ابراهیم رزاقی، اقتصاددان در گفت وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، درباره حذف یارانه ها گفت: طی چند سال گذشته هم قانون حذف یارانه ها بود و هم این تکلیف بر دوش دولت بود. در حال حاضر شرایطی فراهم نیست که بتوانند تشخیص دهند چه کسی فقیر و چه کسی ثروتمند است. در کشورهای دیگر درآمد دولت از مالیات ها است. یعنی علاوه بر اینکه از حقوق بگیران مالیات دریافت می کنند، آن دسته از افرادی که درآمدهای بالایی دارند باید مالیات پرداخت کنند. حتی از مشاغل نامشروع مانند دزدی هم مالیات دریافت می کنند. یعنی اقتصاد را متکی به مالیات می کنند. اما در کشور ما این کار را انجام نمی دهند.
وی ادامه داد: متأسفانه دولت سیاست سرمایه داری لیبرال را دنبال می کند که سیاست گذاری اش از زمان آقای رفسنجانی است. دلیل هم این است که عده ای ثروتمند شوند و مردم هم ثروتمندان را نشناسند. این سیاست در تمام زمینه های اقتصادی رسوخ کرده است و خلاف قانون اساسی است. در حال حاضر بانک اطلاعاتی دقیقی وجود ندارد که دولت بخواهد ثروتمندان را حذف کند، گاهی پیش می آید که در این حذف کردن ها مردم فقیر نیز حذف می شوند.
رزاقی با اشاره به اصل 43قانون اساسی گفت: در این قانون آمده است: « برای تأمین استقلال اقتصادی جامعه و ریشهکن کردن فقر و محرومیت و برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد، باحفظ آزادگی او، اقتصاد جمهوری اسلامی ایران براساس ضوابط زیر استوار میشود :
1. تأمین نیازهای اساسی: مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت،درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه.
2. تأمین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل و قراردادن وسایل کار در اختیار همه کسانی که قادر به کارند ولی وسایل کار ندارند، در شکل تعاونی، از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر که نه به تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه های خاص منتهی شود و نه دولت را به صورت یک کارفرمای بزرگ مطلق درآورد. این اقدام باید با رعایت ضرورت های حاکم بر برنامهریزی عمومی اقتصاد کشور در هر یک از مراحل رشد صورت گیرد.
3. تنظیم برنامه اقتصادی کشور به صورتی که شکل و محتوا و ساعات کار چنان باشد که هر فرد علاوه بر تلاش شغلی، فرصت و توان کافی برای خودسازی معنوی، سیاسی و اجتماعی و شرکت فعال در رهبری کشور و افزایش مهارت و ابتکار داشته باشد.
و...»
وی گفت: هر فرد برای اینکه بتواند نیازهای اساسی مانند مسکن و خوراک و پوشاک را تامین کند باید شغل داشته باشد. میزان بیکاری افزایش یافته است. دولت اعتقادی به اجرای قانون اساسی ندارد. در این دولت با قشر ضعیف به گونه ای رفتار می شود که هر روز ضعیف تر می شوند. نگاهی به زندگی بازنشستگان و کارگران در جامعه حکایت از نگاه سرمایه داری دولت دارد.
رزاقی اظهار داشت: از زمان دولت هاشمی رفسنجانی تاکنون مبانی ارزشی و یا ایدئولوژی یا جهانبینی متناسب با قانون اساسی و اندیشههای امام خمینی(ره) نبوده و اقتصاد ایران لیبرالی است.
این اقتصاددان با بیان اینکه دولت بزرگترین اهرمهای اقتصادی را در دست دارد، گفت: با این وجود برای ایجاد اشتغال پایدار با تقویت مراکز تولیدی و اقتصادی تلاشی نشده است.
وی با تأکید بر اینکه نرخ دلارهای بدون زحمت ناشی از فروش نفت خام در کشور ارزان تعیین شده است، افزود: در این شرایط که توجهی به تولید داخل نمیشود هر کالایی که از خارج به داخل کشور وارد میکنیم، به دلیل عدم رقابتپذیری، امکان تولید ندارد. تولیدکنندگان هم با آن دلارهای ارزان قیمت، مواد اولیه ماشینآلات و ابزار مورد نیاز تولید وارد میکنند که آن هم به نام تولید داخل تمام میشود.
وی اقتصاد ایران را مصرفی با استفاده از تولیدات خارجی توصیف کرد و گفت: در این اقتصاد دولتها همواره متکی به درآمدهای نفتی عمل کردهاند. در حالی که دولت برخلاف نظامهای سرمایهداری، نیازها را از محل مالیات وصول نمیکند.
* بانک های کشور نیز بر اساس فرهنگ لیبرالی اداره شدهاند و نه فرهنگ تعاونی
وی با بیان اینکه بانکهای کشور نیز بر اساس فرهنگ لیبرالی اداره شدهاند و نه فرهنگ تعاونی گفت: هیچگاه بانک ها در خدمت تولید نبودهاند چرا که سود تولید کم است و هیچگاه توان پرداخت سود تسهیلات بانکها را ندارد و اگر چه اسمشان کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت بوده است اما عملا چون آنچنان سودی در این کارهای تولیدی نیست بیشتر تسهیلات خود را به دلالها، واردکنندگان و فعالیتهایی از این دست دادهاند.
وی در واکنش به اغتشاشات اخیر گفت: مسئولان در اقتصاد قانون اساسی را پیاده نمی کنند و مجلس هم استیضاح نمی کند. در این میان مردم متشکل می شوند و اعتراض می کنند. مردمی که اعتراض می کنند اغتشاش گر نیستند، عده ای در داخل و خارج این اعتراض های متشنج را هدایت می کند.
رزاقی با بیان اینکه 66 میلیون در ایران در سن کار هستند گفت : تنها 22 میلیون نفر کار می کنند. دولت هیچ اقدامی برای مهار بیکاری نمی کند. بزرگترین تهدید برای تولید داخلی و افزایش لجامگسیخته واردات، منافع اشخاص و دستهای پنهانی است که ریل های اقتصادی کشور را بهزیان اکثریت و بهسود اقلیت ناچیز تغییر میدهند. برای فرار از دچار شدن به کلیشههای مرسوم که مدام از تقویت تولید و لزوم جلوگیری از واردات سخن میرانند و در میدان عمل حرفی برای گفتن ندارند، بررسی سرچشمههای تولید دولت وارداتمحور بیتوجه به منافع ملی، رفتن بهسراغ اقتصاددانان و اندیشمندان مستقل یک ضرورت است.
این کارشناس اقتصادی اظهار داشت: ایران سرمایه بسیار زیاد دارد. از زمان آقای رفسنجانی تا کنون 1500 میلیارد دلار واردات کالا و خدمات داشتیم. طبق ضوابط بین المللی باید 75 میلیون تا 150 میلیون شغل ایجاد می کردیم. اما تا کنون 11میلیون شغل ایجاد کردیم که البته نیمی از آن دلالی است. در دوره آقای روحانی یعنی در طی این 5سال حدود 260میلیارد دلار کالا و خدمات وارد کرده ایم که اکثر این کالاها مصرفی بوده است و حدوداً می توانیم بگوییم هیچ شغلی هم ایجاد نکرده ایم. تولید خوابیده است همه تولید ما مونتاژی است. خلاقیت و ایده از بین رفته است. دشمن اصلی تولید داخلی واردات ارزان قیمت است.
انتهای پیام/