همراه با خدایان آقای کارگردان: بودا، سینما و «اینگمار برگمن»

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم٬ «عقل و احساس» با فیلمنامه اما تامپسون و بازی آلن ریکمن، کیت وینسلت، هیو گرانت و خود تامپسون در جشنواره های خارجی بسیار خوش درخشید. خرس طلای بهترین فیلم را از جشنواره برلین گرفت. جایزه بهترین فیلم بفتا را برد و در مراسم گولدن گلوب هم توانست بهترین فیلم درام شود. هر چند لی برای موفقیت در مراسم اسکار باید تا سال 2001 صبر می کرد.

در آغاز قرن جدید، هفتمین فیلم انگ لی، «ببر خیزان، اژدهای پنهان» از تایوان موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شد. پس از این موفقیت موج فیلم های جریان اصلی آمریکایی بود که به لی پیشنهاد می شد و او از میان آنها یکی از اولین فیلم های ابرقهرمانی دیزنی/ مارول را انتخاب کرد: هالک! اثری که در گیشه نسبتا خوب عمل کرد و شاید به نوعی راه را برای ادامه فیلم های ابرقهرمانی مارول هموار کرد. سال 2005 او با فیلم همجنس بازانه «کوهستان بروکبک» جایزه بهترین کارگردانی اسکار را به خودش اختصاص داد و جوایز بهترین فیلم بفتا، بهترین فیلم درام گولدن گلوب و شیر طلای جشنواره ونیز را هم برد. دو سال بعد او دوباره به خاطر یک فیلم جنسی دیگر شیر طلا را به خودش اختصاص داد. لی امسال فیلم «قدم زدن طولانی بین دو نیمه بیلی لین» را ساخته که یکی از شانس های فصل جوایز به شمار می آید. آخرین باری که لی در فصل جوایز موفق عمل کرد به سال 2009 بر می گردد که با «زندگی پای» توانست 4 جایزه اسکار، از جمله اسکار بهترین کارگردانی را در تقابل با استیون اسپیلبرگ به دست آورد. هر چند آن فیلم در نهایت موفق نشد عنوان بهترین فیلم اسکار را از آن خودش کند و آن جایزه به «آرگو» رسید.

اتفاقات زیادی در زندگی و کار انگ لی افتاده که هر کدام به تنهایی می توانند موضوعی برای بررسی در روز تولدش باشند. از تولد در روستای وابستگان ارتش چین که برای اقامت ارتشی ها و خانواده هایشان در دهه های 40 و 50 ساخته شده بود بگیرید تا مهاجرت خانواده اش به تایوان به خاطر جنگ های داخلی چین، تحصیل در آمریکا، فیلم ها و افتخارات متعدد او؛ اما انتخاب ما، ملاقات وی با اینگمار برگمن، کارگردان مشهور سوئدی است.

دهه ها قبل از آن که مردم جهان سوئد را با زلاتان ابراهیموویچ بشناسند، این اینگمار برگمن بود که نام کشورش را سر زبان ها انداخت. کارگردانی که سه بار فیلم هایش در دهه های 60 و 80 موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان شدند که دوتای آنها پشت سر هم بود و تا امروز تنها سوئدی برنده اسکار در این بخش به حساب می آید. بارها در ونیز، کن و گلدن گلوب ستایش شده و با اختلاف مهم ترین کارگردان سوئدی تاریخ است. «مهر هفتم»، «توت فرنگی های وحشی»، «پرسونا»، «سونات پاییزی» و «فانی و الکساندر» تنها تعدادی از فیلم های او هستند.

سال 2006 وقتی انگ لی، تنها یک سال پیش از مرگ اینگمار برگمان به ملاقات این فیلمساز سوئدی رفت، از تاثیر سینمای او بر خودش گفت. این که چطور یکی از فیلم های برگمن در دوره تحصیلش در تایوان باعث شد تا لی مسیر زندگیش را برای همیشه تغییر دهد. بعدها از این ملاقات هم به بزرگی یاد کرد. انگ لی می گوید در میانه ساخت یکی از فیلم هایش متوجه تاخیری در مرحله کارگردانی هنری اثرش می شود. پس از فرصت استفاده می کند و به ملاقات اینگمار برگمان می رود. او از این سفر با عنوان یک «زیارت روحانی» یاد می کند که کمک زیادی برای ساخت فیلمش کرد. می گوید وقتی پیش کارگردان سوئدی بوده، برگمان پرسیده که چطور با بازیگرانش رفتار می کند و لی هم پاسخ داده که به شدت با آنها سخت گیر است. اما برگمان به او گفته که تو باید به بازیگرانت عشق بورزی. انگ لی با اشاره به برخورد گرم برگمان با او می گوید او مرا مثل یک مادر در آغوش کشید که یک قدرت جادویی، شگفت انگیز و عجیبی داشت. لی، برگمان را مثل خدا برای خودش می داند و معتقد است فقط می تواند از آثار این فیلمساز سوئدی تاثیر بپذیرد. چرا که حتی جرات تقلید را هم ندارد.

البته انگ لی ظاهرا خدایان زیادی را می پرستد که برگمان فقط یکی از آنها است. یادمان نرفته که بعد از بردن جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم «زندگی پای» از خدای سینما تشکر کرد.

انتهای پیام/