به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، محققان سحابی موسوم به Perseus را که در فاصله 600 سال نوری قرار دارد و بستر تشکیل ستارگان زیادی است، مورد بررسی قرار دادند و پس از ادغام مجموعه هایی از اطلاعات حاصل از مشاهدات مختلف، توانستند 19 سیستم دو ستارهای و 45 سیستم تک ستارهای را شناسایی کنند. سن تمام ستارهها در سیستمهای دوستارهای که ستارههای آن بیش از 500 واحد فضایی (AU) از یکدیگر فاصله دارند، کمتر از 500 هزار سال است، در حالی که ستارههایی با سن بین 500 هزار تا یک میلیون سال فاصله کمتری در حدود 200 واحد دارند.
محققان هنوز معنای دقیق این پدیده را نمیدانند؛ اما مطمئن هستند که اتفاقی نیست و باید اسراری را درباره نحوه شکلگیری سیستمهای دوستارهای بیان کند.
محققان برای یافتن پاسخ، یک مدل کامپیوتری از سناریوهای مختلف تهیه کردند. اما تنها یک سناریوی منطبق با مشاهدات به دست آمد. تمام ستارههایی که جرم آنها در حدود جرم خورشید است، حیات خود را در قالب یک سیستم دوستارهای آغاز کردهاند. به مرور زمان حدود 60 درصد از این ستارهها به اندازهای از یکدیگر فاصله گرفتهاند که هرکدام یک سیستم سیارهای مستقل را تشکیل دادهاند. اما 40 درصد باقیمانده در نزدیکی هم باقی مانده و سیستمهای دوستارهای فشردهتری را شکل دادهاند.
بر اساس این یافتهها احتمالا خورشید نیز دارای یک ستاره دوقلو است که از آن فاصله گرفته و اکنون جایی در کهکشان راه شیری است.
محققان در تلاشند تا با استفاده از مدل کامپیوتری خود، اطلاعات به دست آمده از سحابیهای دیگر را نیز مورد بررسی قرار دهند تا از کارآیی آن اطمینان حاصل کنند.
منبع:ایرنا
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها