حامد هوشیار تقدیر شد

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، شامگاه شنبه اول آبان، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوتان با اهدا لوح تقدیر از حامد هوشیاری به پاس نویسندگی و کارگردانی آثار دینی و ارزشیش طی سالهای گذشته تقدیر ویژه به عمل آورد.

سید عباس عظیمی، در این مراسم پرداختن حامد هوشیار به موضوعات ارزشی در آثاری همچون «سحرگاه سوم»،«یک از175» و «آخه اینجا نزدیک‌تره به خدا» را بیانگر روح متعهد او نسبت به ارزشهای جامعه بیان کرد.

حامدهوشیاری نویسنده و کارگردان عرصه نمایش، عضو انجمن نویسندگان و منتقدان خانه تئاتر است که سال گذشته نمایش «یک از175» اولین نمایش صحنه‌ایی را با موضوع شهدای غواص عملیات کربلای چهار به اجرا درآورد که با استقبال مخاطبان و اصحاب رسانه و مسئولان تئاتر کشور روبه‌رو شد. او اکنون نمایش «آخه اینجا نزدیک‌تره به خدا» را در خانه نمایش اداره تئاتر تا 7آبان ماه روی صحنه دارد. در این نمایش مجید علم‌بیگی به عنوان بازیگر و جلیل فرجاد، رضا بنفشه‌خواه و صفا آقاجانی به عنوان صداپیشه حضور دارند.

«قرارمان فصل خرما» مورد نقد قرار گرفت

چهارمین نشست از سلسله نشستهای «روایت صحنه» با محوریت نقد و بررسی نمایش «قرارمان فصل خرما» شنبه 1 آبان ماه، بعد از اجرای این نمایش و با حضور کارگردان و نویسنده اثر در تماشاخانه سرو برگزار شد.

در این نشست فرح آزادیان نویسنده نمایشنامه، رضا رمضانی، کارگردان نمایش و جواد روشن به عنوان منتقد به همراه یحیی نظری مجری و کارشناس برنامه حضور داشتند.

فرح آزادیان نویسنده نمایشنامه، اهمیت داستان «قرارمان فصل خرما» را در درجه اول نوشتن یک متن نمایشی در حوزه دفاع مقدس و ادبیات پایداری و در درجه دوم نشان دادن یک زن با اقتدار که در صدد آباد کردن شهرش است، عنوان کرد. او نخلستان را در این نمایش نماد شهر دانست که داس در آن کارکرد تفنگ در میدان جنگ را دارد. آزادیان در این باره گفت: «کسی در یک طرف ویران می‌کند و باید کسانی باشند که این ویرانی را با آباد کردن شهر و نخلستان از بین ببرند».

جواد روشن اظهارات نویسنده متن را در نمایش ملموس ندانست و قصاص را عنصر پررنگ این نمایش ارزیابی کرد. او درباره علت احتمالی تفاوت متن با نمایش گفت: «وقتی ما متن را از منظر اجرا می‌بینیم با یک دراماتورژ، کارگردان و نوع کارگردانی او مواجه هستیم. چه بسا که متن در دستان کارگردانان مختلف اجراهای مختلفی داشته باشند.»

این منتقد درباره پایان‌بندی نمایش گفت: «به نظر من آسیب متن پایان بندی آن است. در این نمایشنامه به خوبی مقدمه‌چینی می‌شود. گره‌افکنی ایجاد می‌شود. شخصیتها را می‌شناسیم و دامنه اطلاعات تماشاگر افزوده می‌شود؛ اما در فصل پایانی می‌بینیم که پایان نمایش شکل نمادین به خود می‌گیرد و خیلی بر اساس ابتدای نمایش که زمینه‌چینی آن ایجاد شده است پیش نمی‌رود و مخاطب را راضی نمی‌کند.» جواد روشن شیوه اجرایی نمایش را مناسب ارزیابی کرد و دکور در آن را گواه یک جغرافیای خاص دانست که دنیایی رئال را توصیف می‌کند. او همچنین معدل بازی بازیگران را مورد قبول ارزیابی کرد و از اینکه لهجه به کار گرفته شده توسط ایشان باورپذیر بوده ابراز خرسندی کرد.

رضا رمضانی در تأیید اظهارات منتقد این نشست، گفت:« وقتی متن به دست من رسید تا مرحله اجرا تغییراتی در آن رخ داد. نگاه اولیه متن همین گفته‌های خانم فرح آزادیان است؛ اما با تغییراتی که در متن به وجود آمد عملاً به سمت و سویی رفتیم که شما هم به آن اشاره کردید.»

«قرارمان فصل خرما» روایتگر داستان مادری است که بر سر دوراهی قصاص یا بخشش قاتل پسرش  قرار گرفته است. صابر سالها قبل در یک بگو مگو ، نزدیک‌ترین دوستش (ذبیح ) را به قتل رسانده و به این امر اعتراف کرده است. اکنون شرایط جنگ پیش آمده و موقع قصاص صابر فرا رسیده است . وصیت پدر ذبیح که به تازگی شهید شده است در همین ایام به دست مادر ذبیح می‌رسد که از قصاص صرف نظر کنید؛ ولی مادر رضایت نمی‌دهد. در ادامه مشخص می‌شود صابر از روی عذاب وجدان اعتراف کرده، در صورتی که قتلی صورت نگرفته است...

انتهای پیام/