محمد حسین برخوردار در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در خصوص برداشت از صندوق توسعه ملی برای انجام طرح های اشتغالزایی اظهار داشت: تاکنون طرح های متعددی برای ایجاد اشتغال در کشور از سوی دولت های مختلف اجرا شده ولی علی رغم همه این تلاش ها بازهم شاهد آن هستیم که یکی از مهمترین دغدغه های مردم، موضوع اشتغال است. بنابراین بهتر است به جای دوباره آزمودن آزموده ها، یک بازنگری کلی در نحوه سرمایه گذاری هایی که برای توسعه اشتغال زایی صورت گرفته، انجام شود.
این کارشناس اقتصادی هشدار داد: برداشت از صندوق توسعه ملی و هزینه کردن برای اشتغالزایی، اگر پیش از بازنگری نتایج و دستاوردهای طرح های قبلی صورت بگیرد، فقط جنبه تسکینی خواهد داشت و نه تنها هیچ ارزش افزوده ای برای اقتصاد کشور ایجاد نخواهد کرد، بلکه موجب هدر رفتن سرمایه های کشور نیز خواهد شد.
برخوردار با تاکید براین نکته که باید مشکلات را به صورت ریشه ای دنبال کنیم، افزود: واقعیت این است که علی رغم همه سرمایه گذاری ها، ما نه صاحب تکنولوژی شده ایم و نه توانسته ایم تکنولوژی های وارداتی را بومی کنیم. بلکه فقط به صورت موسمی و مقطعی، منابع ارزی کشور را صرف ورود یک سری ماشین آلات خارجی کرده ایم و بعد از گذشت دوره عمر آن، خوشبینانه ترین حالت آن بوده که مجدد دست نیاز به طرف کشورهای دیگر دراز کرده ایم.
وی تولید کالاهای کم کیفیت را یکی از دست اندازهای پیش روی طرح های اشتغالزایی دانست و تصریح کرد: وقتی تولیدات داخلی نمیتوانند با تولیدات خارجی رقابت کنند و امکان صادرات فراهم نیست، شغل چگونه ایجاد شود؟ بنابراین باید به سمتی برویم که تولیدات داخلی، بتواند در بازارهای خارجی، سهم گیری کند. تنها در این حالت است که می توانیم در کشور شغل ایجاد کنیم.
به گفته برخوردار، وقتی بنگاه های دولتی شبهه دولتی، بدون ایجاد ارزش افزوده و صرفا با هدف اشتغالزایی و حفظ کرسی های مدیریتی، فعالیت های خود را ادامه می دهند و تولیدات را بدون توجه به مبانی بهبود مستمر کیفی عرضه می کنند و از سوی دیگر دولت ها هم با بالابردن تعرفه، مصرف کننده را وادار به خرید آن کالای غیر کیفی می کند، نتیجه ای که در میان مدت حاصل می شود این است که روح کارآفرینی در بخش خصوصی و میان جوانان ایرانی سرکوب می شود و نهایتا به نقطه ای می رسیم که اقتصاد با موج جوانان بیکار موجه می شود
به گفته برخوردار، شیوع پدیده هایی نظیر کوله بری در مناطق مرزی به معنای آن است که طرح های اشتغالزایی در این مناطق، بسیار غیرکارشناسی و ابتر پیاده سازی شده و افراد چاره ای برای امرار معاش جز کوله بری پیدا نکرده اند.
وی افزود: وقتی آمار جهانی نشان می دهد که در بسیاری از کشورها نزدیک به 70 درصد مردم در حوزه خدمات اشتغال دارند و در کشور ما نیز حدود 50 درصد اشتغال کشور در بخش خدمات است، آیا نباید در خصوص هدایت سرمایه گذاری ها به بخش خدمات تلاش بیشتری صورت بگیرد؟
برخوردار در پایان تصریح کرد: هرگونه برداشت از صندوق توسعه ملی، به منظور اجرای پروژه هایی که به نام اشتغالزایی، به تشدید تصدی گری دولت و تقویت بنگاه های دولتی و شبهه دولتی دامن زده یا اینکه صرفا به صورت آماری و صوری مشکل اشتغال را کم رنگ جلوه دهد و اثری بر بومی سازی تکنولوژی تولید، ارتقای کیفیت تولیدات داخلی و هموارسازی مسیر کارآفرینی نگذارد، خیانت در حق آیندگان کشور است.
انتهای پیام/