به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، جواد خیابانی در اقدامی تأسفآور در گزارش بازی پریشب یوونتوس و بارسلونا، بیاطلاعی و ناآگاهی گزارشگران فوتبال از مسائل مهم سیاسی و اجتماعی را به رخ مخاطبان کشید و داغ دل دوستداران شهید ادواردو (مهدی) آنیلی را تازه کرد.
خیابانی در این گزارش چندین بار و پس از هر بار گلزنی یوونتوس که دوربینها جایگاه ویژه را نشان میداد، با شکوه تمام از خانواده آنیلی اسم میبرد (آنیلیها همه هستند کوچک و بزرگ و نوه و...) بیآنکه بداند – و امیدواریم ندانسته باشد- که این خانواده روی خون شهید شیعه ادواردو آنیلی بنا شده است. شهیدی که به دست صهیونیزم بینالملل ترور شد تا ثروت افسانهای خانواده آنیلی را فرزند مسلمان شده این خانواده به ارث نبرد.
اشارات پیدرپی این گزارشگر به حضور خانواده سرشناس آنیلی به عنوان صاحبان باشگاه یونوتوس برای دوستداران شهید آنیلی بازی فوق را تحتالشعاع قرار داد، گویی وظیفه معرفی این خانواده ایتالیایی به عهده آقای گزارشگر است که هر بار با نمایش تصویر مالکان باشگاه با هیجان به تعریف آنها بپردازد.
ادواردو مظلومانه و درحالی که انواع تهمتها به او وارد شده و هنوز هم ادامه دارد، به شهادت رسید. اکنون بعد از 15سال از شهادت ادواردو چندین کتاب در خود ایتالیا به دست روزنامهنگاران مشهور منتشر شده که به صورت تحقیقی اذعان میدارند ادواردو به خاطر به چنگ آوردن میراثش به قتل رسیده است. او مولتیمیلیاردر ایتالیایی بود که به دیدار امام خمینی رفت و امام پیشانی او را بوسید و تصویر حضورش در نماز جمعه تهران و نماز خواندنش در صف اول پشت سر حضرت آیتالله خامنهای خود گویاست. جرم ادواردو (مهدی) آنیلی این بود که شیعه شده بود و میخواست به ایران بیاید تا در انقلاب اسلامی ثروتش را سهیم کند. در مستند ادواردو نیز میبینیم که حسین عبداللهی میگوید دوستان ایرانی به ادواردو میگفتند تقیه کن و به قول معروف یکی به میخ و یکی به نعل بزن اما او میگفت من عاشق امیرالمؤمنین هستم و نمیتوانم لحظهای حقانیت امام علی را انکار کنم.
رضا برجی، کارگردان و مستندساز که رکورد عکاسی جنگ دنیا را دارد و دوست و همراه شهید آوینی هم بوده است در مصاحبهای با بیان خاطراتش با ادواردو میگوید: ادواردو میگفت من اگر الان شیعهام، شیعه بودنم را به سختی نگه داشتهام الان هم که اینجا آمدهام از مراقبینم فرار کردهام و قالشان گذاشتهام.
اما در روز میلاد امام علی آنچنان از خانوادهای که هیچ ربطی به ادواردو ندارند با عنوان آنیلیها یاد شد که انگار مخاطب فوتبال ما باید آنها را به عنوان اسطوره در حوزه فوتبال بشناسد، آن هم کسانی که ادواردو را به شهادت رساندند تا به ناحق وارثش باشند و نام فامیلیشان را هم برای این وراثت نامیمون عوض کنند؛ خانوادهای که پدرشان یعنی داماد آنیلیها متهم اصلی قتل ادواردو است. آلن الکان پسر یکی از مقامات ارشد صهیونیست فرانسه که به عنوان داماد تنها دختر خانواده آنیلی فرزندانش همه میراث این خاندان را به ارث بردند به گفته دوستان ادواردو از همان زمان که او را شهید نکرده بودند خودش میگفت میخواهند من را به قتل برسانند.
بهیاد داریم چند سال قبل که مراسم یادبود ادواردو با برنامه نود همزمان شده بود در تماسی تلفنی از مسئولان آن برنامه خواستیم تا در صورت امکان به نام ادواردو به عنوان مالک باشگاه یوونتوس که البته 10سال در دهه 80 میلادی هم مستقیماً مدیریت باشگاه را در دست داشته است در حد یک تسلیت و یادآوری اشاره بشود که مسئولان برنامه گفتند این موضوع به بسیج دانشآموزی مرتبط است نه برنامه ورزشی نود!
در هر صورت از اندیشههای سکولاریزه در فوتبال انتظار خاصی نیست اما بد نیست مسئولان و گزارشگران پیشکسوت در این حوزه اطلاعات خود را درباره مسائل اعتقادی و مهم تاریخی بالا ببرند که بدانند مالک اصلی این باشگاه جوان شیعهای بوده است که مالکان غاصب فعلی آن به جرم شیعه بودن اموالش را تصاحب کردند تا اینقدر در توصیف و معرفی آنهایی که شایسته تعریف نیستند در رسانه ملی و برای مخاطب جوان و نوجوان اسطوره نسازند.
منبع: روزنامه جوان
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانهها