به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سیل در شمالغرب کشور خسارات زیادی را بههمراه داشته است. بیش از 40 کشته در بارشهای اخیر آماری است که در دنیای امروز که با ابزارهای پیشرفته میتوان بروز بلایی طبیعی نظیر سیل را پیشبینی کرد، قابل پذیرش نیست.
مسوولان تلاش میکنند که تلفات گسترده سیلهای اخیر را بهدلیل عدم توجه مردم به هشدارها اعلام کنند؛ گروهی دیگر نیز معتقدند که نابخردی انسان در مواجهه با طبیعت و تخریب محیطزیست و حذف پوشش گیاهی زمینه تشدید بروز سیل در کشور را فراهم کرده است. هر بار که سیل میآید سازمان هواشناسی تلاش میکند با رجوع به آرشیوش اثبات کند درباره احتمال وقوع سیل هشدار لازم را داده است اما مساله اینجاست که هشدارهای سازمان هواشناسی از دقت لازم برخوردار نیستند.
از میان چندین و چند هشداری که در زمینه سیل به مردم داده میشود، فقط یکی محقق میشود و در چنین شرایطی طبیعی است که مردم به هشدارهای گاه و بیگاه سازمان هواشناسی در زمینه بروز سیل وقعی ننهاده و با وجود بارشهای سیلآسا، به روند عادی زندگی خود ادامه دهند و حتی در کنار رودخانه عکس سلفی بگیرند!
آنچه از بازبینی فیلمها و تصاویر منتشر شده در رسانههای گروهی قابل درک است، این است که مردم ایران اساساً نمیدانند در مواجهه با پدیدهای نظیر سیل، چگونه باید رفتار کنند. در سیلهای مختلفی که سال گذشته نیز رخ داد، شاهد صحنههایی بودیم که نشاندهنده ناآگاهی مردم در مواجهه با سیل بود.
وقتی مردم به روی پلی که سیلاب از روی آن میگذرد، تجمع کرده و عبور سیل را نظاره میکنند، بدون اینکه حتی یک درصد احتمال دهند که پل بهعنوان سازهای انسان ساخت ممکن است تاب و تحمل فشار سیلاب را نیاورده و تخریب شود، نشان میدهد که به مردم نیاموختهایم که در صورت بروز این شرایط، باید از سازههای خطرساز دوری کرده و به نقاط مرتفعتر بروند. بارها شاهد بودیم که در زمان بروز سیل، مردم با اتومبیل به دل رودخانهای که بعد از بارشهای شدید تبدیل به محل عبور سیل شده میزنند و قصد عبور از یک رودخانه خروشان را دارند.
بنابراین مردم نمیدانند که یک اتومبیل پراید، تاب و تحمل فشار سیلاب را نداشته و به سادگی در اثر برداشتی غلط از مقاومت اتومبیل، متاسفانه جان هموطنانمان از دست میرود. در سیلاب اخیر پسر بچهای 12 ساله تلاش میکند با دوچرخه از سیل بگذرد و مردم به جای اینکه به او تذکر بدهند که امکان عبور با دوچرخه از سیلاب وجود ندارد، فقط به فیلم گرفتن از مرگ وی بسنده میکنند.
همه این رفتارها نشان میدهد ما نه تنها مدیریت بحران را به درستی بلد نیستیم، بلکه راههای پیشگیری از برخی فجایع را نیز به جامعه آموزش ندادهایم. مردمی که نمیدانند هر سازه یا وسیلهای مقاومت خاصی داشته و قادر نیست در برابر سیلاب مقاومت کند، مردمی که نمیدانند سیل بلایی طبیعی است که باید برای جلوگیری از خسارات آن، فقط جانت را برداشته و بگریزی، رفتارهایی از خود بروز میدهند که تبعات آن کل کشور را درگیر میکند.
وقتی به مردم آموزش داده نمیشود که در زمان بروز سیلاب از نظر زمانی در هر منطقه چقدر فرصت فرار دارند، سبب میشود گروهی تصور کنند که میتوانند حتی اتومبیلهایشان را هم از گزند سیل حفظ کنند و تلاش برای حفظ مال، منتهی به از دست رفتن جانشان میشود.
یا کسانی که نمیدانند در زمان بروز سیلاب، چه شعاعی حریم ایمن آنهاست، در کنار سیلاب خروشان سلفی میگیرند تا موجهای آبی که زیر پایشان را خالی میکند، آنها را به کام مرگ بکشاند. اگرچه مسوولان تلاش میکنند که خسارات ناشی از سیل اخیر را بهدلیل رفتارهای غلط مردم معرفی کنند اما باید همین متولیان، به این پرسش پاسخ بگویند که چه کسی مسوول آموزش جامعه است و چرا تا کنون جامعه از چنین آموزشهایی محروم بوده است؟
فعال محیطزیست
منبع: صبح نو
انتهای پیام/