گزارش| هدف آمریکا از احداث پایگاه در مرز ترکیه و سوریه چیست؟

آمریکا در مثلث جغرافیایی محل تلاقی مرزهای ترکیه، سوریه و عراق، پایگاه نظامی جدیدی می‌سازد که می‌تواند تاثیر مستقیمی بر چند و چون تحرکات شبه نظامیان تحت امر پ.ک.ک بگذارد.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، آمریکا به دنبال احداث یک پایگاه نظامی جدید در شمال سوریه و در شرق رود فرات است.

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

 

جایی که آمریکا می خواهد در آنجا پایگاه احداث کند، در قلمرو استحفاظی استان حسکه سوریه است و تحرکات نظامی آمریکا در یک دهه گذشته در این استان، عجیب و تازه نیست، اما آن چه این اقدام تیم جو بایدن را برای آنکارا برجسته و حائز اهمیت می کند، این است که پایگاه مزبور، قرار است دقیقاً در یک مثلث جغرافیایی ساخته شود.

منظور از مثلث جغرافیایی، نقطه ای است که مرزهای ترکیه، سوریه و عراق در یک نقطه با هم تلاقی پیدا می کنند و کنترل این نقطه می تواند تاثیر مستقیمی بر چند و چون تحرکات شبه نظامیان تحت امر پ.ک.ک بگذارد. درک همین یک نکته کافی است تا بدانیم چرا ترکیه از تصمیم اخیر واشنگتن نگران شده است.

عین دیور که در گویش محلی، عن­دیور هم خوانده می شود، نام نقطه ای در استان حسکه و در نزدیکی المالکیه یا دیرک است که به عنوان محل پایگاه جدید آمریکایی ها از آن یاد شده است.

روزنامه های حریت، آیدنلک، ملیت، صبح، آکشام و چندین روزنامه دیگر به اهمیت ابعاد تصمیم جدید آمریکا پرداخته و آن را به عنوان نشانه ای برای درک تصمیمات آتی جو بایدن در مورد ترکیه، سوریه و پ.ک.ک ارزیابی کرده اند.

بایدن، ادامه اوباما؟

بسیاری از تحلیل گران سیاسی و رسانه های ترکیه، خبر از این موضوع داده اند که سیاست های دولت جدید آمریکا در پرونده سوریه، تداوم سیاست های دوران باراک اوباما است و یکی از ابعاد این تصمیم، تداوم و تقویت همکاری با نهادهای اقماری پ.ک.ک در شرق رود فرات است.

سپردن پرونده خاورمیانه و شمال آفریقا به یک چهره امنیتی به نام برت مک گورک که پیش تر بارها به کوبانی، قامیشلو و اربیل سفر کرده و روابط نزدیکی با کردها داشته، یکی از دلایل مهم نگرانی دولت اردوغان در مورد رویکرد تیم جو بایدن نسبت به معادلات سویه است.

البته ماجرای حضور نظامی آمریکا در منطقه، فقط محدود به سوریه نیست و در آخرین روزهای سال 2020 میلادی، وال استریت ژورنال از این موضوع خبر داد که تیمی از کارشناسان سنتکام، به این نتیجه رسیده اند که در غرب صحرای عربستان، نیاز به احداث دست کم 2 پایگاه نظامی جدید وجود دارد تا مبارزین یمنی نتوانند اقدام خاصی علیه عربستان سعودی انجام دهند.

11 کاروان در دو ماه

روزنامه حریت در یک گزارش ویژه به نقل از شرق الاوسط خبر داده که از آغاز سال 2021 میلادی تاکنون، ارتش آمریکا چندین محموله سنگین از ادوات خود را به حسکه منتقل کرده است. آخرین کاروان، همین چند روز پیش به حوالی قامیشلو رسید که شامل 55 تریلی و کامیون بود و با رسیدن این کاروان به منطقه مزبور، شمار کل کاروان های نظامی آمریکایی که در این مدت به حسکه منتقل شده، به 11 کاروان رسیده است.

رسانه های روسیه نیز خبر از این موضوع داده اند که این فقط استان حسکه نیست که در کانون اهداف تیم جدید کاخ سفید قرار گرفته و منطقه نفتی العمر در دیرالزور نیز مورد توجه آمریکایی ها قرار گرفته است.

