به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری تسنیم، یکی از مهمترین معضلاتی که در مورد زلزله مغفول باقی مانده و در عین حال یکی از فجیعترین بخشهای داستان زلزله تهران خواهد بود، وجود جمعیت 50 تا 70میلیونی موشهای مهاجم ساکن در لایههای زیرین زمین پایتخت بوده که پس از آلودگی هوا به عنوان دومین معضل زیستمحیطی این شهر شناخته میشود. موضوعی که به تازگی به یکی از دغدغههای مهم برخی مسئولان مدیریت بحران تبدیل شده است.
موشهای قهوهای میتوانند تا 25سانتیمتر بزرگ شوند، وزن نوع نرشان به 300 گرم هم میرسد؛ هر چند نمونههایی از آنها هستند که تا 900 گرم سنگین شدهاند وحتی به یک کیلوگرم هم رسیدهاند. این موشها هم حس بویایی بسیار تکامل یافتهای دارند و هم شنواییشان بسیار قوی است. چرخه غذایی موشها بیشتر شامل آن چیزهایی است که پیدا میکنند؛ باقیمانده غذای آدمها، دانهها و مانند آن، با این حال دیده شده است موشهای قهوهای که در حاشیه رودها زندگی می کنند ماهیهای کوچک را هم شکار میکنند و میخورند.
بیتردید با فرونشست زمین همزمان با وقوع زلزله که با پیشبینی جمعی از کارشناسان به دلیل وجود چاههای عمیق، ممکن است زلزلهزدگان را تا هزاران متر به زیر زمین بکشد، آنها را با موجی از حمله این موجودات موذی مواجه خواهد ساخت.
وجود این مشکل در حالی به نگرانیهای موجود دامن میزند که تاکنون اجرای هیچ کدام از طرحها و برنامههای شهرداری در جهت مبارزه با افزایش جمعیت موشهای پایتخت موفقیتآمیز نبوده است.
سیاست ناکارآمد شهرداری در کنترل جمعیت موشها
هرچند این اقدامات بیشتر در قالب طعمهگذاری، سمپاشی، موشگیری با تفنگ بادی و مسدود کردن کلونی موشها با رزین وارداتی صورت گرفته، که نه تنها موشها را از بین نبرده است، بلکه بدن آنها را در مقابل مواد تشکیل دهنده سمها نیز مقاوم ساخته است.
از طرف دیگر در زمان زلزله یکی از مهمترین دغدغه های مسئولان و متولیان مقابله با بحران، کنترل بیماری های واگیردار هستند، حال این موضوع بسیار قابل توجه و اهمیت است که بیرون آمدن جمعیت میلیونی موش ها در تهران همزمان با زلزله، زمینه ساز بروز بیماری هایی از جمله طاعون خواهد شد که همین مسئله جان هزاران نفر از شهروندان را تهدید خواهد کرد.
رئیس اداره حفاظت محیطزیست استان تهران در مورد سرنوشت موشها بعد از وقوع بحرانها و خطراتشان برای مردم زلزلهزده گفته است: «قطعا اگر بحرانی رخ دهد، این موجودات میتوانند از عوامل تشدیدکننده خسارات باشند و حتی میتوانند برای افرادی که زیر آوار مانده و زخمی میشوند، مشکلات بسیاری را به وجود آورند.»
به گفته مسئولان سازمان محیط زیست استان تهران، موشها عامل انتقال خیلی از بیماریها هستند و بر اساس اعلام وزارت بهداشت و درمان در این رابطه حدود30 بیماری هست.
در همین زمینه عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با تاکید بر اینکه وجود جمعیت گسترده موش در پایتخت یکی از مهمترین معضلات آشکار این شهر است، میگوید: «موشها در سطح شهر تهران به طور گسترده پراکنده بوده و به صورت مداوم نیز در حال زاد و ولد هستند که این امر نه تنها در زمان وقوع زلزله بلکه در سایر برهههای زمانی هم میتواند به عنوان عامل شیوع بیماریها برای مردم مشکلاتی را ایجاد کند.»
بائوج لاهوتی با بیان اینکه از بین بردن موشها کار مشکلی نیست، گفت: «شهرداری باید با شناسایی مرکز تجمع موشها از طریق سمپاشی یا استفاده از سایر اهرمهای دفع موجودات موذی در جهت رفع این معضل اقدام کند.
رئیس فراکسیون مدیریت شهری و روستایی مجلس شورای اسلامی، با تاکید بر اینکه مردم در کنار شهرداری میتوانند به طور منسجمتر به دفع حیوانات موذی از سطح شهر بپردازند، تصریح کرد: مردم نیز باید در جهت از بین بردن موشها به کمک شهرداری آمده و مشاهدات خود را در هر نقطه از شهر به این نهاد انتقال دهند، چراکه این شهر متعلق به همه شهروندان است، بنابراین هر فردی باید با رعایت نظافت در فضای اطراف محل سکونت خود و سمپاشی در نقاطی که مرکز تجمع این موجودات بوده، به تسریع روند دفع موشها کمک کند.
وی خاطرنشان کرد: شهرداری موظف است در هر شرایطی با برقراری نظم از سلامت شهروندان صیانت کند، با این حال در شرایط بحرانی باید با انسجام بیشتری در این زمینه وارد عمل شود.»
از سوی دیگر شهرام امیر شریفی رئیس انجمن دیدهبان حقوق حیوانات با اشاره به روشهای مختلف برای از بین بردن موشها در سطح شهر می گوید: گام اول کنترل زباله هاست چرا که این موضوع اثبات شده و کم هزینه ترین روش است. به طوری که 80درصد از جمعیت موشها را می توان با کنترل زباله ها حذف کرد، بنابراین باید به موشها شوک غذایی داد تا افزایش زاد و ولد نداشته باشند.
وی افزایش آگاهی مردم توسط مسئولان را گام دوم کنترل موشها و جانوران تصریح می کند: نکته دوم آشنا کردن مردم است و کار فرهنگی هزینه عملیاتی ندارد و این توجیه شهرداری که موشها طاعون و وبا می آورند مدتهاست که دیگر اثربخش نیست. زیرا در سالهای اخیر اگر مشاهده کنیم می بینیم که کسی از گزش موش دچار بیماری طاعون نشده است.
رئیس انجمن دیده بان حقوق حیوانات ادامه می دهد: سومین گام بزرگ عقیم سازی جانوران است که البته این موضوع برای موشها قابلیت اجرا ندارد چرا که جمعیت آنها تصاعدی بالا می رود.
انتهای پیام/