به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در دفاع مقدس خوبیها و خصایص نیک در حد اعلاء بود و روایتهایی که در مورد فداکاری و ایثارگری مجاهدین صدر اسلام شنیده شده در دفاع مقدس به چشم دیده شد. خستگی ناپذیری همراه با توکل به خدا، معنویت، ساده زیستی، صفا و صمیمیت و بی ادعایی از ویژگیهای برجسته رزمندگان دفاع مقدس بود. رزمندگان دفاع مقدس با این که از نظر معنوی دارای مقام بزرگی بودند و از نظر نظامی نیز دارای تخصصهای مختلف بودند و هر کدام با لشکری برابری میکردند اما متواضع و فروتن بودند و بدین وسیله در قلوب مردم جایگاه خاصی داشتند. گاهی غذای این رزمندگان در میدان جنگ چیزی جر نان خشک نبود. رزقی که هم نصیب رزمنده بود و هم فرمانده.
در اخلاق رزمندگی، هیچ کس در احترام به شخصیت افراد، ملاحظه خاصى را در نظر نمىگرفت و به همه طبقات بهطور یکسان احترام میشد. اکثر فرماندهان دفاع مقدس در خط مقدم به شهادت رسیدند و این نشان از حاکم بودن اخلاق بر فضای جبههها بود. در آن زمان اگر کسی وارد لشکری میشد، فرقی بین فرمانده، پاسدار و یا بسیجی نمیدیدید.
در دفاع مقدس شاهد نوعی سبک زندگی قرآنی بودیم، تعاملی که رزمندگان با یکدیگر و حتی با اسرای دشمن داشتند، نوع اخلاقیات و روحیات، ایثار و شجاعتی که در جبههها از خود به یادگار گذاشتند همه نشان دهنده یک سبک زندگی ویژه از دوران دفاع مقدس است. پیر و جوان هم نداشت. اخلاقیات در همه به نوعی تجلی مییافت. فرزندی که تحصیل و مدرسه و خانواده را بلاتکلیف رها کرده بود تا سرنوشت جنگ را تغییر دهد یا پیرمردی که با وجود خبر شهادت فرزندانش، حاضر نمیشد به شهرش برگردد و عملیات را نیمه کاره رها کند.
همانند نورالله امیری که در نخستین روزهای سال 63 در جزیره مجنون مصاحبه تصویری میکند و از سرنوشت نامعلوم فرزندان شهیدش یعنی اصغر امیری و محمود امیری میگوید. اصغر امیری در 15 اسفند سال 1362 در عملیات خیبر به شهادت رسید. بخشی از مصاحبه این پدر شهید و رزمنده نجف آبادی قابل مشاهده است:
در جنگهای دیگر دنیا، فقط قامت افراد، توان رزمی آنها، میزان تسلط نیروها بر علوم و فنون نظامی و احاطه بر ادوات نظامی مورد توجه قرار میگیرد اما در دفاع مقدس به روح مجاهدین و رزمندگان توجه هم میشد. در جنگهای بزرگ دنیا، فرماندهان در قرارگاهها مینشستند و فرمان حمله صادر میکردند و به نیروها دستور میدادند که جلو بروید ولی در دفاع مقدس فرماندهان جلوتر از نیروها بودند و از طریق بیسیم به رزمندگان تحت امر خود دستور میدادند که جلو بیایند.
رزمندگان به خاطر بصیرت و نوع نگاهشان به مسائل جنگ، خیلی زود بزرگ میشدند. خیلی زودتر از سنشان. به همین دلیل بودند رزمندگانی که هنوز محاسنی بر صورت نداشتند و نوجوان بودند اما همچون پیری گرم و سرد چشیده در مصاحبههای مختلف تلویزیونی نطق میکردند و از مردم میخواستند تا برای امام دعا کنند. تخریب چی کم سن و سال لشکر نیز در این زمینه سخن گفته است که فیلم آن در ادامه قابل مشاهده است:
از آنجا که این جنگ حمله به تمامیت ارضی ایران بود باعث شد تا همه اقشار ملت اعم از کرد، ترک، بلوچ، عرب، ترکمن و پیروان همه ادیان اعم از مسلمان، یهودی، مسیحی و زرتشتی دست به دست هم دهند و از ایران دفاع کنند. وجود شهدایی از اقلیتهای مذهبی و تمامی اقوام مؤید همین مسأله است. آنان میدانستند صدام دست نشانده قدرتهای غربی و استکباری است به همین دلیل هیچ ابایی از درگیری رودر رو با امریکا یا رژیم صهیونیستی نیز نداشتند.
احمد نادری مدافع دانش آموز خلیج فارس که در سال دوم راهنمایی تحصیل میکند با شجاعت اسلحه به دست گرفته و از مبارزه با آمریکایی ها میگوید. فیلم او در ادامه قابل مشاهده است:
انتهای پیام/