به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان و به نقل از مرکز اسناد انقلاب اسلامی، درحالی که بزرگترین رسانهها از قبیل مطبوعات، رادیو و تلویزیون و غیره در اختیار رژیم پهلوی بود، یکی از مهمترین ابزار و رسانههایی که در نهضت اسلامی برای مبارزه مورد استفاده قرار میگرفت "اعلامیهها" و "نوارهای کاست" بودند.
پیامها و فرمایشات امام خمینی به ویژه در دوران تبعید ایشان، از طریق اعلامیهها و نوارها به دست مردم میرسید. مبارزان و نیروهای انقلابی هم در سراسر کشور با ایجاد شبکههایی که گاه مرتبط و گاه مجزا از هم عمل میکردند، پیامهای امام خمینی را به مردم مخابره میکردند.
این شبکهها در تمام شهرهای ایران فعال بود و نقش بهسزایی در پیوند نیروهای انقلابی در دوران نهضت اسلامی داشت. در همدان نیز شبکههایی برای این منظور ایجاد شده بود که اغلب توسط شهید آیتالله مفتح سازماندهی میشد.
حجتالاسلام حسینی همدانی از فعالان نهضت اسلامی در کتاب خاطرات خود که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است درباره نحوه توزیع اعلامیههای امام خمینی در همدان میگوید: «هم زمان با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، یک گروه پنج نفری را تشکیل دادیم. یکی از فعالیتهای این گروه پخش اعلامیهها بود. ما این اعلامیهها را از طریق مرحوم آقای مفتح به دست میآوردیم. ایشان اعلامیهها را در قم تهیه میکردند و برای ما ارسال میکردند. البته گروههای دیگری هم بودند که فعالیت میکردند و ما از آنها خبری نداشتیم. در توزیع اعلامیههای انقلابی، آقای اکرامی از کسانی بود که اعلامیهها را میدادیم او توزیع میکرد.»
این شبکهها آنقدر فعال بودند که حتی اعلامیههای امام خمینی را به روستاها نیز میرساندند. حجتالاسلام حسینی همدانی درباره نحوه توزیع اعلامیهها در روستاهای اطراف همدان میگوید: «برای توزیع اعلامیهها یک جیپ هم تهیه کرده بودم که بعدا به خاطر همین جیپ کتک مفصلی در ساواک خوردم. میگفتند: تو جیپ خریدهای که اعلامیه پخش کنی؛ که البته راست هم میگفتند. در همدان من اولین آخوندی بودم که ماشین داشتم، با این جیپ به دهات ـکه اغلب جادههای آن خاکی بودـ میرفتیم و اعلامیهها و اطلاعیههای امام را پخش میکردم.»
با توجه به حساسیت ساواک و کمبود امکانات، گاهی این اعلامیهها به صورت دستنویس تهیه و در بین مردم توزیع میشد. چنانکه حجتالاسلام حسینی همدانی میگوید: «در همدان امکانات چاپ و تکثیر نداشتیم. گاهی که نیاز زیادی وجود داشت اعلامیهها را با دست رونویسی میکردیم. به همین جهت اعلامیههای چاپ شده از طرف آقای مفتح به دست ما میرسید و ما هم توزیع میکردیم. در این فعالیتها افراد بسیاری از جوانان و بازاریها حضور داشتند که خیلی در این زمینه تلاش کردند اما متأسفانه اسم آنها در خاطرم نمانده است.»
سید محمود حسینی در تکمیل خاطرات پدرش درباره ترفندی که شبکههای توزیعکننده اعلامیهها به کار میگرفتند میگوید: «پدرم در فعالیتهایی که داشت از من خوب استفاده میکرد؛ چون یک کودک 10 ساله بودم ساواک و مأموران به من مظنون نمیشدند. نوارها و اعلامیهها به وسیله من رد و بدل میشد. میرفتیم منزل افراد و توزیع میکردم. یادم است نوار 10 مادهای آقای فلسفی را گرفتم و به منزل آوردم. من این اعلامیهها و نوارها را به منزل افراد میبردم و از منزل افراد به منزل میآوردم. من وسیلهای برای نقل و انتقال شده بودم.»
انتهای پیام/ ع