به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، هرساله با آغاز سال تحصیلی جدید اگر کمی پای حرف کودکان بنشینیم همگی از آرزوهای کوچک و بزرگ خود خواهند گفت بعضی میگویند میخواهیم در آینده مهندس، پزشک و یا پلیس شویم و بعضی آروزهای شیرین دیگری در سر دارند و اما همگی یک رویای مشترک در سر دارند و آن موفقیت ایران عزیز و سربلندی این کشور است.
اما آغاز رسیدن به این آرزوها گامهای کوچکی است که برای رفتن به مدرسه برمیدارند در این بین کودکان استان کهگیلویه و بویراحمد نیز با شروع سال تحصیلی رهسپار مدرسه میشوند تا رویاهای کودکانه خود را تحقق بخشند اما هرساله باید به علت محرومیت یا از نبود معلم و یا در حسرت سرپناهی برای تحصیل رنج ببرند و این بار قرعه این محرومیت به نام دانش آموزان روستای " دو آب" بخش مارگون افتاد تا علاوه بر طعم تلخی فقر طعم نبود آموزگاری مهربان را نیز بچشند.
با گذشت 22 روز از آغاز سال تحصیلی دو دختر و دو پسر به نامهای عارفه چرخ زن، علی رضا چرخ زن، نازنین الیاسی و ابوالفضل چرخ زن از اهالی روستای دوآب واقع در 5کیلومتری بخش مارگون چشم انتظار دیدار معلم هر روز در جاده ورودی روستا مینشینند تا شاید سایه یار مهربان را از دور ببیند و برق چشمانشان به جمال آموزگار خود روشن شود؛ اما این تنها بغض و حسرت این چشمهای آینده ساز این منطقه نیست بلکه نبود سرپناه و کلاس درس درد دیگر این دانشآموزان است و حال که آموزگاری هم به منطقه اعزام شود باید این دانشآموزان و معلم در کلاسهای بدون سقف و زیر آفتاب سوزان به امر تحصیل بپردازند.
مادر یکی از این دانشآموزان به خبرنگار تسنیم میگوید: دخترم هر روز صبح مانتو میپوشد و کیفش را به دوش میگذارد و به سرجاده میرود و هرچه به او میگوییم معلم ندارید میگوید نه معلم امروز حتما میآید و ساعتها در زیر نور آفتاب به جاده خیره میشود و ظهر از خستگی به خانه برمیگردد و اکنون 22 روز است که این کار را هر روز تکرار میکند.
وی افزود: تاکنون چندین بار نیز به آموزش و پرورش مارگون مراجعه کرده و جواب قانع کنندهای به ما داده نشده و ما همچنان نمیدانیم که تکلیف فرزندانمان در سال جاری چه میشود.
بعضی از دانشآموزان هر روز با خودروهای لوکس والدین تا جلوی مدرسه همراهی میشوند و با انواع خوراکیها و تغذیه رنگارنگ زنگهای تفریحی را سپری میکنند و در پایان سال هم میبینیم خروجی خوبی ندارند و نازشان خریدار دارد و روز از نو و روزی از نو اما اینجا شاید عارفه، نازنین یا ابوالفضل علی رغم لباسهای مندرس و چهرههای خاکی دل و آرزوهای بزرگی دارند و تنها خواسته آنها یک معلم و سرپناه کوچکی است تا شاید باتوجه ذوق و استعدادی که دارند امیدی برای ساخت آینده ایران باشند.
در هر صورت مسئولان نظام اسلامی سوگند یادکرده اند که برای خدمت به مردم و ملت خود از هیچ تلاشی فروگذاری نکنند وامید است مسئولان آموزش و پرورش استان باوجود تلاشهای گستردهای که در این حوزه داشتند این روستا و کودکانش را نیز از یاد نبرده باشند و هرچه زودتر نسبت به اعزام معلم و ساخت مدرسه در این منطقه اقدام کنند تا محرومیت جغرافیایی مانع از محروم ماندن از رویاهای امیدهای آینده این کودکان نشود.
علی رغم تماسهای مکرر خبرنگار تسنیم با هادی زارع پور مدیرکل آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد وی حاضر به پاسخگویی نشد.
گزارش از سیده زهرا موسوی
انتهای پیام/