخی کج‎اندیشان را بستند.

با حجت‎الاسلام شیخ مهدی حسن‎آبادی، کارشناس مسائل مذهبی درباره این گفتمان  به گفت‎وگو نشستیم که مشروح آن را در ذیل می‌خوانید:

فحاشی به مقدسات دیگران زینت عترت(ع) نیست
تسنیم: برخی مداحان در رفتار و گفتار خود به بخشی از مقدسات سایر مذاهب کم‌توجهی و بی‌توجهی می‌کنند، به گمان شما پافشاری و اصرار آنها نسبت به این مسأله چیست؟

ابتدا باید ریشه را پیدا کنیم و دیگر اینکه فهم‎مان را نسبت به تبری جستن اصلاح کنیم. ما تولی و تبرا را باید به درستی معنا کنیم، بغض و تولی اصلاً اشتباه معنی شده است. بغض و دوستی این نیست که آدم در حرم علی‎بن‎موسی‎الرضا(ع) برود و شروع به لعن کند. در حالی که خیلی از اهل سنت که محب اهل‎بیت هستند در آنجا حضور دارند و زیارت می‎کنند. در مکان مقدسی که زمینه وجود دارد که بتوانیم با اخلاق خوب آنها را شیعه کنیم، چرا باید بداخلاقی کنیم؟ این با کجای سیره عترت(ع) سازگار است؟ به اسم محب بودن، فحاشی کردن که برای اهل بیت عصمت و طهارت(ع) زینت نمی‎آورد.

بله دشمن آمده یک چیز را در ظاهر به شما دارد نشان می‌دهد و یک چیز را هم در پشت پرده مخفی می‌کند. باید تاکید داشت که فتوای مقام معظم رهبری درباره حرمت اهانت به مقدسات اهل سنت کاملاً از روی بصیرت و مصلحت مسلمین است نه فقط شیعیان. از طرفی ایشان طبق سیره اجدادشان یعنی امامان معصوم(ع) برخورد می‎کنند و بنا بر اصلاح دارند نه تخریب.

اکنون در شرایطی هستیم که در ترکیه، همسایه کشورمان شبه‌کودتا صورت می‌گیرد و ناامنی‌ها ادامه دارد. در یمن، بحرین، لبنان، افغانستان، پاکستان و سایر کشورهای همسایه جنگ و درگیری است. در این شرایط حتی اگر به مصلحت شیعه نگاه کنیم، باید جلوی اهانت به مقدسات دیگران را بگیریم و تابع مطالبات رهبری و مراجع باشیم. اما خب عده‎ای هنوز در خواب غفلت هستند و زیر بار حرف حق نمی‎روند. به قول یک بزرگوار «جهان‎بینی تا نوک بینی» عده‎ای بیشتر از این را نمی‌بینند، پس درک نمی‌کنند.

تسنیم: برخی با یکسری روایات گزینشی توجیهاتی نسبت به این موضوع[اهانت به مقدسات سایرین] می‎آورند؛ در این باره چه می‌توان گفت؟

بله، عده‎ای به بنده می‎گویند اینجا روایت داریم که امام صادق(ع) فرموده است ما دستور می‎دهیم کوچک و بزرگ لعن بگویید. گفتم تو مجتهد هستی یا مقلد؟ اگر مجتهد هستی من هم از تو تقلید کنم؟ تو یک روایت می‌بینی در حالی که فقه و اصول نخواندی و صحت و سقم حدیث را نمی‎دانی. فقه و اصول ظرف و مظروف هم می‌شوند و یک فتوا از آن در می‌آید. مطمئن باش مقام معظم رهبری و سایر مراجع این روایت را دیدند و از من و تو بهتر بلد هستند. ما یک حکم اولیه و یک حکم ثانویه داریم. حکم ثانویه برای چنین مواقعی است. یک زمانی که زکات به شتر تعلق می‌گرفت، همه شترها را می‌فروختند و اسب می‌خریدند. مولا می‌گفت به اسب هم زکات واجب است. بعد اینکه آیا تنباکو حرام است؟ نه، اما یک جایی ماجرا به استعمار می‌کشد و عین چیزی را که حلال خداست، عالم زمانه یعنی میرزای کرمانی آن را حرام اعلام می‎کند. حکم ثانویه اینجاست. یعنی واقعاً امام علی(ع) با خلیفه اول و دوم با اشتیاق بیعت کرد؟ در تاریخ هست که ایشان به مصلحت جامعه مسلمین بیعت کرد. من احساس می‌کنم کسانی که الان اینگونه تعصب دارند، اگر در زمان مولا علی(ع) بودند، حضرت را متهم به سازش و تسامح می‌کردند.

