حسام عقبایی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم با بیان اینکه رشد قیمت مسکن از موجبات افزایش اجارهبهاست، اظهار کرد: در سالهای اخیر قاعدتا درآمد مستاجران متناسب با رشد قیمت اجاره بها نبوده خصوصا در سال جاری. دولت امسال شعاری داده درخصوص افزایش حقوق یا مصوبهای داشته که حقوقها را در مرز 20 درصد افزایش بدهد.
وی ادامه داد: اگر این موضوع محقق شود قاعدتا این 20 درصد افزایش حقوق کارمندان و کارگران که عموم مستاجران را تشکیل میدهند و بیشتر بحث ما هم همین طبقه از مستاجران هستند در سبدهای مختلف خانوار باید تقسیم بشوند. البته سبد بهداشت، سبد آموزش و سایر سبدهایی در خانوارها وجود دارد و قاعدتا -این 20 درصد- کفاف متوازن شدن پرداخت اجاره بها با رشدش را نمیدهد.
وی افزود: از سوی دیگر حرکت عملیاتی و اجرایی از ناحیه دولتها برای قشر مستاجر ندیدهایم. در سال 97 هم این تجربه را داشتیم علیرغم اینکه رشد قیمت مسکن به میزان سال 96 نسبت به سال 97 کمتر بود ولی بسیاری از مستاجران در شهرهای بزرگ از مناطق شمالی به مناطق میانی آمدند، از میانی به جنوب رفتند و از جنوب شهر به حاشیه شهرها.
رئیس سابق اتحادیه مشاوران املاک با بیان اینکه این اتفاق به دلیل عدم توانمندی پرداخت اجارهبها روی داد، تصریح کرد: لذا بنیه مالی که در بانکها و به اصطلاح تسهیلاتی که دولت میتوانست در برنامه بودجه سال 98 این موضوع را پیشبینی کند، انجام میداد و جلوی حرکتهای خاص بانکها که بیشتر بنگاهداری بود را میگرفت.
عقبایی گفت: بایستی فعالیت بانکها به سمت و سوی توسعهای و نگاه مردممحور حرکت کند. در این راستا حداقل یک سری تسهیلات برای برخی دهکهای ضعیف و متوسط جامعه در نظر گرفته میشد. بهعنوان مثال کمیته امداد یا نهادهای حمایتی دیگر تسهیلات ویژهای را به مستاجران خصوصا در شهرهای بزرگ ارائه میدادند که اینها بتوانند خود را با رشد اجاره بها همسانسازی کنند.
وی ادامه داد: منظورم از ارائه وام، تسهیلات است که هم مبلغ آن موثر باشد، مدت بازدهی آن و هم سودش یک سود کم و موثری باشد. این کار باید در جهت ماندگار شدن دهکهای ضعیف و متوسطی که در تهران یا شهرهای بزرگ استقرار دارند، انجام شود. مهاجرت این اقشار چه بسا به دلیل اینکه شغلشان در آن شهر است یا فرزند آنها در آن شهر به مدرسه میرود یا همسرشان در آن شهر سرکار میرود به مفهوم مهاجرت معکوس دلخواسته و به اصطلاح از سر راضی بودن نیست. این مهاجرت از سر ناچاری است و این خودش هزینههای بسیار زیاد فرهنگی و اجتماعی چه در بُعد سوخت، ترافیک آلودگی هوا و اعصاب و روان و مشکلات دیگر برای مردم ایجاد میکند.
وی با تاکید بر اینکه دولت باید در بخش اجارهنشینی تسهیلاتی را به مستاجران پرداخت میکرد، اظهار کرد: دولت قاعدتا باید به سمت و سوی تولید مسکن استیجاری میرفت و این کار را از دهههای قبل با ارائه زمین و تسهیلات ویژه و ترغیب و تشویق انجام میداد و مالکان را به تولید سازههای پایدار ترغیب میکرد. سازههایی که نه اینکه عمرشان به 10، 15 سال برسد تلقی کلنگی محسوب شود. سازههایی که در همین تهران هستند و عمرشان بیش از نیم قرن است و قیمتشان از آپارتمانهای نوساز گرانتر است. یعنی ما سازههایی در تهران داریم که عمرشان از نیم قرن هم گذشته اما از آپارتمانهای نوساز گرانتر هستند.
نایب رئیس اول اتحادیه مشاوران املاک با بیان اینکه این سازهها سازههای پایداری هستند، افزود: باید تولیدکنندگان مسکن ترغیب شوند و زمین و تسهیلات مناسب در اختیار آنها قرار گیرد. دولت به تولیدکنندگان بگوید در قبال زمین و وام 10 سال مکلف هستید که این سازه را با قیمتی که ما تعیین میکنیم در اختیار مردم مردم قرار دهید. مثلا دولت با یک قرارداد مشخصی میزان رشد اجارهبهای سالانه را مشخص کند به مدت 5 سال به مدت 10 سال سند اجارهداری داشته باشد و بعد به سرمایهگذار بگوید بعد از 10 سال خودت میتوانی بهرهبرداری کنی.
عقبایی تاکید کرد: این سازه آنقدر پایدار است که سازنده بتواند حتی 4 دهه و 5 دهه دیگر از آن بهرهبرداری کند و استفاده خودش را برده و توجیه اقتصادی داشته باشد. این مسئله باعث ترغیب سازنده برای ورود به چنین طرحهایی می شود.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه این نوع اقدامات انجام نگرفته است، پیشنهادم این بود که ارائه این نوع تسهیلات میتوانست به دهکهای متوسط و ضعیف جامعه در بازار اجارهبها کمک کند.
انتهای پیام/