به گزارش باشگاه خبرنگاران تسنیم«پویا»، نشست خبری فیلم سینمایی«سارا وآیدا» امشب شنبه 16 بهمنماه با حضور مازیار میری، مصطفی زمانی، غزل شاکری، امیر عربی، همایون اسعدیان، احمد مرادپور و شیوا رشیدیان در کاخ سیوپنجمین جشنواره فیلم برگزار شد.
مازیار میری کارگردان این فیلم سینما صحبتش را با این سخن آغاز کرد که از مدیر تولید خواسته بز شاخداری پیدا کند و او نتوانسته است چون شورای شهر بعد از حادثه پلاسکو اقداماتی کرده است. او گفت می خواست کمپین شاخ بز راه بیاندازد.
وی به عدم توجه به بهزاد فراهانی و راه ندادن او به کاخ جشنواره اعتراض کرد و گفت دوست نداشتم بابت این رفتار به این نشست بیایم.
میری در انتقاد از انتخاب بازیگران گفت: شانس خوب من بوده که بهترینها در کنارم بود. شخصیتهای مرد سخت بودند و یکی از سختترین شخصیتها نقش سعید بود و اگر من جای زمانی بودم این نقش را انتخاب نمیکردم. در مورد چنگیزیان دوست داشتم او شخصیت سردی را باز کند و به نظر من توانست آن را ایفا کند.
مازیار میری در نقد ضعف فیلمش بیان کرد: نظر شما محترم است ولی من فیلمم را دوست دارم.
اسعدیان نیز در نقد انتقادها گفت چه فضای بدی است که برای نقد باید عذرخواهی کرد.
وی افزود: ما وقتی فیلم میسازیم درست مثل پرتاب یک نیزه است که تشخیصش در اینجاست. البته سلیقه نیز شرط است. باور من بر این است ما فیلم آبرومندی ساختیم و میری میتوانست پایانی بسازد که برایش سوت و کف بزنند ولی من و میری مصمم بودیم چنین نشود. در جامعه که سیر نزولی را طی میکند حتی اگر شعار هم در پایان فیلم وجود دارد برای من خوشایند است. ناامید نباشید، در اطرافمان حسابی ناامیدی هست و بهتر است آن را رشد ندهید.
وی تاکید کرد فیلم ما در زمان خودش معنا دارد و نمیگویم ده سال بعد دیالوگهایش را از حفظ دارند.
امیر عربی در انتقاد از ساختگی بودن فیلمنامه، تصریح کرد: اساساً فیلمنامه نویس از ایجاد حادثه در گره گشایی منع شده است و در سینمای پست مدرن البته شکسته شده است. فکر نمیکنم برای فیلمی که زیر متن جبر و اختیار دارد که شخصیت بر سر دوراهی انتخاب است اتفاقات جبری برای چنین درامی اشکال ندارد، شخصیت پردازی از نظر من آن است که نقاط منفی و متناقض با نقاط مثبت باید در خدمت درام باشد.
میری درباره انتخاب متن و دانستن پایان اظهار کرد: پایان مشخص بود اما در زمان فیلمبرداری دو ایده داشتم که امضا کند و سیر داستان به سمت گناهکاری آیدا باشد و در پلان آخر میان مردم گم شود. ایده دوم آن است که در فیلم است. هر دو پایان را رفتم و این شک بین من و اسعدیان بود. در انتها احساس کردیم بگویم امیدی وجود دارد و مردم هنوز پای کارشان میایستند.
وی افزود: شاید واقعیت جامعه چیز دیگری باشد ولی ما فکرم کردیم میتوان نقطه امیدی ایجاد کنیم.
میری در انتقاد خبرنگاری مبنی بر سیاه نمایی در سینما گفت: شرایط حاکم بر جامعه جدا از جامعه ما نیست، شرایط به نوعی است که بی اخلاقی نهادینه شده است. وقتی میخواهیم درباره امید حرف بزنیم سخت است و گویی شعارزده است.سینمای ایران در حال تلاش است تا امید خلق کند ولی قبول کنید شرایط خوب نیست و ما به عنوان فیلمساز باید اینها را ثبت کنیم و البته نیاز است روزنه هایی ایجاد کنیم.
عربی درباره افت روایی فیلم بیان کرد: قرار ما بر این بود که فیلمنامهای سه پردهای باشد که پرده سوم آن کوتاه است. قرار بود فیلمنامه سرراست باشد.
انتهای پیام/