به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، بیکاری خطر بروز آسیبهای اجتماعی را بالا میبرد، ازدواج جوانان را به تاخیر میاندازد و همواره خطر اعتیاد جوانان بیکار را تهدید میکند. بنابراین میتوان گفت بیکاری مادر بسیاری از مشکلات جامعه است و مانع بروز استعداد و توان نیروی کار جوان کشور میشود.
بالا رفتن نرخ بیکاری جوانان زنگ خطر شیوع اعتیاد را در کشور به صدا در آورده است زیرا نبود فرصت شغلی برای افراد سالم و معتاد سخت و زیانبار است و میتواند عامل بسیاری از ناهنجاریهای اجتماعی از جمله اعتیاد باشد.
شهرام 37 ساله که به گفته خودش از 6 سال پیش گرفتار اعتیاد شده است عامل اصلی روی آوردن به مواد مخدر را «بیکاری» میداند و میگوید: شغلی نداشتم و برای فرار از فشارهای خانواده و غرغرهای آنها به بهانه یافتن کار از خانه بیرون میآمدم و با رفیقهایم روز را میگذراندم، به مرور مرا وارد جمعهایی کردند که مواد مصرف میکردند و به من هم برای فرار از فشار عصبی پیشنهاد مصرف دادند.
سرش را پایین میاندازد و میگوید: روزهای اول موادم را همین دوستان تامین میکردند اما وقتی کاملا گرفتار اعتیاد شدم اگر مواد نداشتم مرا به جمع خودشان راه نمیدادند و چون شغلی نداشتم مجبور بودم از راههای دیگر مثل فشار به خانواده و دزدی خرج موادم را تامین کنم.
سینا 27 ساله که در 23 سالگی اولین تجربه مصرف مواد مخدر را داشته است میگوید: بیکار بودم به همین دلیل برای گذراندن وقتم با دوستانم به یک پارک که روبهروی منزلمان بود میرفتم. وقتی از بیکاری و نداشتن آینده مشخص و فشار عصبی که بیکاری به من وارد کرده با دوستانم صحبت میکردم به من پیشنهاد مصرف مواد را دادند که برای چند ساعت از این فشار عصبی راحت شوم.
سلطانی، مدیر یکی از مراکز ترک اعتیاد شیراز میگوید: بیشتر مراجعهکنندگان ما در مشاورههای روانشناسی بیکاری را یکی از دلایل رجوع به مواد معرفی میکنند و در برخی موارد مراجعهکنندگانی که از نظر خانوادگی، تحصیلات و غیره مشکلی ندارند بیکاری را تنها علت مصرف مواد میدانند.
وی میگوید: بیکاری نه تنها افراد غیرمعتاد جامعه را تهدید و بستر روی آوردن آنها به مواد مخدر را فراهم میکند بلکه بیشتر بهبودیافتگان نیز به دلیل نبود فرصت شغلی بار دیگر لغزش میکنند و به مواد مخدر روی میآورند.
سلطانی میافزاید: این افراد بعد از پاک شدن از اعتیاد نیاز به حمایت از سوی خانواده و پذیرش اجتماع برای یافتن شغل مناسب دارند اما متاسفانه به دلیل داشتن سابقه اعتیاد کمتر کسی به آنها اعتماد میکند و همین مسئله سبب شده که درصد بازگشت دوباره آنها به موادمخدر بسیار بالا رود.
بیکاری مهمترین عامل لغزش 95 درصد بهبودیافتگان
مسعود رضایی، نائب رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، دلیل اصلی بازگشت 95 درصدی معتادان بهبودیافته را بیتوجهی به اشتغال و عدمپذیرش آنها از سوی خانواده و جامعه میداند و میگوید: جامعه نسبت به معتادان بهبود یافته نگاه خوبی ندارد بنابراین این افراد با محدودیتهایی در زمینه اشتغال روبهرو میشوند و همین طرد از سوی اجتماع و خانواده سبب سردرگمی و روی آوردن مجدد آنها به اعتیاد میشود.
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی معتقد است که اگر اشتغال افراد بهبودیافته از سوی دستگاههای متولی ایجاد اشتغال مورد توجه قرار گیرد تمایل این افراد به بازگشت دوباره به سمت مواد مخدر کاهش چشمگیری خواهد یافت.
وی با تاکید بر ضرورت ایجاد اشتغال پایدار برای افراد بهبودیافته و چشمپوشی از گذشته این افراد، میگوید: ارگانهایی مانند کمیته امداد و بهزیستی که امر رسیدگی به محرومان و نیازمندان جامعه را بر عهده دارند وارد عمل شوند و در حوزه فعالیت خود مشاغلی را برای معتادان بهبود یافته ایجاد کنند.
ایجاد اشتغال؛ سوت پایان درمان اعتیاد
پرویز افشار، معاون دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر گفته است: سازمانهای غیردولتی قدمهای اساسی در حوزه مبارزه با مواد مخدر برداشتهاند و توجه زیادی به حوزههای کاهش آسیب، حرفه آموزی، توانمندسازی و اشتغال دارند که باز هم باید توجه بیشتری شود چرا که فرد بهبودیافته در جامعه پس از تحمل سختیهای فراوان در قدم اول پس از پاکی، مشکل امرار معاش خواهد داشت که باید چرخه آخر درمان برای این افراد تکمیل شود.
با توجه به اینکه دولت به تنهایی توانایی ایجاد اشتغال برای افراد بهبودیافته را ندارد لازم است که سازمانهای مردمی که در امر کارآفرینی فعالیت دارند به کمک دولت بیایند و با برگزاری دورههای حرفهآموزی و جذب این افراد در فعالیتهای مفید بار اجتماعی اعتیاد و بیکاری را از روی دوش جامعه بردارند.
انتهای پیام/