به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، آیت‌الله سبحانی در همایش ملی بررسی آرای تفسیری آیت‌الله معرفت که  ظهر امروز در سالن اجتماعات پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامی دفتر تبلیغات اسلامی در قم برگزار شد، در پیامی به این همایش ، بابیان اینکه خدای متعال در قرآن ارزش انسان را دو چیز بیان کرده است کمال و علم دانش اظهار داشت: خدای متعال ارزش خاصی برای گروه عالم و فرهیختگان  از اهل علم قائل است و برای آن‌ها مقام عالی را درنظرگرفته است.

مرجع تقلید شیعیان افزود: همایشی که برای این عالم فاضل برگزارشده  در حقیقت نشان از جایگاه علمی اوست؛ خدا توفیقاتی  به ایشان داده بود که توانست در قلمروهای متعدد علوم قرآنی مباحثی را بنویسند وگام مؤثری در قلمرو علوم قرآنی بردارد به‌طوری‌که دیگران چنین قدرت علمی را نتوانند از خود بروز دهند.

وی بابیان اینکه آیت‌الله معرفت مستقیماً علوم قرآنی را در چند جلد تحت عنوان التمهید منتشر کرد و از خود به یادگار گذاشت افزود: دیگر خدمات ایشان تفسیری روایی است که بسیار ارزشمند است و ایشان احادیثی که در باب تفسیر از مذاهب مختلف آمده است  همه  را در یکجا جمع کند و موفق شد به نگارش دربیاورد هرچند چاپ آن به تأخیر افتاد و بعد از رحلت ایشان به چاپ رسیده است، ولی این کار مهم را صورت داده‌اند که دیگر اندیشمندان نتوانسته‌اند چنین کار مهمی را انجام دهند.

آیت‌الله سبحانی گفت: خدمت سوم که علامه داشتند همراهی با امام راحل در نجف بود، ایشان در کنار امام راحل بود و مباحث امام راحل را ترجمه می‌کرد و در اختیار مردم و جامعه علمی قرار می‌داد و این  خدمت به انقلاب بود و من مقام علمی ایشان را بالاتر از این می‌دانم که در سخنرانی چند دقیقه بخواهم  از مقام ایشان  سخنی بگویم.

وی بیان کرد: این همایش باعث می‌شود جامعه علمی با جایگاه علمی ایشان آشنا و به سمت کسب علم  حرکت و به سمت  تعلیم علومی دینی روی بیاورند.

 مرجع تقلید شیعیان جهان تصریح کرد: یکی دیگر از خدمات ایشان این است که مستشرقین 200سال اتاق فکر دارند تا پایه‌های دین را متزلزل کنند و اساس شکل‌گیری اتاق فکر مستشرقین برای همین است، ولی ایشان با دقت کامل شبهات آن‌ها را تحت عنوان شبهات و حدود جمع‌آوری کرد و توانست المتهید و شبهات و حدود را منتشر کند.

آیت‌الله سبحانی به آشنایی خود با آیت‌الله معرفت در نجف اشاره‌کرده و عنوان کرد:در نجف باهم در ارتباط بودیم و یکی از همکاری‌های  علمی ما همان نوشتن شبهات و حدود بود که درجایی لازم است در مورد آن بحث کرد.

انتهای پیام/