به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نشریه "فوکوس" در گزارشی در این باره نوشت: در 28 سپتامبر گذشته "مایک پامپئو"، وزیر امور خارجه آمریکا با 6 همتای عرب خود در شورای همکاری خلیج فارس و همچنین نمایندگانی از مصر و اردن این مسئله را تایید کرد که یک اتحاد استراتژیک در خاورمیانه (MESA) تشکیل خواهد شد. اهداف این اتحاد ظاهرا کاهش تروریسم و آوردن صلح به سوریه مطرح شد اما اولویت آن آشکار بود: توقف فعالیت های به زعم آن ها شرم آور ایران در منطقه.
این ائتلاف تحریک آمیز که با همکاری این کشورها و آمریکا در نشستی در ژانویه برنامه ریزی شده بود با عنوان ناتوی عربی مطرح شد. بر این اساس هزینه های دفاعی سالانه این ائتلاف به بیش از 100 میلیارد دلار می رسد که البته این مبلغ بدون در نظر گرفتن هزینه هایی است که آمریکا قرار است در این راستا انجام دهد. این ائتلاف با بیش از 300 هزار نیرو، 5 هزار تانک و 1000 جت جنگنده تجهیز خواهد شد.
نویسنده در ادامه درباره شکل گیری چنین ائتلافی ابراز تردید کرده و در بخش دیگری از این مطلب نوشت: چنین ائتلافی احتمالا بر اساس این شعار که وقتی یک شریک هدف حمله قرار می گیرد بقیه شرکا هم تحت تاثیر آن قرار می گیرند عمل نخواهد کرد. چنین اصلی در ناتوی غربی حاکم است که البته دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا آن را تضعیف کرده است. علاوه بر این تلاش های قبلی برای تشکیل یک ائتلاف نظامی عربی در منطقه همواره با دلسردی پایان یافته است. این ائتلاف های عربی تقریبا در تمام جنگ ها با اسرائیل تحقیر شده اند. مدت کوتاهی بعد از تاسیس شورای همکاری خلیج فارس در سال 1981 ائتلاف نظامی موسوم به "نیروی سپر شبه جزیره" تاسیس شد. این ائتلاف نظامی نه تنها در جنگ خلیج (فارس) خود را به عنوان اتحادی بی فایده نشان داد.،در سال های بعد حتی نیروهای قطری و سعودی در درگیری های مرزی طرف مقابل را کشتند.
در سال 2014 هم ایده یک فرماندهی مشترک کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس دوباره زنده شد که البته کمتر نتیجهای به دنبال داشت.
یک مسئله این است که کشورهای کوچک تر از اینکه کنترل ها را به کشورهای بزرگتر در همسایگی خود بسپارند ترس دارند. در دهه 1960 کشور مصر بود که در بین کشورهای کوچک تر ایجاد ناامنی می کرد و حالا عربستان سعودی است که تحت حکومت بلند پروازانه محمد بن سلمان این شرایط را ایجاد کرده است. همچنین رفتارهای وسواس برانگیز وی در قبال ایران هم نگران کننده است. اگر چه امارات متحده عربی از این رویکرد عربستان سعودی در قبال ایران حمایت می کند اما کشورهای کویت و عمان تهدید از طرف ایران را تا این اندازه حاد نمی دانند.
مسئله سوم این است که بسیاری از کشورهای عربی دشمنان خارجی خود را برای ناآرامی ها و شورش های داخلی و تروریسم مسئول می دانند.
این نشریه آلمانی در ادامه نوشت: اما بزرگترین مانع برای تشکیل ناتوی عربی مناقشات بین کشورهای عربی است. بیش از یک سال است که قطر به دلیل مواضع مخالف عربستان سعودی، امارات، بحرین و مصر به انزوا کشانده شده و تحریم شده است. این اختلافات بر همکاری های نظامی تاثیر می گذارد. این اختلافات سبب شده که آمریکا از اکتبر گذشته دیگر در مانورهای نظامی متحدان خود در منطقه خلیج فارس شرکت نکند. پایگاه اصلی نظامی آمریکا در منطقه در قطر قرار دارد.
فوکوس در ادامه این مطلب نوشت: به این ترتیب پروژه ناتوی عربی MESA سرنوشتی مشابه دیگر برنامه های دفاعی ناپخته اعراب دارد: از شورای دفاع مشترک اتحادیه عرب در سال 1950 تا ائتلاف نظامی اسلامی برای مبارزه با تروریسم در سال 2015.
به گفته "امیل هوکایم" یکی از کارشناسان موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک لندن هر چند سال یک بار یک نفر با ایده های بزرگ در این باره می آید.
نویسنده در ادامه همچنین با اشاره به تمایل آمریکا برای کم رنگ کردن حضور نظامی خود در منطقه نوشت: احتمالا ترامپ ترجیح می دهد که سلاح به متحدان عرب خود بفروشد تا اینکه در طرف آن ها بجنگد.
انتهای پیام/