تشخیص صلح و سازش با ولیّ جامعه است
از سوی دیگر امام حسن(ع) آتش‌بس داد و به نفع عموم مسلمین صلح کرد و یک جایی به نفع عموم مسلمین امام حسین(ع) قیام کرد. تشخیص اینکه در کدام مرحله صلح و یا قیام صورت بگیرد با ولیّ جامعه است نه من و تو. بعضی‌ها جای خودشان را با ولایت اشتباه می‌گیرند و فکر می‌کنند آنها باید حکم صادر کنند و ولیّ جامعه اجرا کند در صورتی که برعکس است. ای کسانی که صد سال در هیأت دارید لعن می‌کنید، الان صحنه سوریه و دفاع از حرم اهل بیت(ع) است، هم در آن تبرّی و هم تولی است. خب برو با جان و دل دفاع کن. اگر هم کشته شوی به بهشت می‌روی. منتها می‌بینیم ماجرا چیز دیگری است.

مدافع حرم جزئی از مدافع حریم عترت(ع) است

در واقع می‎توان گفت مدافع حرم جزئی از مدافع حریم است. خیلی از افرادی که قصد دارند هرطور شده به سوریه بروند و از حرم اهل بیت(ع) دفاع کنند، در واقع قصد دفاع از حریم را مدنظر دارند که دشمن به این حریمها دستبرد زده است. حال ما هم به نوبه خود باید در اینجا از حریم اهل‌بیت دفاع کنیم، از حریم مسلمین دفاع کنیم و بارفتارهای ناپسند تلاش شهدای حرم را گرامی بداریم.

هیئت و بسیج باید ملازم همدیگر باشند
تسنیم: مسأله دیگری که برخی هیئتها با آن مواجه هستند، عدم انسجام آنها با بسیج و مساجد محله است تا جایی که گویی خود را گروهی مستقل می‎دانند، در حالی که باید با یکدیگر تلفیق شوند و یک جبهه متحد شکل دهند؛ در این باره توضیح می‎فرمایید؟

اگر اعتقاد بسیجی ناب با اعتقاد هیئتی ناب تلفیق شود، یک شیعه ناب و مورد رضایت امام زمان(عج) تشکیل می‌شود. زمان جنگ چه چیزی غوغا می‌کرد؟ به هیچ وجه بحث تلفیق مطرح نبود، زیرا اصلاً این دو از همدیگر تفکیک ناپذیر بودند و متأسفانه الان شاهدیم برخی که تفکرات بسیجی ندارند و با انقلاب مسأله دارند، وارد هیئات شدند. خب معلوم است که چنین شخصی تمایلی به بسیج و مساجد ندارد. در زمان دفاع مقدس صادق آهنگران می‌خواند و آن شور هیئتی و آن شور حسینی به آن رزمنده القا می‌شد و چیزی مانند بمب اتم می‌شد. به آن رزمنده می‌گفتند اینجا میدان مین است، صد در صد شهید می‌شوی،  اما با افتخار روی مین می‌خوابد. یعنی هیئت  و بسیج لازم  و ملزوم  هم هستند. اگر بسیجی‌ها در آن هشت سال دفاع مقدس نبودند، اکنون هیئتی‌ها نمی‌توانستند کار بکنند اگر بسیجی‌های دوران دفاع مقدس نبودند الان روضه و هیئتی نداشتیم و نمی‌شد آزادانه روضه خواند. کجای دنیا را پیدا می‌کنید اینگونه آزادانه عزاداری کنند؟ در عراق چهار تا حسینیه می‌زنند، 10 انفجار کنار آن صورت می‌گیرد. مردم که به اربعین می‌خواهند بروند، کلی تمهیدات امنیتی مدنظر گرفته شده است.
از آن طرف اگر هیئت و روضه‌ها نبود، اصلاً این بسیجی‌ها برای دفاع از مملکت علوی ترغیب و تشویق نمی‌شدند، بنابراین بسیج و هیئت لازم و ملزوم هم هستند و تا زمانی که با حساب و کتاب این دو قشر را از هم جدا کنند و گاهی اوقات روبروی هم قرار بدهند ـ که این تقابل خیلی جاها به وجود آمده است ـ ما شکست می‌خوریم.