حالا یکی از نگرانی های امنیتی جدید ترکیه، این است که احتمالاً آمریکایی ها به زودی برای تقویت بنیه شبه نظامیان کُرد و عرب تحت امر پ.ک.ک یعنی «نیروهای سوریه دموکراتیک» (SDF)، بخواهند در عین عیسی و کوبانی هم دست به تغییرات و آرایش دفاعی جدیدی بزنند.

بایدن و گفتگوهای کُردی – کُردی

یکی از برگ های برنده ترکیه در چند سال اخیر در مناطق کردنشین شمال سوریه، این بوده که چندین حزب قدیمی کُردی در این منطقه که در کنار هم، تشکیلات گسترده ای به نام «شورای میهنی کردهای سوریه» (ENKS) را تشکیل داده بودند، همگی وابسته به مسعود بارزانی و ترکیه بودند و با کمک های مستمر آنکارا، تعدادی از سران این احزاب کُردی، به عضویت شورای رهبری معارضین سوری در آمده و به ژنو و دیگر مذاکرات بین المللی راه یافته بودند و به این ترتیب، ترکیه می توانست آنان را در برابر نهادهای اقماری پ.ک.ک، به کار بگیرد. اما در آخرین سال زمامداری دونالد ترامپ، با تلاش های جیمز جفری، این دو قطب مخالف کُردی به هم نزدیک شدند و به توافق اولیه دست پیدا کردند.

پس از  تثبیت قدرت جو بایدن و تیم او در آمریکا، مظلوم عبدی فرمانده کل نیروهای سوریه دموکراتیک، اعلام کرده که گفتگوهای کُردی – کُردی با حمایت تیم جدید آمریکا، استمرار پیدا کرده است.

در همین حال، برخی از رسانه های ترکیه نیز به نقل از منابع امنیتی، اعلام کردند که جو بایدن، شخصاً با مظلوم عبدی یا مظلوم کوبانی تماس تلفنی برقرار کرده و در گذشت مادرش را تسلیت گفته است.

این در حالی است که سرویس اطلاعاتی میت ترکیه، او را با نام مستعار مظلوم کوبانی با اولویت بندی قرمز در لیست تروریست های تحت تعقیب گذاشته و اعلام کرده که وی در سه دهه اخیر همواره یکی از مهم ترین فرماندهان رده بالای تحت تعقیب ترکیه بوده است.

حمایت آمریکا از کردها تا کجاست؟

تجارب و آزمون های چند سال اخیر نشان می دهد که حمایت آمریکا از شبه نظامیان وابسته به پ.ک.ک در شمال سوریه، به معنی دلسوزی برای کردها و طرح ایده تشکیل یک شبه دولت کُردی در سوریه نیست.

شواهد نشان می دهد که در یک دهه اخیر، آمریکا همواره نگرشی عمل گرایانه در مورد کردهای عراق و سوریه داشته است. این نگرش پراگماتیستی، هم شامل دوران اقتدار دموکرات ها و زمامداری باراک اوباما بوده و هم دربرگیرنده مقطع قدرت گرفتن جمهوری خواهان و دونالد ترامپ.

سیاست مداران واشنگتن، همواره به دنبال آن بوده اند که در سوریه و در برابر رقبای قدرتمندی همچون روسیه و ایران، از کردها همچون اهرم فشار و کارت بازی استفاده کنند؛ بدون آن که در استراتژی کلان خود، جایگاهی برای کردها در نظر بگیرند.

به همین خاطر است که نه در جریان حمله ترکیه به عفرین و نه در مقطعی که ترکیه به شرق فرات حمله ور شد، آمریکا برای کردها کار خاصی انجام نداد و آنان برای دفاع خود، با دولت بشار اسد توافق همکاری امنیتی امضا کردند.

در نتیجه در شرایط کنونی هم، اتخاذ تصمیم در مورد احداث یک پایگاه نظامی جدید در منطقه جغرافیایی حساسی که می توان آن را مثلث ترکیه، سوریه و عراق نامید، ممکن است حامل پیام هایی برای ترکیه، ایران و روسیه باشد، اما نمی تواند نشان دهنده تغییر بنیادین رویکرد آمریکا در مورد تعریف نقش کردها در آینده سوریه باشد. بنابراین حمایت آمریکا از کردها تنها تا نقطه ای است که سران واشنگتن مطمئن شوند موازنه برقرار شده و تغییراتی خارج از خواست آنها صورت نمی گیرد.

انتهای پیام/

واژه های کاربردی مرتبط
واژه های کاربردی مرتبط