گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم - «تیزیانا چاواردینی»، روزنامهنگار و پژوهشگر انسانشناسی فرهنگی ایتالیایی و سخنگوی دانشگاه اسلامی ایتالیا، در یادداشتی اختصاصی که در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است، برخی ابعاد پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و پیامدهای آن را واکاوی کرده است. در این یادداشت آمده است:
در نهایت پیروز کسی نبود که گمانش را میکردیم. به سختی میتوان باور کرد و دشوار بتوان پذیرفت که «ما در اشتباه بودیم». تمام تحلیلگران و بیشتر صاحبنظران سیاسی در ایتالیا از پیروزی هیلاری کلینتون مطمئن بودند. اما به جای آن امروز، یکی از ثروتمندترین مردان جهان رئیس جمهوری ایالات متحده شده است. مهم نیست که وی پیشتر به عنوان یک دیوانه، عیاش، نژادپرست، و اسلامهراس درنظر گرفته میشد، وی امروز رئیس جمهور است. و یک دوران جدید آغاز شده است.
بیشتر رسانهها و برخی سیاستمداران ایتالیایی به صراحت از رجحانشان نسبت به پیروزی کلینتون سخن گفتهاند، از آن جهت که سابقه کاریاش در سنا و وزارت خارجه را به عنوان یک امر ضمانتبخش در نظر میگرفتند. همچنین ایده حضور یک زن در رأس هرم قدرت هم موجب خشنودی مخاطبان ما میشد.
اما به جای آن، از امروز باید این مسئله را مفروض بپنداریم که جهان توسط رئیس جمهوری هدایت میشود که شناخت بسیار کمی از او وجود داد و آنچه که میدانیم نیز اغلب شایعاتی درباره زندگی خصوصیاش است.
وی نخستین رئیس جمهوری در تاریخ ایالات متحده است که هیچ تجربه سیاسی یا نظامی ندارد و الان خیلی زود است که بتوان یک چارچوب مشخص را درباره تلاشها و اقدامات آتی آقای ترامپ ارائه کرد. پیروزی وی یک نزاع سیاسی نبود، بلکه نزاع طبقاتی بود، نزاع طبقاتی با گروههای فرو دست، همچنین با طبقه متوسطی که از بحران خسته شده بود، افرادی با سطح تحصیلات کمتر و خیل عظیم مخاطبانی که شیفته و مفتون رؤیای آمریکایی شده بودند. این کار باعث شد که (جمهوریخواهان) اکثریت مجلس نمایندگان و سنا را کسب کنند، چیزی که از سال 1928 تاکنون رخ نداده بود. ترامپ نه تنها در مقابل بازیگران و قدرتهای مرتبط با کلینتون پیروز شد، بلکه در برابر رهبران حزب خودش، کسانی که ترامپ را در مقابل سرنوشتش رها کردند نیز پیروز شد.
با انتخاب ترامپ، بسیاری از ابعاد سیاسی در بسیاری از موقعیتها میتوانند دچار دگرگونی شوند. مطمئنا مهمترین آنها خاورمیانه است. راهبرد تغییر خواهد کرد، اما احتمالا نه به صورت فوری.
در حال حاضر، دست زدن به سیاست آمریکا در خاورمیانه و تغییر آن بهمعنای دست زدن به منافع استقرار یافتهای است که از سالیان پیش ایجاد شدهاند. تغییر جهت اقدامات ایالات متحده در خاورمیانه که حمایت اسرائیل و عربستان سعودی را دارد، در حاضر بسیار دشوار خواهد بود. سیاست آمریکا در خاورمیانه در دوره اولیه خود کم و بیش یکسان باقی خواهد ماند.
ترامپ گفته است که خواهان از بین بردن داعش است و در نتیجه نیازمند اتحاد با روسیه و همچنین ایران و حزبالله است، که خودشان برای کلینتون به مثابه اهداف بزرگی بودند. ترامپ ظاهرا به دنبال تقویت توافق با روسیه برای مبارزه مؤثرتر با تروریسم در سوریه و احتمالا آغاز یک سیاست نوین دوستی و همکاری با ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه است.
برای اروپا این چشمانداز نتیجه نامطلوبی در افزایش تنش تا سطح خطرناک را در پی خواهد داشت، آن هم در شرایطی که ایتالیا به طور ضمنی در حال کنار گذاشتن پروژههای جاهطلبانه همکاری با روسها است. انتخاب دونالد ترامپ میتواند نقطه عطف هشدار دهندهای در سیاست خارجی ایالات متحده باشد. تمامی فرضیهها محتمل هستند، اما همچنان به شدت نگران ایدههای آقای ترامپ درباره اسلام هستیم. اسلامهراسی و انتخابهای رئیس جمهوری جدید ایالات متحده که منتج از تحلیلهای وی درباره مشکلات جهانی و ناتوانی یک جامعه دچار هراس از مشکلات اقتصادی است، باعث شده است که انزواگرایی را در قیاس با آنچه از آن فاصله دارد، برگزیند.
به شخصه باور دارم که یکی از اولین گامهای آقای ترامپ باید همکاری با کشورهای مسلمان باشد، و نه فقط در مسائل اقتصادی، بلکه به شیوه فرهنگی برای بهبود تمایزی آشکار بین اسلامی که ابزاری برای تولید تروریسم بوده و ماهیت واقعی اسلامی به عنوان یک دین مسالمتآمیز. اگر آقای ترامپ بهجای سخنان پیشین خود مبنی بر «اسلام از ما متنفر است»، اعلام کند که «اسلام، صلح است» ریاست جمهوری وی طولانیمدتتر خواهد آورد.
انتهای پیام/