تسنیم: برپایی هیئتهای عزاداری امام حسین(ع) را مدیون شهدایی هستیم که طی هشت سال دفاع مقدس جانانه از اسلام و انقلاب اسلامی دفاع کردند و در این راه از مال و جانشان گذشتند درباره لزوم تداوم یاد و خاطره شهدا در هیئتهای مذهبی برایمان بگویید.

چند شب پیش یک شهید مدافع حرم آوردند و در آن مراسم عرض کردم امیرالمومنین می‎فرماید: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَخْفَى أَرْبَعَةً فِی أَرْبَعَةٍ أَخْفَى»؛ خدا چهار چیز را در چهار چیز مخفی کرده است. حضرت ضمن بیان برخی موارد، در ادامه فرمودند: «أَخْفَى وَلِیَّهُ فِی عِبَادِهِ فَلَا تَسْتَصْغِرَنَّ عَبْداً مِنْ عَبِیدِ اللَّهِ فَرُبَّمَا یَکُونُ وَلِیَّهُ وَ أَنْتَ لَا تَعْلَمُ»؛ خدا ولیّ و رفقای خودش را در بین بندگانش مخفی کرده است، هیچ کدام از بندگان خدا را کوچک نشمارید شاید همین ولیّ خدا باشد. نشانه ولیّ خدا در قرآن چیست؟ چرا الزاماً دنبال این هستیم که یکی را پیدا کنیم که دستی بر آتش داشته باشد، ریش بلند داشته باشد، کرامت و کشف و شهودی داشته باشد؟ یکی از نشانه‎های ولیّ خدا در قرآن این است: «أَیُّهَا الَّذِینَ هَادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ انَّکُمْ اَوْلِیَاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ؛ بگو اى کسانى که یهودى شده‏ اید اگر پندارید که شما دوستان خدایید نه مردم دیگر پس اگر راست مى‏ گویید درخواست مرگ کنید». شهدا مرگ را بازی گرفتند. چرا امام می‌گوید رهبر من آن طفل 13 ساله است که نارنجک به خودش می‌بندد و زیر تانک می‌رود؟ همان امامی که رعشه‌های انقلابی‌اش تمام دنیا را تکان می‌دهد. امام می‌گوید 50 سال عبادت کردید خدا قبول کند، اما وصیت‌نامه شهدا را بخوانید و ببینید حرف اینها چیست. به نظرم این جریان خیلی مهم است، لذا اینجاست که می‌گویم بسیج و هیأت لازم و ملزوم هم هستند. چرا نباید از شهدا گفته شود؟ اینها ولیّ خدا هستند؟ چرا شهدای مدافع حرم گفته شود اما باقی گفته نشود؟ خدا نگذرد از کسانی که می‌خواهند ما از شهدا بگذریم. یک مدتی رسم شده بود که اسم و نام شهدا را در حسینیه‌ها نزنیم؟ چرا نزنیم؟ دشمنان خوب  فهمیدند تا اسم شهدا و آرمان شهدا و افکار شهدا باشد خیلی از بساطهای آنها متزلزل است. اینکه می‌گویند نامی از شهدا نیاورید و عکس شهدا را نزنید، اصلاً بی‎خردی است. همان طور که فرهنگ اباعبدالله(ع) و انقلاب حسینی کار را به جایی می‌رساند که گاندی که در هند می‎گوید آرمان من آرمان حسین است، این را از او یاد گرفتم. تمام توان دشمن جدا کردن هیأت از بسیج است و تمام تلاش ما هم باید تلفیق این دو باشد.

انتهای‎پیام/