به گزارش خبرگزاری تسنیم، رحیم شهریاری خواننده آذری - پاپ در نامهای به وزیر ارشاد با گلایه از روند رسیدگی به مشکلات معیشتی اهالی موسیقی در یک سال گذشته و تعطیلی کسب و کارهای هنری در ایام کرونا، نسبت به رفتارهای غیرقانونی خانه موسیقی نیز معترض شد.
«رحیم شهریاری» صحبتهای خود را اینگونه آغاز کرده است:
جناب آقای عباس صالحی، وزیر محترم ارشاد؛
من «رحیم شهریاری» به عنوان کوچکترین عضو جامعه هنری در ایران، در این شرایط ناخوشایند تعطیلی کسب و کارها خواستار رسیدگی هر چه سریعتر به مشکلات فعالین این حوزه هستم.
بی شک مستحضرید که در یک سال و نیم گذشته، که شرایط اقتصادی اهالی موسیقی در بدترین دوران خود به سر میبرد و هنرمندان و فعالین این حوزه سختترین اوضاع معیشتی را دارند، کوچکترین اتفاق عملی برای جبران این خسارتها برای فعالین حوزه موسیقی صورت نگرفته است. ایدهها و رفتارهای پوپولیستی وزارت ارشاد که در تلاش بود نشان دهد به فکر معیشت اهالی هنر است، تنها در صفحات خبرگزاریها و رسانهها مشاهده شد و هیچ اتفاق عملی در این حوزه صورت نگرفت. شاید تنها رفتاری که صورت پذیرفت، اعطای کمک هزینه یک میلیون و 500 هزار تومانی برای برخی چهرههای گزینش شده موسیقی بود که از دید من توهینی بیش به اهالی شریف این عرصه نیست.»
این خواننده با اشاره به مشکلات عدیده خانوادهها در این ایام گفت: «هر روز شاهد حضور شما در کنار آقای رئیس جمهوریم و تماشاگر عکسهای یادگاری شما با ایشان در رسانههایتان. هر لحظه منتظریم اتفاق و رفتاری عملی برای بهبود اوضاع ناخوشایند معیشتی هنرمندان موسیقی رخ دهد اما دریغ از یک موضوع عملیاتی. اطرافیان و اعضای ارکسترها و نوازندهها، از طعنهها و کنایههای خانوادههایشان میگویند که اگر به جای موسیقی و هنر «پیک موتوری»بودی، اوضاع بهتری در زندگیمان جریان داشت. اینها همه درد است آقای وزیر، درد هم گویی این روزها نهایتی ندارد و پایانی برایش قابل تصور نیست.»
وی افزود: «آقای وزیر، دستِ کم چهار خانواده از اطرافیان موزیسین من در تهران تا امروز، در راهروهای دادگاه خانواده منتظر صدور حکم طلاق خود هستند. چه بسیار اتفاقات مشابهی در سایر حوزههای هنر که به دلیل شرایط ویژه کشور و بیکفایتی مدیران فرهنگی، خانوادههای زیادی در آستانه از هم پاشیدن قرار دارند. مقایسه کوچکی اگر قرار باشد بین رفتار کشورهای دیگر با هنرمندان خود در این اوضاع داشته باشیم، بیشتر و بیشتر باید به ضعف عدهای از مدیران فرهنگی وطنی پی برد. در برخی کشورها ماهانه 3 هزار دلار برای هنرمندان حوزههای مختلف هنر اختصاص پیدا کرده و علاوه بر این، بیمه بیکاری و چندین کمک هزینه معیشتی به آنها پرداخت میشود و همین روال است که باعث شده سیستم فرهنگی و اجتماعی آنها تا این حد پیشرو و تأثیرگذار باشد. از دید شما مقایسه پرداختهای وزارت ارشاد، پرداختیهای گزینشی یک میلیون و 500 هزار تومانی، در شان هنرمندان ایرانی است؟!»
این خواننده در انتهای صحبتهای خود نیز از برخی اتفاقات و رفتارهای خانه موسیقی گلایه کرد و گفت: «صحبت پایانی من هم درباره ساختار قانون شکن خانه موسیقی است. این مرجع ظاهرا دولتی، 8 سال پیش از من و بسیاری دیگر از اعضای خانه موسیقی که از جمله هنرمندان شریف موسیقی در ایران هستند حدود 40 میلیون تومان دریافت کرده و پس از 9 سال هیچگونه پاسخگویی درباره آخر و عاقبت واگذاری آپارتمانهای تهران نیست و دسترسی به مدیران خانه موسیقی از دسترسی به مدیران ریاست جمهوری هم دشوارتر شده. خواستار پیگیری این رفتار غیرقانونی هستم.»
انتهای پیام/