به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، پنجشنبه 23 فروردین و 25 رجب المرجّب مصادف با فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت موسی بن جعفر(ع) است. ایشان در سال 128 ق، همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان به دنیا آمد و در سال 148 ق پس از شهادت پدرش، امام صادق(ع)، به امامت رسید. دوران 35 ساله امامت او با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بود. ایشان سرانجام در سال 183 ق به شهادت رسید.
در همین راستا به بیاناتی از رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره شیوه زندگی حضرت موسی به جعفر (ع) اشاره میشود. چراکه ایشان در مناسبتهای مختلف با نوع نگاه و بصیرت نافذشان بارها و بارها به بیان مسائلی از ماجراهای اهلبیت (علیهمالسلام) پرداختهاند که امروزه پس از گذشت سالها از آن طرح بحثها، ارزش چنین مطالبی برایمان بیش از پیش نمایان میشود و لزوم بهکارگیری آنها در جامعه را بهوضوح حس میکنیم.
*****
زندگی موسیبنجعفر یک زندگی شگفتآور و عجیبی است. اولاً: در زندگی خصوصی موسیبنجعفر مطلب برای نزدیکان آن حضرت روشن بود. هیچ کس از نزدیکان آن حضرت و خواص اصحاب آن حضرت نبود که نداند موسیبنجعفر برای چی دارد تلاش میکند و خود موسیبنجعفر در اظهارات و اشارات خود و کارهای رمزیای که انجام میداد، این را به دیگران نشان میداد، حتی در محل سکونت، آن اتاق مخصوصی که موسیبنجعفر در آن اتاق مینشستند؛ اینجوری بود که راوی که از نزدیکان امام هست میگوید من وارد شدم، دیدم در اتاق موسیبنجعفر سه چیز است: یکی یک لباس خشن، یک لباسی که از وضع معمولی مرفه عادی دور هست، یعنی به تعبیر امروز ما میشود فهمید، و میشود گفت لباس جنگ، این لباس را موسیبنجعفر آنجا گذاشتند، نپوشیدند، به صورت یک چیز سمبولیک، بعد «و سیفٌ معلق» شمشیری را آویختند، معلق کردند یا از سقف یا از دیوار «و مصحف» و یک قرآن.
ببینید چه چیز سمبلیک و چه نشانهی زیبائی است، در اتاق خصوصی حضرت که جز اصحاب خاص آن حضرت کسی به آن اتاق دسترسی ندارد، نشانههای یک آدم جنگیِ مکتبی، مشاهده میشود. شمشیری هست که نشان میدهد هدف، جهاد است. لباس خشنی هست که نشان میدهد وسیله، زندگی خشونتبارِ رزمی و انقلابی است و قرآنی هست که نشان میدهد هدف، این است؛ میخواهیم به زندگی قرآن برسیم با این وسائل و این سختیها را هم تحمل کنیم. (بیانات رهبر معظم انقلاب در خطبههای نماز جمعه تهران 1364/01/23)
انتهای پیام/