سهم ناچیز ورزش ایران از کرسیهای بینالمللی| رضوانی: برنامه استراتژیک بلندمدت در کسب کرسیهای بینالمللی نداشتیم
رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو به نقش مؤثر برنامه استراتژیک بلندمدت در کسب کرسیهای بینالمللی اشاره کرد و گفت: با همبستگی و اتحاد میتوان به کسب کرسیهای مهم و تاثیرگذار رسید.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، در صد و سی و ششمین نشست کمیته بینالمللی المپیک دو نایب رئیس جدید و همچنین دو عضو هیئت اجرایی انتخاب شدند و پنج نفر دیگر نیز به عضویت کمیته بین المللی المپیک در آمدند و به اصطلاح IOC memeber شدند.
انتشار این خبر در رسانههای مختلف داخلی و خارجی در حالی بود که هیچ فرد ایرانی در این نهاد بزرگ ورزشی حضور ندارد و حتی یکی از مسئولان کشورمان هم عضو کمیته بینالمللی المپیک نیست. این در حالی است که سابقه نشان داده داشتن یک نماینده در IOC میتواند در بزنگاهها کمک زیادی به ورزش ایران کند و شأن و جایگاه ورزش کشورمان را بالا ببرد.
محسن رضوانی با بیان این مطلب به خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم گفت: درباره موضوع کسب کرسیهای مهم و تاثیرگذار بین الملل به همبستگی و اتحاد بین کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و فدراسیونها احتیاج داریم.
وی درخصوص دلیل عدم موفقیت در کسب کرسیهای بین المللی تاثیرگذار و مهم اظهار داشت: علت اینکه در این سالها به طور چشمگیر و قابل دیده شدن موفق نشدیم این است که هماهنگی و برنامه استراتژیک و بلند مدت درباره کسب کرسیهای بین المللی نداشتیم.
رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو درباره برنامه معاون ورزش توسعه قهرمانی وزارت ورزش و جوانان در این خصوص گفت: درحال حاضر دکتر علینژاد آئین نامههایی را برای حمایت از این کرسیها تصویب کرده است و معتقدم موضوع بین الملل را به خوبی میشناسد و با برنامه به جلو حرکت میکند و امیدوارم این اتفاق کوتاه مدت یکی دو ساله نباشد یعنی از حالا روی یکی دو نفر برنامه ریزی کنیم که حداقل چهار سال آینده در کمیته بین المللی المپیک عضو شوند. برای رسیدن به این هدف باید اتحاد، همفکری و برنامه استراتژیک برای کسب موفقیت در کرسیهای بین المللی تاثیرگذار چهار سال آینده وجود داشته باشد و اگر بخواهیم در کمیته بین المللی المپیک کرسی داشته باشیم باید برای المپیک 2024 فکر کنیم.
وی درخصوص کسب کرسیهای بین المللی در فدراسیونهای آسیایی و جهانی گفت: این مسئله به شناخت رئیس فدراسیون یا شخص تاثیرگذار آن مجموعه برمیگردد. برخی رشتههای مهم ما کرسی بینالمللی ندارند یعنی موضوع آشنایی به زبان بین المللی بسیار مهم است و فردی که در فدراسیونی فعالیت میکند و خانواده آن رشته سالها آن فرد را در مجامع بینالمللی و مسابقات به عنوان ورزشکار، مربی، سرپرست و مسئول دیده و میشناسند ارتباط تاثیرگذاری ایجاد میکند. پس باید فضا مهیا شود تا آن فرد را بشناسند و بدانند کشورش از او حمایت میکند تا این اتفاق رقم بخورد.
انتهای پیام/